Қавлаи таъолӣ : «у азрби ?лаами Маслан раҷулин » алоиаҳ . . . Ҳосили ин оят ва ин қисса аз рӯй фаҳм бар завқи аҳл иродат ишоратаст бадви мард ки дар абтдоءи иродат бар бисоти каромат аз рӯй мкошФти нишонеи бенанд аз лутфи ҳақ , дилии тоза ва вақте хушу кории бнзому умедии қавӣ , азин ду яке соҳиби орзӯ буд , давлат ҳақиқат мехоҳаду кор бар низом , беранҷ ва бе риёзати тамом , рост чун касе ки орзӯӣ дар шаб афрӯз кунад , съўбти дарёии мхтри нодидау зФроти наҳангони ҷон рубой ношунида ҳаргиз кӣ сӯрати бандад ки беранҷ ва бе хатари даст ӯ бмрўорид мурод расад , ҳамчунин ин марди соҳиби орзӯ дар роҳи пиндори худ афсурда бимонада ҳеҷ риёзати нокарда ва ҳеҷ ранҷи нобардау бони вақти хешу ваҷди хеши нақдӣ ки дар бадви иродат рӯй буи намӯда ғарра шудау такя бар он кардау нафаси худро бо ҳўоءу шаҳват алиф дода то басари анҷом аз он вақту ваҷд низ биФтодаҳу муртад тариқат гашта ва ӯро дар риштаи маҳҷӯрон ва мардӯдон кашиданд ва бо вай гуфтанд : « Форқти ман тҳўии Фъзи алмлтқӣ » дар суҳбати чунин кас суд нест ,у баҳра ӯ аз оташи ҷуз дӯд нест , ва бар пай ӯ рафтани ҷузи торикӣ ва ҳасрат нест .

Бози марди дигари толиб истиқоматаст , анояти азалии дарави расидау тавфиқи илоҳии ҳамроҳ ӯ гашта бҳсни манозилату таҳқиқи мъомлту сидқи муҷоҳидати рӯзи афзӯн шудау боқсии аломонии расида , суҳбати ин марди ҳама судасту оташ ӯ бедӯдасту об ӯ равшанаст ва бар пай ӯ рафтани умед зиндагонӣаст .

Он марди аввал аз ғоФлонст , зинату ороиши ваии мол ва фарзандонаст , ва ин марди дигар аз ъорФонст , зинату ороиши ваии имрӯзи имону яқину фардои Наим ҷовдонаст , инаст ки раб Алъоламин гуфт : « алмолу албнўни зинаи алҳёҳи алднёу албоқӣоти алсолҳот хайр ъанд рбки сўобоу хайри أмло » шаби миъроҷ чун Сайид ( с ) хост ки боз гардад гуфтанд эй Сайиди саломи мо бксонии расон ки эшон дилҳо аз зинати дунёу суҳбат халқ бипардохтаанд , ёди маргу қаноати бқўту суҳбат бо даравишон ихтиёр кардаанд , яъне балолу салмону хбобу аммору бӯи зру сҳибу абди аллоҳи масъӯду амсоли эшон , ҷавонмардоне ки зоҳири эшон бҳрмту хизмати оростау ботини эшон бнсими ризои муътабари гардонида , дидаи шани кӯҳл таҷаллӣ ёфта , ҷуз бъбрт нанигаранду ҷузи оёту ройот қудрат набенанд , гӯши эшону забони эшон банди ҳурмати бҳкми шариъат бар ниҳода , то ҷузи ҳақ ва ҳикмат нашунаванду ҷузи ростӣу дурустии нгўинд , дасту пой эшон бабанд исмату риояти баста то нишаст ва хост ва рафту хости эшон ҷуз бар вифқ фармон набӯд , инаст баёни он калима ки дар хабар саҳеҳаст : канти ?лаи смъоу бсро , чунонк дӯстии мари дӯстиро гуяд ту дидаи манӣу ҷони манӣу тани манӣ , ҳамчунин самъу басари муъмин дар таҳти рояти вилоят ҳақиқат ояд то бигӯаш хиради ҷуз он нашунӯд ки ризои дӯст буду ҷуз он нанигарад ки муроди дӯст буду ҷуз он нагӯяд ки бФрмони дӯст буд , он гуҳи мар ӯро аз даргоҳи иззати ин халъат диҳанд ки ҳар чаҳ вай мекунад андари тақрйви лутфи бахуд ҳўолт мекунад , набинӣ ки Мустафо ( с )ро гуфт дар танзили Маҷид : « Флми тқтлўҳму локини аллоҳи қтлҳм ва мо Ромяти إзи Ромяту локини аллоҳи Ромӣ » , феъл аз расӯл ( с ) ҳосил омад аз рӯй сӯрат , локин чун расӯли андари ҳимояти исмат буду таҳти рояти вилояти ҳақиқат буду феъли ваии ҷуз бФрмон набӯд , аллоҳи таъолии мари он феълро бўсФи худ ҳўолт кард то маълум гардад ки содиқони ошиқони паии ҷуз бФрмон наниҳанд ва ҳамеша худро дар доми шариъату банди ҳақиқат муҳкам доранд , номи худованди мӯниси эшон ,у зикри худованди пешаи эшон ,у рзоءи худованди қиблаи эшон ,у меҳри худованд дар дили эшон , инаст ки раби Алъоламин бФзл худ гуфт бо эшон ки : «у албоқӣоти алсолҳот хайр ъанд рбки сўобоу хайри أмло » .