Қавлаи таъолӣ : « ман куфри биллоҳи ман баъди إимонаҳ » ҳар ки кофар шавад бхдои хеши пас онки гиравида буд бова , « إлои ман أкраҳ » магар касе ки бим ӯро бар сухан дорад аз забон бар нописанди дил , «у қалбаи мутмаини болإимон »у дил вай орамида боямон , «у локини ман шарҳи болкФри садро » аммо ҳар ки дили фарох фаро дод бкФр « Фълиҳми ғазаби ман аллоҳ » бар эшон хашмӣ аз аллоҳи таъолӣ , «у ?лаами азоби азим ( 106 ) »у аишонрости азобии бузург .
« злки бأнҳм » ин бонст ки эшон , « астҳбўои алҳёҳи алднёи алии алохраҳ » ин ҷаҳон баргузеданд бар он ҷаҳон , «у أни аллоҳи лои иҳдии алқўми алкоФрин ( 107 ) »у аллоҳи таъолӣ роҳ нанамояд кофаронро .
« أўлӣки аллазӣнаи табъи аллоҳи алии қлўбҳм » эшон онанд ки аллоҳи таъолии меҳри ниҳод бар дилҳои эшон , «у смъҳм » ва бар гӯшҳои эшон , «у أбсорҳм » ва бар чашмҳои эшон , «у أўлӣки ҳам алғоФлўн ( 108 ) » ва эшонанд бозмондагонам аз роҳи наҷот .
« лои ҷурми أнҳми фии алохраҳи ҳам алхосрўн ( 109 ) » баростӣ ки эшон дар он ҷаҳон зиён коронанд .
« сами إни рбки ллзини ҳоҷрўо » пас он гуҳи худованди ту эшонро ки ҳиҷрат карданд ва аз хону мон ва шаҳр бибареданд , « ман баъди мо Фтнўо » бар сари ин ки эшонро азоб карданд ва ранҷ намуданд , « сами ҷоҳдўо » вонгаҳ ҷиҳод карданд , «у сбрўо » ва шикебе карданд , « إни рбки ман баъдҳо лғФўри раҳим ( 110 ) » , худованди ту пас онк эшон карданд баростӣ ки омрзгорсти меҳрбон .
« явми тأтии кули нафас » фардо ки ояд ҳар касе , « тҷодли ани нафасҳо » доварӣ медорад худро «у тўФии кули нафаси мо амалат » ва бисипоранд баҳри кас подош кард ӯ , « ва ҳам лои излмўн ( 111 ) » ва аз ҳечкас аз сазоӣ ӯ чизе накоҳанд .
«у зарби аллоҳи Маслан » ва мисл зад аллоҳи таъолӣ , « қарияи канти омана » шаҳрӣ ки эмин буд , « мутмаина » орамида , « иأтиҳои ризқҳо рғдои ман кули макон » рӯзии аҳл он меояд бони фарох аз ҳар сӯй , « ФкФрти бأнъми аллоҳ » кофар шуданд бнъмтҳои худои таъолӣ ва носипос нишастанд , « Фأзоқҳои аллоҳи либоси алҷўъу алхўФ » бичашонед аллоҳи таъолии эшонро гуруснагӣ ва дар эшон пӯшеди ҷомаи тарсу бим , « бмои конўои иснъўн ( 112 ) » бонч мекарданд .
«у лақади ҷоءҳм расӯл манеҳам » ва боишон омад расӯлии ҳам аз эшон , « Фкзбўаҳ » вайро дурӯғ зан гирифтанд , « Фأхзҳми алъзоб » фаро гирифтанд эшонро азоб , « ва ҳам золмўн ( 113 ) »у гуноҳи кор эшон буданд .
« Фклўои ммои рзқкми аллоҳ » мехуред аз ончи аллоҳи таъолии шуморо рӯзӣ дод « ҳлолои тибо » кушодае пок , «у ашкрўои неъмати аллоҳ »у сипос дор мебошед некӯ доштро аз худоӣ , « إни кантами إёҳи тъбдўн ( 114 ) » агар ӯро прсткороид .
« إнмои ҳарами алайкуми алмитаҳу алдму лаҳми алхнзир » он чиз ки бар шумо ҳаром карду бастаи он мурдорасту хӯну гӯшти хӯк , « ва мо أҳли лғири аллоҳ ба » ва онч гашта бошад бар номи бут на бар номи аллоҳи таъолӣ , « Фмни азтр » ҳар ки бечора монад , « ғайри боғу лои од » на афзӯнии ҷӯй ва на газофи кор , « Фإни аллоҳи ғафури раҳим ( 115 ) » аллоҳи таъолии омрзгорсти меҳрбон .
«у лои тқўлўои лмои тсФи أлснткми алкзб » на дар истед ва ҳар чаҳ фаро забон ояд бдрўғи гўӣид , « ҳозои ҳалолу ҳозои ҳаром » ки ин кушодаасту раво ва ин бастаасту нораво , « лтФтрўои алии аллоҳи алкзб » то дар истеду дурӯғи гўӣид бар худои таъолӣ , « إни аллазӣнаи иФтрўни алии аллоҳи алкзб » эшон ки бар худои дурӯғи созанд , « лои иФлҳўн ( 116 ) » растгорӣ наёбанд .
« матоъи қалил » ин рӯзгор гузошт шумоу ҷаҳони доштани шумо бдрўғи сохтан бар худои фаро сар бурид ки ин рӯзгорӣ андакаст , «у ?лаами азоби أлим ( 117 ) »у аишонрости азобӣ дард намой .
«у алии аллазӣнаи ҳодўо » ва бар ӣнон ки ҷуҳуд шуданд , « ҳрмнои мо қсснои алейк ман қабл » ҳаром кардем бар эшон онч бар ту хондаем аз пеш , « ва мо злмноҳм » ва бар эшон ситам накардем , «у локини конўои أнФсҳми излмўн ( 118 ) » локини эшон бар хештан ситам карданд .
« сами إни рбки ллзини ъмлўои алсўءи бҷҳолаҳ » пас худованди ту эшонро ки бадӣ карданд бнодонӣ , « сами тобўои ман баъди злку أслҳўо » пас он гуҳи бози гаштанду кори хеши бтўбаҳ босалоҳ овараданд ва некӣ карданд , « إни рбки ман баъдҳо лғФўри раҳим ( 119 ) » худованди ту пас он эшонро омрзгорсти меҳрбон .
« إни إброҳими кони أмаҳи қонтои ллаҳ » иброҳӣм ( ъ ) пешвоӣ буд худои таъолиро бпои истода бФрмон бурдорӣ , « ҳниФо » ӯро бохалоси яктои гӯй , «у лами як ман алмшркин ( 120 ) » ва аз мушрикон набӯд .
« шокрои лأнъмаҳ » сипоси дор буд неъматҳои худованди хешро , « аҷтбоаҳу ҳдоаҳ » бар гузид аллоҳи таъолӣ ӯро бпиғому дӯстӣ ва роҳ намӯд ӯро , « إлии сироти мустақӣм ( 121 ) » бар роҳи рости пояндаи дуруст .
«у отиноаҳи фии алднёи ҳасана »у додем ӯро дарин ҷаҳони некуӣ , «у إнаҳи фии алохраҳи лмни алсолҳин ( 122 ) » ва ӯ дар он ҷаҳон аз никонст .
« сами أўҳинои إлик » он гуҳи пас бтўи пайғоми додем , « أни атбъи млаҳи إброҳим » ки бар паии дайни иброҳӣми рӯ , « ҳниФо » ва ҳамчун ӯ мухлис бошу мусулмону мхттн , « ва мо кони ман алмшркин ( 123 ) » ва мушрик мабош .
« إнмои ҷаъли алсбти алии аллазӣнаи ахтлФўои фӣа » бузурги доштани шанбеу озарми доштан бар он қавми нбштнд ки мухталиф шуданд дарав , «у إни рбки лиҳкми бинҳми явми алқёмаҳ »у худованди ту доварии баради миёни эшон рӯзи растохез , « Фимои конўои фӣаи ихтлФўн ( 124 ) » дар он мухолифат кардану гуфтан ки эшон дар он буданд .
« адъи إлии сиблати рбк » бо роҳи худованд хеш хон халқ ӯро , « болҳкмаҳ » бзиркӣу бончи доне , «у алмўъзаҳи алҳасана »у бойени панди некӯ , «у ҷодлҳми болатии ҳаии أҳсн »у бози печ бо эшон бончи некӯтар , « إни рбки ҳўи أълм » худованд ту ӯст ки донотараст , « бмни зли ани сиблата » баҳр ки гумроҳаст , «у ҳўи أълми болмҳтдин ( 125 ) » ва ӯст ки донотараст баҳр ки бар роҳаст .
«у ани оқибатам ва агар подош кунед касеро « Фъоқбўои бмсли мо ъўқбтм ба » баҳами чандон подош кунед ки ӯ кард «у лӣни сбртм » ва агар шикебе кунед ва фаро гузоред , « лаҳви хайри ллсобрин ( 126 ) » он бааст шикебёнро .
«у асбр » шикебе кун , « ва мо сбрки إлои биллоҳ » ва натавонӣ кард сабри магари бхдоӣ , «у лои тҳзни алайҳим » ва бар эшон андӯҳ махӯр , «у лои так фии зиқи ммои имкрўн ( 127 ) » ва дар танагӣу танг дилӣ мабош аз бад кард ки эшон мекунанд .
« إни аллоҳи маъаи аллазӣнаи атқўо » худои таъолӣ бо эшонаст ки азу метарсанд , «у аллазӣнаи ҳам мҳснўн ( 128 ) » ва бо эшон ки бо халқ ӯ некуӣ мекунанд .