«у қили ллзини атқўо » гуфтанд муттақеонро ки аз ширки бпрҳизиднд , « мо зои أнзли рбкм » чаҳ чизаст ки фурӯ фиристод худованди шумо , « қолўои хиро » ҳама нек гуфтанд , « ллзини أҳснўои фии ҳзаҳи алднёи ҳасана » аишонрост ки некуӣ карданд дар ин ҷаҳони некӯӣ , «у лдори алохраҳи хайр »у сарои он ҷаҳони боз ба , «у лнъми дор аламтқин ( 30 ) ҷиноти адан » ва нек саройаст прҳизкорон ро
Биҳиштҳои ҳамешае , « идхлўнҳо » май раванд дар он , « тҷрии ман таҳтҳо алأнҳор » зери дарахтони он ҷӯйҳо равон , « ?лаами фӣҳо мо ишоؤн » аишонрост дар он ҳар чаҳ эшон хоҳанд , « кзлки иҷзии аллоҳ аламтқин ( 31 ) » чунон подош диҳад аллоҳи прҳизкоронро .
« аллазӣнаи ттўФоҳми алмлоӣкаҳ » эшон ки мемеронад эшонро Фриштгон , « таййибин » ва эшон аз куфри пок , « иқўлўни саломи алайкум » мегӯйанд эшонро салом бар шумо , « адхлўои алҷнаҳи бмои кантами тъмлўн ( 32 ) » дар биҳишти раведи бони кирдори некӯ ки мекардед .
« инзрўн » чашм медоранд , « أни тأтиҳми алмлоӣкаҳ » магари онч боишон ояд Фриштгон меронанда « иأтии أмри рбк » ё ояд кори худованди ту ногоҳ , « лаки феъли аллазӣнаи ман қиблаам » ҳам чунон чашм медоштанд эшон ки пеш аз эшон буданд , « мо злмҳми аллоҳ »у аллоҳ бар эшон ситам накард , « локини конўои أнФсҳми излмўн ( 33 ) » локини эшон бар хештан ситам карданд .
« Фأсобҳми сиӣоти мо ъмлўо » боишон расед бадҳои кирдори эшон ки карданд , «у ҳоқи баҳам »у фарои сар эшон нишаст , « мо конўо ба истҳзؤн ( 34 ) » онч бар он механдиданд ва афсӯс мекарданд .
«у қоли аллазӣнаи أшркўо » мушрикон гуфтанд , « луи шоءи аллоҳ » агар худои хостӣ , « мо ъбднои ман дунаи ман шайъи ء » мо нпрстидимии ҷуз аз ӯ ҳичиз , « нҳну лои обоؤно » на мо ва на падарони мо , «у лои ҳрмнои ман дунаи ман шайъи ء » ва на мо ҳичиз ҳаром кардему ҷуз аз он , « кзлки феъли аллазӣнаи ман қиблаам » пешинён ҳамин карданд , « Фҳли алии алрсли إлои алблоғи улмубин ( 35 ) » ҳаст бар пайғомбарони магари пайғоми расонӣдани ошкоро .
«у лақади бъснои фии кули أмаҳи рсўло »у ангизонидим дар ҳар умматӣу аҳли рӯзгории фиристодае , « أни аъбдўои аллоҳ » ки худоиро парастанд , «у аҷтнбўои алтоғўт » ва аз носазоҳо ва аз кажҳо бипарҳезанд , « Фмнҳми ман ҳудои аллоҳ » буд аз эшон касе ки аллоҳи вайро роҳ намӯд , « ва манеҳам ман ҳақати алайҳи алзлолаҳ » ва буд аз эшон касе ки бар ваии гумроҳӣ аз ҳукми худоӣ беш шуда буд , « Фсирўои фии алأрз » бирӯяд дар замин , « Фонзрўои Киеви кони оқибаи алмкзбин ( 36 ) » бингаред ки чун буд саранҷом устувор нагирандагон пайғомбарон .
« إни тҳрси алии ҳдоҳм » агар чаҳ ҳарис бошӣу сахти воиндаҳ бар роҳ ёфтан мушрикон , « Фإни аллоҳи лои иҳдии ман изл » роҳ нанамояд аллоҳ касе ки худ вайро бероҳ кард , « ва мо ?лаами ман Носирин ( 37 ) » ва эшонро на ёрии даҳ буд ва на корсоз .
«у أқсмўои биллоҳ » ва савгандон хӯрданд , « ҷаҳди أимонҳм » чндонк донистанду тавонистанд , « лои ибъси аллоҳи ман имўт » ки аллоҳи ҳаргизи мурдаи нингизонд « балии въдои алайҳи ҳқо » балӣ ангезанд ва ин азуи ваъдаи исти рост кардан он биравӣ ҳақ , «у локини أксри анноси лои иълмўн ( 38 ) » локини бештар мардумон намедонанд .
« либини ?лаам » то эшонро бози намояд , « алзии ихтлФўни фӣа » он рӯз ва он кор ки дар он мухталиф буданд , «у лиълми аллазӣнаи кФрўо » ва то бидонанд он рӯзи кофарон , « أнҳми конўои козибин ( 39 ) » ки эшон дурӯғ мегуфтанд .
« إнмои қўлнои лшии ءи إзои أрдноаҳ » гуфтори мо чизеро ки хоҳем ки буд , « أн нақавл ?ла кун Фикўн ( 40 ) » онаст ки онро гўӣим ки бош то буд .