Қавлаи таъолӣ : «у лмои дхлўои алии Юсуфи оўии إлиаҳи أхоаҳ » зери тақдири илайҳи таъбияҳост ва дар қиссаи дӯстӣ дар боби дӯстони қазияҳост , ёқӯбу бинёмин ҳар ду муштоқи дидор Юсуф буданду хастаи тири фироқ ӯ , он гуҳи ёқӯб дар байти алоҳзон бо дарди фироқ солҳо бимонадау бинёмини бмшоҳдаҳи Юсуфи расидау шодии бишорати ании ано ахўк ёфта , Фмнҳми мрФўқ ба ва манеҳам соҳиби блоء , на аз он ки бинёминро бар ёқӯб шарафаст локин бо заъифони рФқ бештар кунанд ки ҳавсилаи эшон бори бало кам бар тобаду бало ки рӯй намояд бақадр имон рӯй намояд , ҳар крои имони қавитар , блоءи ваии бештар Мӯсо кулемро гуфт : «у Фтноки Фтўно » эй тбхноки болблоءи тбхо ҳатто срти соФёи нқёу қол алнабӣ ( с ) : « ани аллоҳи ъзу ҷли адхри алблоءи лоўлёӣаҳи комаи адхри алшҳодаҳи лоҳбоӣаҳ » .

Бинёмин аз пеш падар биёмад падарро дард бар дарди биФзўд аммо Юсуфи бадӣдор вай биёсуд , оре чунинаст тақдири илоҳӣу ҳукми раббонӣ , офтоби рахшон ҳар чанд фурӯ мешавад аз қавмӣ то бар эшон зулмати орад , бқўмӣ боз барояду нури борад : масоиб қавм ъанд қавми Фўоӣд . Бинёминро агар шаби фироқи падар пеш омад охири субҳи висоли Юсуфаш бар омаду моҳ рӯй давлат ногоҳ аз дар даромад . Якеро пурседанд ки дар ҷаҳон чаҳ хуштар ?

Гуфт : аёби ман ғайри артёбу қуфлаи алии ғФлаҳу вусӯли ман ғайри расӯл , дӯстӣ ки ногоҳ аз дар даройаду ғоиб шудае ки боз ояд .

Бинёминро бори нисбати дуздӣ бар ниҳоданд ! гуфт бокӣ нест ҳазор чандон бурдорам , дар мушоҳидаи ҷамоли Юсуф акнӯн ки бқрби Юсуфи рӯҳ худ ёфтам он шарбати заҳри олӯда нўшогин ингоштам ва агар рӯзии бҳсрт ашк боридам имрӯзи он ҳасрати ҳамаи давлати ангоридм :

« кзлки кднои лиўсФ » қоли ибни ътоء : аблиноаҳи бонўоъи алблоء ҳатто аўслноаҳи илои маҳали алъзу алшрФ , аз рӯй ишорат мегуяд : Юсуфро бонўоъи балои бгрдонидим ва бар мақоми ҳайрат бар бисоти ҳасрати басии бдоштим то ӯро бмҳли каромату рифъати расонидему шароби зулфату улфати чшонидим , он меҳнат дар муқобили ин неъмат на гаронаст , ва он ҳасрат биҷунб ин зулфат на товонаст , суннати худованд ҷаҳон инаст ки мояи шодии ҳама ранҷасту зери як нокомии ҳазор ганҷаст , ва агар ҳикмати азин равшантар хоҳӣу баёни азин шоФитар , мо дар азал ҳукм кардаему қазои ронда ки Юсуфи подшоҳ Миср хоҳад буд , нахуст ӯро зл бандагӣ намудем то аз ҳасрати дили асирону бардагон хабар дорад , пас ӯро бблоءи зиндон мубтало кардем то аз сӯзу андӯҳи зиндониёни огоҳ буд , бўҳшт ғурбат афкандем то аз дармондагии ғарибон ғофил набӯд :

« нарафъ дараҷоти ман ншоء » болостқомаҳ , сами болмкошФаҳ , сами болмшоҳдаҳ , мо онро ки хоҳеми пойгоҳи баланди диҳему дараҷот вай бардорем , аввали тавфиқи тоъати пас таҳқиқи мсўбт , аввали ихлоси аъмоли пас тасфияи аҳвол , аввали давоми хизмат бар мақоми шариъат пас ёфт мшоҳдт дар айни ҳақиқат , он истиқомати ишорат бшриътаст ва он мкошФти нишон тариқатаст ва он мушоҳида айн ҳақиқатаст , шариъат бандагӣаст , тариқат бехудӣаст , ҳақиқат аз миён ҳар ду озодӣаст :

Қавла « ё أиҳои алъзизи إни ?лаи أбои шихои кбиро » алоиаҳ . . . Чун Юсуф , бинёминро баъиллатии дуздӣ боз гирифт ҳар чанд бародарон кӯшиданд ва васоил барангехтанду ҳурмати перии падар шафиъ овараданд то якеро аз эшон биҷой вай бидораду бадали пазирад , напазируфт ва суд надошт , ишоратаст ки фардои қиёмат ҳар каси бФъли худ матолибасту бгноаҳи худ мъоқб : « лои иҷзии волиди ани валадау лои мавлуди ҳўи ҷаззи ани волидаи шиӣоу лои тзри возраҳи визри أхрӣ » кзлки қоли Юсуф : « маози аллоҳи أни нأхзи إлои ман вҷднои мтоънои ъндаҳи إнои إзои лзолмўн » .