Қавлаи таъолӣ : « явм насайр алҷбол » он рӯз ки мамлакат дунё бурдоранду сарои парда уқбо бизананд ва аз ҳавли растохези кӯҳҳо фаро рафтан ояд , замини фаро ҷунбиш ояд , осмонҳо дар гардиш ояд , арши азими бсҳрои қиёмати беруни оранду бисоти қаҳри бгстроннду айвони кибриё бар кашанду тарозуии адл дар овезанду заминро фармон диҳанд ки эй замини вадиатҳо беруни даҳ , замин бар худ билразад , вадиат боз сипорад , якеро бинӣ ки аз замин бар ояд чунонк хокистар аз миёни оташ , дайгариро бинӣ аз лаҳад барояд чунонк дар аз миёни садаф , ҳамеи раванд то бмҳшр ва арз диҳанд эшонро бар худованди Акбар чунонк гуфт ҷли ҷалола : « ързўои алии рбки сафо »
, эй перони нопок шарм доред аз он ки шуморо бар аллоҳи таъолӣ арз кунанду сарпӯши зроқӣ аз рӯй кор шумо бурдоранд ки : « ФкшФнои ънки ғтоءк » . эй ҷавонон бо ҷаҳли пар ғифлат битарсед аз он соъат ки дӯзахи ошуфтау зиндони адли бърсот ҳозир кунанд ки : « ткоди тамизи ман алғиз » эй олимон беамонат , эй қроён бедиёнат бипарҳезед аз он рӯз ки : « тблии алсроӣру ткшФи алзмоӣр » , эй худовандони тахту ҷоҳ ва кулоҳ биандешед аз он тарозуии адлу девони мазолими қиёмат ки : «у вазъи алкитоб » . эй ъўонони нопок ёд кунед он соъат ки номаи кирдор дар даст шумо ниҳанд ва кардаҳои шумо неку бад , хираду бузург , бшмои намоянд ки : « лои иғодри сағирау лои кабӣраи إлои أҳсоҳо » . Хоҷагии ҳамаи хоҷагони тавқии созанд ва дар гардан эшон афкананд , амӣрии ҳамаи амирон қайдӣ гардонанд ва бар пойҳои эшон ниҳанд ва аз ниҳод ҳар яке дӯзахӣ бар оранд ва ҳар якеро бахуд уқубат кунанд , оташи навмидӣ дар хирманҳои хилоиқ зананду ҳама аз якдигари тброи ҷӯянд , осӣони хаймаи андӯҳ ва надомат зананд , офтобу моҳу сайёротро бадвади ҳайбати сиёҳ рӯй гардонанд ва бар қадари моя ҳар касе бо вай мъомлт кунанд ва дод мазлӯм аз золим бустонанд , на музди мазлӯм аз онч сазоӣ ӯст бакоҳанд , на уқубати золим бар сазоӣ вай бифзоианд , инаст ки раб Алъоламин гуфт : «у лои излми рбки أҳдо » .
« мо أшҳдтҳми халқи алсмоўоту алأрзу лои халқи أнФсҳм » худованди ҳакими подшоҳи номдори азим , дар ин оят аз астғноءи ҷалоли худ хабар медиҳаду фардои нияту ваҳдонияти худ бкмоли ъзи худ бхлқ май намояд ки нестҳоро ҳасткунанда манам , ваз набӯд буд оварандаи манам , ва аз оғози нави созандаи манам , падеди орандаи моя аз ҳар кори манам ,кунанда ҳар ҳаст чунон ки сазовори манам , чун осмону замину халқи офаридам , танҳо худ будам беқиллат , доно будам беиллат , тавоно будам беҳиялат , на марои анбоз буд ва на кас бо ман ёр буд , бениёз аз халқ дар кирдигорӣ , яктои баҳақ дар офаридагорӣ , эй марди толиб агар нишонеи митлбӣ аз мо , ин ҳафт қуббаи ахзар бар якдигар беимодӣ бардошта нишони қудрат моаст ва ин ҳафт каллаи ағбр бар сари оби бдоштаҳи баёни ҳикмат моаст , акнӯн андарин нишони қудрату баёни ҳикмат назора мекуну шинохти ҷалоли иззат ва дарёфт канаи азимати мо бар мо ҳўолт мекун ки он на бар ҳади фаҳми ъоқлонст ва на ҷои машварат доноёнаст ва на даргоҳи таъвил олимонаст : азои тқосрти улӯми алхлқи ани алълми бонФсҳми ФкиФи тҳити ълўмҳми бҳқоӣқи алсмдиаҳу истеҳқоқаи лнъўти алрбўбиаҳ , иқўли аллоҳи таъолӣ : « мо أшҳдтҳми халқи алсмоўоту алأрзу лои халқи أнФсҳм » Флми имлки аллоҳи алхлиФаҳи илми нафасҳо фии нафасҳо ФкиФи тдрки шиӣои ман сифоти моликҳо .