Қавлаи таъолӣ : « раби қади отитнии ман алмалик » худованди ман маро аз малики ин ҷаҳонӣ баҳра додӣ , «у ълмтнии ман таъвили алأҳодис » ва дар ман омухтӣ донистани саранҷоми хобҳо ки бенанд , « фотири алсмоўоту алأрз » эй кирдигори осмону замини бнўӣ , « أнти велеи фии алднёу алохраҳ » туе ёри ман дарин ҷаҳон ва дар он ҷаҳон « тўФнӣ мусалламан » бимирони маро бар мусулмонӣ , «у أлҳқнии болсолҳин ( 101 ) »у марои бникони расон .

« злки ман أнбоءи алғиб » ин ҳадис аз хабарҳои нодидау нодониста туаст , « нўҳиаҳи إлик » ки пайғом май диҳеми онро бтў , « ва мо канти лдиҳм » ва ту набӯдӣ бнздики эшон ва бо эшон , « إзи أҷмъўои أмрҳм » он гуҳ ки он кори баҳам пуштӣ барсохтанд , « ва ҳам имкрўн ( 102 ) » ва он сози бад хеш месохтанд .

« ва мо أксри анносу луи ҳирсати бмؤмнин ( 103 ) »у бештари мардумон ҳар чанд ки ҳарис бошӣ бар имони эшон .

« ва мо тсӣлҳми алайҳи ман أҷр » ва азишон музд наме хоҳӣ , « إни ҳўи إлои зикри ллъолмин ( 104 ) » нест ин пайғоми магари ёдӣ аз аллоҳи ҷаҳонёнро .

«у кأини ман ояи фии алсмоўоту алأрз » ва чанд нишон дар осмону замин , « имрўни алайҳо » ки май гузаранд бар он « ва ҳам анҳо мързўн ( 105 ) » ва эшон аз он рӯйҳои гардонидау ғофил .

« ва мо иؤмни أксрҳми биллоҳ »у бнгрўнди бештари эшон бхдоӣ , « إло ва ҳам мшркўн ( 106 ) » магар дар он гиравидан бо худоӣ анбоз гиранд .

« أи Фأмнўои أни тأтиҳм » эмин шаванд ки боишон ояд , « ғошияи ман азоби аллоҳ » уқубатӣ ки печад аз азоби худоӣ , « أўи тأтиҳми алсоъаҳи бғтаҳ » ё боишон растохез ояд ногоҳ , « ва ҳам лои ишърўн ( 107 ) » ва эшон намедонанд .

« қул ҳзаҳи сиблатӣ » бигӯ роҳ ман инаст , « أдъўои إлии аллоҳ » михўонм бо худоӣ , « алии басираи أно ва ман атбънӣ » бар дидаи варӣу дурустӣу пайдое , ҳам ман ва ҳам онк бар пай ман бияёд , «у субҳони аллоҳ »у сазовории худои рост , « ва мо أнои ман алмшркин ( 108 ) » ва ман на аз анбози гирону ҳамтои гӯйонам .

« ва мо أрслнои ман қблк »у нФрстодими пеш аз ту бпиғом , « إло рҷоло наваҳй إлиҳми ман أҳли алқрӣ » магари мардоне аз шаҳрҳои пароканда , пайғом расонида меомад боишон , « أи Флми исирўои фии алأрз » бнрўнд дар замин , « Финзрўои Киеви кони оқибаи аллазӣнаи ман қиблаам » то бенанд ки чун буд саранҷоми эшон ки пеш аз эшон буданд , «у лдори алохраҳи хайр »у баростӣ ки сарои он ҷаҳонӣ ба , « ллзини атқўо » эшонро ки бпрҳизиднд , « أи Флои тъқлўн ( 109 ) » дар намеёбанд ки чунинаст .

« ҳатто إзои астиأси алрсл » то он гуҳ ки навмед шуданд пайғомбарон , «у знўои أнҳми қади кзбўо » ва чунон донистанд ки эшонро дурӯғ зан гирифтанд , « ҷоءҳми нсрно » он гуҳ ки боишон омад ёрӣ додан мо , « Фнҷии ман ншоء » то бурҳонем ӯро ки хоҳем , «у лои ирди бأсно » ва боз дошта наёяд зуд гирифтан мо , « ани алқўми алмҷрмин ( 110 ) » аз гуруҳи бадкорон .

« лақади кони фии қссҳми ибра » дар қиссаҳои эшон ъбртисту панд доданӣ , « лأўлии алأлбоб » хирадмандону худовандони мағзро , « мо кони ҳдисои иФтрӣ » ин ҳадис на фарои сохта ва ниҳодааст , «у локини тасдиқи алзии байни идиаҳ » локини устувори доштану рости гӯй гирифтани таврот ва Инҷиласт азин пеш , «у тафсили кули шайъи ء »у пайдо кардан ҳар чиз ки дар тасдиқи Мусаддиқро дар май бояд , «у ҳудоу раҳмаи лқўми иؤмнўн ( 111 ) »у роҳи нмўнӣу бахшоишии эшонро ки мегаравиданд .