Қавлаи таъолӣ : «у أўҳии рбки إлии алнҳл » қоли абӯи бикри алўроқ : алнҳлаҳи лмои атбъти аламру силкати сблҳо ҳатто мо амрати ҷаъли луобҳо шФоءи ллнос , кзлки алмؤмни азои атбъи аламру ҳифзи алсру ақбли алии рабаи ҷаъли руятау каломау мҷолстаҳи шФоءи ллхлқи Фмни назари илайҳи аътбр ва ман самъи каломаи атъз ва ман ҷолсаҳи саъди занбӯр асал ҷонварӣаст аҳком шариъат биравӣ равон нау сазои хитобу таклиф нау оростаи ақлу тмииз на , аммо аз рӯй илҳому тасхири буи фурмоне расед мнқоди фармони гашт , тоъати дор ва фармон бурдор , мутавозеъи вор пеш омад то раби Алъоламин луоби ваии шФоءи халқи сохт , бандаи муъминро дар ин ишоратӣу бшортист , ишоратии пайдоу бишоратии бсзо , мегуяд муъмин ки атбоъ фармон кунаду сари худ аз мавозиъ наҳй бипарҳезаду дилро бо мушоҳидаи ҳақи пардозаду бтўозъи пеши фармони боз шудау назари ҳақи пеши чашм хеш доштау ботини худро аз млоҳзти ағёр пок карда , раби Алъоламин ин чунин бандаро сабаби наҷоту саодат халқ гирданд , дидори ваии шФоءи дардмандону сухани ваии панди муъминон ва маҷоласт ваии зиёдати дараҷаи обидон . Инаст ки Мустафо ( с ) гуфт : « алонбёءи қодаҳу алФқҳоءи содау мҷолстҳми зиёда »

Ва қол ( с ) : мисли алмؤмн мисли алнҳлаҳи тأкли тибоу тзъи тибо .

Қоли баъзи алълмоءи ишбаҳи амали алмؤмни амали алнҳли ман вуҷӯҳ : аҳадҳо ани алнҳли итнзаҳи ани алонҷосу алқзроти кзлки алмؤмни итўръи ани алмъосӣ ваулҳаром ассонии ани ҷамеъи алтири азои ҷини алайҳои аллили тأўии ило ӯ корҳоу тстриҳи болнўми ани алсъӣу алнҳли иъмли боллили аксари ммои иъмли болнҳор , кзлки анноси азои ҷини алайҳими аллили азтҷъўои алии фарши алғФлаҳу алмؤмни инсби қадамӣау иқўми ман миҳробаи байни ядии мавлоаи ишкўи илайҳи балвоа . Алсолси ани алнҳли лои иъмли бҳўоаҳи бали итбъи амирау лои ихрҷи ани тоъата , кзлки алмؤмни лои иъмли бҳўоаҳи бали иқтдии боӣмаҳи аддӣну осори алслФ .

Алробъи ани алнҳли ихоФи ман азии аҷноси алтиру икФи азоаҳи анҳо , кзлки алмؤмни исли илайҳи азии алхлқу лои исли азоаҳи илои алхлқ . Алхомси ани алнҳли лои итмкни ман амала ҳатто исди алӣ нафса боби албит , кзлки алмؤмни лои иҷди ҳлоўаҳи алтоъаҳи алои фии алхлўаҳи ҳайси лои ироаҳи алои аллоҳи ъзу ҷл .

Сафён саврӣ гуфт : роҳибӣ дидам дар дерӣ нишаста , касе аз вай пурсед ки рӯзгорат чунаст ва ҳолат чист ? гуфт рӯзгори худ дар намоз мустағриқ дорам , як соъат нахоҳам ки бмн дар гузарад ки на дар намоз бошам , он гуҳ гуфт напиндорам ки касе зикри биҳишту дӯзахи бсмъ вай расад вонгаҳи авқоти худу рӯзгори худ на ҳамаи бнмози басари орад ки намози сабаб саодатасту пероя шаҳодатасту мзнаҳ мшоҳдтаст , он мард гуфт роҳибро ки аз амл май пурсам , амли ту дар дунё то куҷост ва чандаст ?

Роҳиб гуфт ҳаргиз гомӣ барнадоштаам ва наниҳода ки на гумон бардаам ки миён ҳар ду марг дар расад . Роҳиб гуфт он мардро ки ту низ ҳоли худ бо ман бигӯӣ ва аз беҳинаи аъмоли худ марои хабари даҳ , гуфт ман сар бар хоки нуҳум дар суҷуд ва ҳаме гарем то он гуҳ ки аз оби чашми ман гиёҳ аз замин барояд , роҳиб гуфт : ани тзҳку анати мӯътарифи бхтиӣтки хайри лаки ман ани тбкӣу анати модели бъмлки роҳиб дар вай чунон дид ки бо он гиристан аҷабасту адлол , гуфт эй ҷавонмарди хандау шодӣу эътирофи бгноаҳ « 2 » аўлитр аз гиряу зорӣ ва онро бнздики аллоҳи таъолии кории донеу амалии пиндорӣ ва худро бар аллоҳи таъолии ҳақии бинӣ , он гуҳи роҳиб дар панд биФзўд гуфт : атқи аллоҳу азҳди фии алднёу лои тноФси аҳлҳо фӣҳо фикан фӣҳо колнҳлаҳи ани أклти أклти тибоу ани вазъати вазъати тибоу ани вақъати алии авди лами тксраҳ . Дар дунё чун наҳл асал бош ки ҷуз пок нахурду ҷуз пок наниҳад ва беранҷ ва беозор равад ,у азои мрўои боллғўи мрўои кромо .

Ва иқоли ани аллоҳи субҳонаи аҷрии суннатаи ани ихФии кули шайъи ءи азизи фии шайъи ءи ҳақир , ҷаъли алأбрисми фии алдўду ҳўи Асғари алҳиўоноту азъФҳоу алъсли фии алнҳлу ҳўи азъФи алтиўру ҷаъли алдри фии алсдФу ҳўи аўҳши ҳайвони ман ҳайвоноти албҳр ,у кзлки аўдъи алзҳбу алФзаҳи алҳҷру алФирўзҷи алҳҷр , кзлки аўдъи алмърФаҳ бау алмҳбаҳи ?лаи фии қулӯби алмؤмнину Фиҳми ман иъсӣу Фиҳми ман ихтӣ . Суннат худовандаст ҷли ҷалола ки ҳар ончи азизтару шарифтар пинҳон кунад дар бе қадре муҳақар : асал бо ҳаловат дар наҳли ҳақири ниҳода , абрешим бо латофат дар он кирмаки заъиф пинҳон карда , дар шаби афрӯз дар садафи ваҳш таъбия карда , машк бо қимат аз нофи оҳӯии даштӣ падед оварда , аз рӯй ишорат мегуяд : эй Муҳамади мо он рӯз ки уммат туро ситудему гуфтем : « кантами хайри أмаҳ » он дарози умрон бисёр тоъатро май дидем , он рӯз ки наҳли заъифро асали додеми он бозон бо қӯт май дидем , он рӯз ки он кирмакро абрешими додеми он морон бо ҳайбат май дидем , он рӯз ки оҳӯии даштиро машки додеми он шерон бо савлат май дидем , он рӯз ки садафро марвориди додеми он наҳангон бо азимат май дидем , он рӯз ки андалебро овози хуши додеми товусон бо зинатро май дидем , он рӯз ки ин муштии хокро санои гуфтеми малоика саф задаро дар роҳи хизмат май дидем .

Зон пеш ки хостии миннат хоста ам

Олами з барои ту биёроста ам

Дар шаҳри марои ҳазор ошиқ беш анд

Ту шод бизӣ ки ман туро хостаҳ ам

«у аллоҳи хлқкми сами итўФокму мнкми ман ирди إлии أрзли улумр » бар лисони аҳли маърифат ва бар завқи ҷавонмардони тариқати арзл улумр онаст ки бандаро дар унфувони шабоб вақте хуш буду иродатии тамому рӯзгории мусоиду суҳбатии некӯ , чун рӯзгорӣ дар истиқомати барин сифат баравад он гуҳ ногоҳ ӯро фатратӣ уфтад ва он ақди иродат фасх кунад ва рӯй дар дунёи орад ва аз ҳтоми дунё ҷамъ кунад , соликони роҳи ҳақиқати онро арзл улумр донанд ва дар тариқати хеши онро радат шимуранд . Абӯи бикри садиқ аз ӣнҷо гуфта : тӯбои лмни моти фии алнأнأаҳи хунаки мари он бандае ки дар абтдоءи иродат бо тозагии дилу сафои вақту рӯзгори мусоид аз дунё баравад ки дар диранги рӯзгори тағйир аҳвол меуфтад ва дар сафои кидир майомезад : вае Наими лои икдраҳи алдҳр ,у аншдўои фии маъноа :

Кони лии машраби исФўои брؤиткм

Фкдртаҳи яди алоёми ҳайни сафо

Бӯи Муҳамади ҷрирӣ вақте маҷлис медошт , яке бархест гуфт эй шайхи дилии доштами тозау равшан ва вақте софӣу рӯзгорӣ бо низом , оҳ ки бар ман бшўрид ва он вақт аз ман бирафт , ҳиялат чист ? ҷрирӣ гуфт : эй ҷавонмард биншин ки мо ҳамаи дарин мотам нишастаем , он гуҳи ин абёт бар хонд :

Тшоғлтми ънои бсҳбаҳи ғайрино

Ва азҳртми алҳҷрони мо ҳоказо кно

Ва ақсмтми ани лои тҳўлўои ани алҳўӣ

Балӣу ҳаёаи алҳби ҳлтм ва мо ҳлно

Лиёлии бтнои нҷтнии ман сморкм

Фқлбии илои тлки аллёлии қади ҳино

Пер тариқат гуфт дар муноҷоти хеш : илоҳии ин чаҳ бтар рӯзӣаст ? тарсам ки маро аз ту ҷуз аз ҳасрат на рӯзӣаст , илоҳӣ май ларзам аз онк на арзам , вази онк на арзам чаҳ созами ҷуз аз онк май сӯзам то азин афтодагӣ бархезам , илоҳӣ аз бахти худ чун пурҳизум ва аз бӯдании куҷои гурезаму ночораро чаҳомезам ва дар ҳомӯни куҷои гурезам ?

Илоҳӣ кон ҳасратаст ин дили ман , мояи дард ва ғамаст ин тани ман , наёрам гуфт ки ин ҳама чаро баҳраи ман , на даст расад марои бмъдни чораи ман :

Маро то бошад ин дард наоне

Туро ҷӯям ки дармонами ту доне

«у аллоҳи фазли бъзкми алии баъзи фии алрзқ » ризқ нафас дигарасту ризқи дили дигару ризқи рӯҳи дигар , аммо ризқи нафаси қавмиро тавфиқ тоъатасту қавмиро хизлони маъсият ,у ризқи дили қавмиро ҳузур диласт бо давоми зикру қавмиро сифати ғифлат бо давоми қсўт ,у ризқи рӯҳи қавмиро камол маърифатасту сафои муҳаббату қавмиро ҳуби дунёу шуғли ълоқт . Ва қоли алФзил : аҷали мо ризқи алонсони амали идлаҳи алии рушдау муъаррифаи тўрси мушоҳидаи раба .

Қол алнабӣ ( с ) : « анӣ азл ъанд рабии итъмнӣу исқинӣ » .

«у ллаҳи ғайби алсмоўоту алأрз » қоли алнҳри ҷӯрӣ : алҳақ таъолии стар ғайбаи фии халқа ва стар авлиёъаи ани ибодаи Флои ишрФи алии ғайбаи алои хавоси аўлёӣаҳу лои ишрФи алии аўлёӣаҳи алои алсдиқўни ман ибода , ФолошроФи алии алғиби азизу алошроФи алии алоўлёء аъз манеҳ .