Қавлаи таъолӣ : « аллоҳи иълм » худоӣ медонад , « мо таҳаммули кули أнсӣ » онч дар шикам ҳар модае , « ва мо тғизи алأрҳом » ва ҳар чаҳ раҳмҳо коҳад , « ва мо тздод »у онч раҳмҳо афзоед , «у кули шайъи ءи ъндаҳи бмқдор ( 8 ) » ва он ҳама ҳар як бнздик ӯ бондозаҳ эй .
« олами алғибу алшҳодаҳ » донои ниҳону ошкоро , « алкбири алмтъол ( 9 ) » он бузурги пок бе айби бартар .
« сўоءи мнкм » яксонаст аз шумо , « ман أсри алқўл » он кас ки ниҳон дорад сухани хеш , « ва ман ҷҳр ба » ё ошкороу ббонг , « ва ман ҳўи мстхФи боллил » ва яксонаст аз шумо он кас ки пӯшидааст дар зери ҷомаи шаб ва ниҳон гашта дар шаби торик , «у сорби болнҳор ( 10 ) » ва он кас ки ошкоро равост буруз .
« ?лаи мъқбот » худоиро Фриштгонӣанд , « ман байни идиаҳ ва ман халафа » пеши банда ва пас ӯ , « иҳФзўнаҳ » микўшнди бандаро « ман أмри аллоҳ » бФрмони аллоҳ , « إни аллоҳи лои иғири мо бқўм » тағйир накунаду бнгрдонди ончӣ қавмӣ доранд ва дар он бошанд аз некуии ҳол , « ҳатто иғирўои мо бأнФсҳм » то эшон тағйир кунанду бгрдоннди ончӣ бар даст доранд аз некуии афъол , «у إзои أроди аллоҳи бқўми сўءо » ва чун худои бқўмӣ бадӣ хоҳад , « Флои марди ?ла » боздошту бози пас барад нест онро , « ва мо ?лаами ман дунаи ман вол ( 11 ) » ва эшонро ҷузи азуи худовандгорӣ ва корсозӣ нест .
« ҳўи алзии ирикми албрқ » аллоҳ ӯст ки менамояд шуморо дурахш « хўФоу тмъо » биму умедро , «у иншии алсҳоби алсқол ( 12 ) » ва месозад меғҳои гронбори пари об .
«у исбҳи алръди бҳмдаҳ » ва тасбеҳ мекунаду худоиро меситояд раъди бҳмд ӯ , «у алмлоӣкаҳи ман хиФтаҳ »у Фриштгон ҳам меситоянд ӯро аз бим ӯ , «у ирсли алсўоъқ » ва май кушояд дар ҳавои гоҳи гоҳи дурахш бо овозу оташи сӯзон , « Фисиби баҳои ман ишоء » мерасонад чизе аз он бонкс ки хоҳад , « ва ҳам иҷодлўни фии аллоҳ » ва эшон ки пайкор мекунанд бо худои таъолӣ , «у ҳўи шадиди алмҳол ( 13 ) »у аллоҳи таъолии сахт макрасту зуди кор .
« ?лаи дъўаҳ алҳақ » ӯст ки ӯро худоӣ хонанд ва сазад , «у аллазӣнаи идъўни ман дуна » ва эшон ки худои михўоннди эшонро фурӯд аз аллоҳ , « лои истҷибўни ?лаами бшии ء » эшонро бакори нёинд ва посух накунанд ҳичиз , « إлои кбости кФиаҳи إлии алмоء » магар чун касе ки даст занад боб « либлғи Фоаҳ » то бдҳн ӯ расад , « ва мо ҳўи бболғаҳ »у оби бадасти намӯдан ё бқбзаҳ гирифтан бдҳн нарасад , « ва мо дъоءи алкоФрин » ва нест ин боз хонд кофарон , « إлои фии залол ( 14 ) » магар дар зойеъӣу беҳудагӣу гумроҳӣ .
«у ллаҳи исҷд »у худоиро суҷуд мекунад , « ман фии алсмоўоту алأрз » ҳар ки дар осмон ва заминаст , « тўъо ва карҳо » бхўши комгӣу фармонбардорӣу бнокомӣ , «у злолҳм »у сояҳои эшон , « болғдўу алосол ( 15 ) » бомдоди сӯии ғарбу шабонгоҳи сӯии шарқ .
« қул ман раби алсмоўоту алأрз » гӯй кист худованди ҳафт осмон ва ҳафт замин , « қул аллоҳ » ҳам ту гӯии аллоҳ таъолӣаст , « қул أи Фотхзтми ман дунаи أўлёء » бигӯ шумо пас фурӯди азу худоён гирифтед , « лои имлкўни лأнФсҳм » ки натавонанд ва надоранд танҳои хешро , « нФъоу лои зро » на судӣ ва на газандӣ , « қул ҳилли истўии алأъмӣу албсир » бигӯ яксон буд нобӣноу бино , « أми ҳилли тстўии алзлмоту алнўр » ё ҳаргизи яксон буд торикӣу равшаноӣ , « أми ҷълўои ллаҳи шурако » ё худоиро анбози хонданд ва ниҳоданд , « хлқўои кхлқаҳ » ки чунонк аллоҳи таъолии офарид эшон офариданд , « Фтшобаҳи алхлқи алайҳим » то офариниши аллоҳу офариниши анбозони вай баҳам монаст , « қул аллоҳи холиқи кули шайъи ء » бигӯӣ аллоҳ таъолӣаст офаридагор ҳар чизе аз офарӣда , «у ҳўи алвоҳади алқҳор ( 16 ) » ва ӯст он яктои бози шикананда ҳар ком .