Ин сӯраи Марями навад ва ҳашт оятаст ва нуҳсад ва ҳаштод ва ду калима ва се ҳазор ва ҳаштсад ва ду ҳарф , ҷумла бимика фурӯ омад магари як оят ва он оят саҷдааст бқўли баъзе муфассирон :у бқўли баъзе : « ФхлФи ман бъдҳми халаф » то онҷо ки гуфт «у лои излмўни шиӣо » . Ва гуфтаанд дарин сӯраи ду оят мансӯхаст : яке : «у أнзрҳми явми алҳсраҳ » маънии нзорти боити сайфи мансӯхи гашт , дигар « Флои тъҷли алайҳим » ин қадар аз оят мансӯхаст боити сайф . Ва дар фазляти сӯра , абии каъб ривоят кард аз

« Мустафо ( с ) қол : « ман қрأи сӯраи Марями аътии ман алоҷри баъдади ман сидқи бзкрёу кизб бау биҳиӣу Маряму исоу Мӯсоу ҳорӯну иброҳӣму исҳоқу ёқӯбу Исмоили ъушри ҳасаноту баъдади ман дуои аллоҳи влдоу баъдади ман лами идъи ?лаи влдо »

Бисмии аллоҳ , ин боءи бисмии аллоҳи ҳарф илсоқасту илсоқро млсқ ба дар бояд то сухан тамом шавад ва муҳкам гардад , набинӣ ки агар касе гуяд : « болқлм , болскин » сухани ноқис буд аммо агар гуяд : кутубати болқлм , қатъати болскини он гуҳи сухан тамом шавад ,у млсқ ба ӣнҷо замираст чунон ки ибн аббос гуфт : маъноаи абдأи бисми аллоҳ мегуяд баноми худо оғоз кунам дар ҳамаи кору буии табарруки гирами баҳамаи ҳол , он фарохи бахшоиши бурузӣ додан бар ҳамаи ҷонварони дарин ҷаҳон ,у меҳрбон бар муъминон дар он ҷаҳон . Агар касе гуяд , боءи бисмии аллоҳ чаро баланд кунанду бадӣгари ҷойҳо баланд накунанд ? ҷавоб онаст ки ин дар асл чунон бӯда ки дар « ақрأи босами рбк » , алифро аз он ҳазф карданду тӯли он ббоء доданд то далел буд бар ҳазфи алиф . Музаккарон гӯйанд ин боء баланд карданд , лонҳои суҳбати исми аллоҳи Фтолту артФът , ашори илои ани ман сҳби исми алмўлии толу артФъи фии алдорин . Боء ки бо номи мавло суҳбат кард сари афроз боҳо гашт . Муъмин ки ҳамаи умр бо номи мавло суҳбат дорад чаҳ аҷаб агар сарафрози ду ҷаҳон гардад ? ! . Ва исм дар асл смў бӯдааст ин ва ӯ аз охири вай тарҳ карданду алиф дар аввал вай афзуданд тамомии калимаро , то буи ибтидо кунанд . Ва иштиқоқи он аз самтасту самт нишонаст яъне ки исми нишоне буд мсмиро . Ва гуфтаанд иштиқоқи исм аз смўаст , «у ҳўи алортФоъу алълў , яъне ани алосми иълў . Алмсмӣу алосми мо ълоу зуҳри Фсори уламои ллдлолаҳи алии мо таҳтаи ман алмънӣ .

Аммо иштиқоқи номи аллоҳ бар қавли бештарини муфассирон аз илоҳ алоҳаҳаст эй . Абди ибода . Ва иқоли тأлаҳи алрҷли азои тнск ,у алмънии ҳўи алмстҳқи ллъбодаҳ ,у зўи алъбодаҳи алзии илайҳи тавваҷуҳи алъбоду баҳои иқсд . Ва қоли абӯи алҳисми алрозӣ : аллоҳи аслаи илоҳу қоли аллоҳи ъзу ҷл : « ва мо кони маъааи ман إлаҳ , إзои лзҳби кули إлаҳи бмои халқ »у лои икўни ?илҳо ҳатто икўни лъбодаҳи холқоу розқоу мдброу алайҳи мқтдрои Фмни лами икни кзлки Флиси болаҳ . Ва ани абди злмо , бали ҳўи махлуқу мутааббид . Ва иқол : асли илоҳи влоаҳи Фқлбти алўоўи алҳмзаҳи комаи қолўои ллўшоҳи ашоҳу маънии алўлоаҳи ани алхлқи иўлҳўни илайҳи бҳўоиҷҳму итзръўни илайҳи фии мо инўбҳм ,у иФзъўни илайҳи фии кули мо исибҳми комаи иўлаҳи кули Тифли илои ИМА . Ва аз хосиятҳои номи аллоҳ яке онаст ки ҳар ҳарфӣ ки аз вай бияфканӣ боқӣ ки бимонад тамом буд : алиф бияфканӣ ллаҳ бимонад тамом бошад ва фоида диҳад : чунон ки гуфт « ллаҳи мо фии алсмоўот ва мо фии алأрз . » агар лоам аввал бияфканӣ ?ла бимонад тамом буд ва маънӣ диҳад кқўлаҳи таъолӣ : « ?лаи малики алсмоўоту алأрз . » ва агар лоам дувум бияфканӣ ҳў бимонад : « ҳўи алأўлу алохру аззоҳиру алботн » .

Аммо рҳмну раҳим ҳар ду муштақанд аз раҳма . Локини рҳмни раҳмату рӯзӣу неъмат фоида диҳад ,у раҳими раҳмату афву мағфират фоида диҳад ,у рӯзӣ ва неъмат ҷудосту афву мағфирати ҷудо , пас ин такрор бефоида нест ,у иштиқоқи раҳмат аз раҳмаст яъне комаи ани алрҳми тштмли алии алҷнини болўқоиаҳу алҳмояи Фкзлки алрҳмаҳи тштмли алии алъбди болръоиаҳу алкФоиаҳ . Ва гуфтаанд миёни рҳмну раҳим фарқ нест аз рӯй маънӣ , чунон ки гӯйанд ндмону надим ,у ҷамъи миён ҳар ду таъкӣди рости чунон ки гӯйанд фалони ҷоади маҷд .

Ва дар шаъни нузули ояти тсмити муфассиронро ду қавласт : гуруҳе гуфтанд : ин ояти басаи наҷми омадау сабаби он буд ки Мустафо ( с ) пеш аз ваҳй одат дошт ки « босмки аллоҳам »

Гуфтӣ бар одати араб дар ҷоҳилият , чун оят омад ки « бисмии аллоҳи маҷроҳоу мрсоҳо » расӯл худо бифармуд то бисми аллоҳ менавиштанд , баъд аз он чун оят омад . « қул адъўои аллоҳи أўи адъўои арраҳмон » бифармуд то бисмии аллоҳ арраҳмон менавиштанд , пас аз он чун оят омад . « إнаҳи ман сулаймону إнаҳи бисмии аллоҳи арраҳмони арраҳим »

Бифармуд , тамом бинвиштанд ва гуфтанд « бисмии аллоҳи арраҳмони арраҳим . »

Қавл дувум онаст ки бикбор аз осмон фурӯ омад дар бадви беъсат , ибн аббос гуфт Ҷабраил ( ъ ) Мустафо ( с )ро талқин кард бар кӯҳи ҳаро ва ӯро гуфт : бигӯӣ « бисмии аллоҳи арраҳмони арраҳим » ва ин қисса дар сӯра ълқ гуфта ояд аншоءи аллоҳ . Мазҳаби шофиӣу асҳоб ҳадис онаст ки бисмии аллоҳи арраҳмони арраҳим дар ҳар сари сўртӣ оятӣаст аз он сӯра , Ҷабраил аз осмон фурӯ оварда ва бар Мустафо ( с ) хондау хабар дурустаст ки ибн аббос гуфт : кони расӯли аллоҳ ( с ) лои иърФи хатми сӯра ҳатто инзли алайҳи бисмии аллоҳи арраҳмони арраҳим . Ва дар фазилати оят тсмит овардаанд аз Мустафо ( с ) ки гуфт : агар одамӣу парии ҳама баҳам оянд чаҳор ҳазор сол то тафсиру фазилат он бидонанд чаҳор ҳазор сол бохр бирасад ва аз фазли ону тафсири он ъушрӣ надониста бошанд . Ва ҳар ки як бори бсдқ дил бигӯед « бисмии аллоҳи арраҳмони арраҳим » аллоҳи таъолии баҳри ҳарфии чаҳор ҳазор некӣ дар девони вай боз кунаду бинависад , ва чаҳор ҳазор бадӣ аз девони вай маҳв кунад ва чаҳор ҳазор дараҷа дар биҳишти баноми вай боз кунад .

Қавлаи ъзу ҷл : « кҳиъс » дар баъзе тафсирҳо овардаанд ки раби алъзаҳи ин ҳуруфи тҳҷӣ дар авоил сур бидон фиристодааст то халқро далолат кунад бар муддати бқоءи ислом , яъне ки ин ҳуруфи баҳисоби ҷамал бар гиранд бе такрори чандон ки бар ояд рӯзгори ислому бқоءи ин уммат чандон бошад ва ин муддати шашсад ва навад ва се соласт чун ин муддат басар ояд қиёмат бархезаду растохез падед ояд , ва ин қавли бнздики аҳли таҳқиқ заъифаст аз се ваҷҳ : яке онкии ин даъвӣ илм қиёматасту илми қиёмати наздик халқ нест , аллоҳ таъолӣ мегуяд : « қул إнмо илмҳо ъанд аллоҳ » . Дигар ваҷҳ онаст ки араби ҳаргизи ҳисоби ҷамал нашинохтаанду одати эшон набӯда , иқўли аллоҳи таъолӣ : « إнои ҷълноаҳи қронои ърбё » .

Ҷое дигар гуфт : « блсони арабии мубин » . Се дигар ваҷҳ онаст ки раби алъзаҳи ин ҳуруф дар авоили сури мукаррар боз гуфта ва эшон ин ҳисоб на мукаррар бар гирифта ва агар мукаррар кунанд азъоФ он бошад . Ва бдонкаҳи ин ҳуруфи мақтаа дар қуръон бар панҷ ваҷҳаст : вҳдонӣ : чун с , қ , Н ,у сноӣӣ : чун тоҳо , ис , ҳам ,у слосӣ : чун ?илам , алр , тсм ,у рубоӣ : чун алмс , алмру хмосӣ чун кҳиъсу лаҳми ъсқ . Қавмӣ гуфтанд : номи сўртҳоонд ва гуфтаанд : номҳои қуръонанд ва гуфтаанд : номҳои аллоҳ таъолӣанду лиҳозо рӯй ани алии анаи кони иқўл : ё кҳиъс , ағФри лӣ .

Ва кони иҳлФи бкҳиъс , амири алмؤмнини алӣ ( ъ ) бойени ҳуруфи савганд ёд кард аз он ки эътиқод дошт ки ин ҳуруфҳо номҳои худоанд ё сифоти вай , ва маълумаст ки савганди ҷузи баному сифати аллоҳ баста нашавад . Ва дурустаст аз ибни аббос ки гуфт : алкоФи ман коф ,у алҳоءи манҳоаду алёءи ман ҳалим ,у алъайни ман алӣам ,у алсоди ман содиқ . Ва брўоитии дигар аз ибни аббос : кабӣр ,ҳоад , амин , азиз , содиқ . Маънӣ онаст ки халқро басанда кораст ва эшонро роҳ намоаст , бгФтору кирдор аз эшон доно ва дар въд ва гуфт худ рости гӯй , дар сифати бузургвор ва дар въди устувор , рости гӯйу рости кор , клбӣ гуфт : кофи лхлқаҳ ,ҳоад лъбодаҳ , ядаи фавқи аидиҳм , олами бтрбитаҳ , содиқи фии ваъда . Муҳимҳоро кофӣасту ваъдаро вофе ва роҳ намой бандагону дили гушои эшон , бақадр аз ҳамаи бартар , бзоту сифоти зӯр , олами босрори бандагону созандаи кори эшон дар ду ҷаҳон , рости гӯйу рости кору рости дон .

« кҳиъс » . Ксоиӣу абӯи бикри ҳоءу ёء ҳар ду боМалта хонанд абӯи Амри ҳоء боМалта хонду ёء на , ибни омиру Ҳамзаи ёء боМалта хонанду ҳоء на , нофеъ ҳар ду байни алФтҳ ва алкср хонд алии мазҳабаи фии аломолаҳ , боқии ҳама ба тФхим хонанд беамолт .

« зикри раҳмат » хабари мбтдоءи мҳзўФст ва дар ояти тақдим ва таъхираст , эй ҳозои алзии нтлўаҳи алейк зикри рбки абдаи закариёи брҳмтаҳ . Бойени қавли раби фоил зикрасту абда мафъӯл аст мегуяд : ин қисса ки бар ту михўоним ёд кард худованд туаст бандаи худро закариёи брҳмти хеш , яъне ки брҳмти хеши зикр вай карду қисса вай гуфт . Ва раво бошад ки тамомии сухан дар « إзи нодаии раба » буд , эй дъоءи закариёи рабаи кони ман раҳмаи рбку илҳома Аёа , мегуяд : дъоءи закариёу иҷобат ки аз ҳақ ёфт раҳматӣ буд ки худованди ту бар вай кард ,у илҳом ки вайро дод . Ангаи қисса дар гирифт ва гуфт : « إзи нодаии раба » эй дуои рабаи фии миҳроба , . « ндоءи хФё » эй дуои саро бар хонд худованди худро дар сар , боўозӣ на баланд . Биҷой оварад ки дар дуои ахФоء суннатаст : фармӯдау писандидаи аллоҳ таъолӣаст ки мегуяд : « адъўои рбкми тзръоу хФиаҳ »у пайғомбар ( с ) гуфта : « хайри алдъои алхФӣу хайри алрзқи мо икФӣ »

Ва хабар дурустаст ки қавмӣ дуо карданд боўози баланду пайғомбар ( с ) гуфт : « анкми лои тдъўни асму лои ғоибо , анкми тдъўни смиъои қрибо .

Ва гуфтаанд закариё аз баҳри он дар сар дуо кард аз қавми худ пинҳон дошта ки аз эшон шарм дошт ки гӯйанд ба перонаи сар фарзанд мехоҳад аз зании нозоянда . Ва гуфтаанд : закариё донист ки овози баланду овози нарми бнздики ҳақи субҳона ва таъолӣ яксонаст , аммо овози нарми бхзўъу хушўъи нздиктрст ва аз риёи давртар , аз он нарм гуфт , он гоҳи тафсир дуо кард ва боз намӯд ки дъоء чаҳ кард ва чаҳ хост : « қоли раб » ва ин он гоҳ буд ки дар миҳроби пеши Марям дар зимистони мива тобистонӣ дид на буқати хеш , гуфт он худованд ки қодираст ки дар зимистони мива тобистонӣ диҳад на буқати хеш , қодираст ки перонаи сар фарзанд диҳад , он рӯзи рағбати фарзанд хостани буи падед омад , бмҳроб боз шуд ва намоз кард ва дар аллоҳ таъолӣ зоред , ва дар сари ин дуо кард : « раби إнии ваҳни алъзми манӣ » эй заъфи бадании лкбри суннӣ , бори худоё , тани ман аз перии заъифи гашту устихони ман суст шуд ! хси алъзми болзкри лонаи ақўии мо фии алонсону азои ваҳни лои ирҷии авди алқўаҳи илайҳ . Ва гуфтаанд устихони кноитст аз дандон . Шкои зҳоби азросаҳ . Гуфтаанд : закариёи он вақти ҳафтод ва панҷ сола буд . Иқоли ваҳни иҳну ваҳни иўҳни вҳноу вҳнои азои заъф . Ва қил : ваҳни бмънии вҳӣ .

«у аштъли алрأси шибо » раъси ӣнҷои кноитст аз мӯии сару маҳосин . Чунон ки дар қиссаи Мӯсо ( ъ ) ва бародар гуфт : « أхзи брأси أхиаҳ » яъне ахзи бшъри раъсау лҳитаҳ ,у алоштъоли интишори шуъоъи алнор , эй аштъли фӣаи алшиби иштиоли шуъоъи алнор . Ин бар сиблат истиорат гуфт . Чунон ки шълҳои оташ дар вақти илтиҳоб мутафарриқ шавад ва пайдо гардад , ҳам чунон сипедии перӣ дар мӯии сару маҳосини ман пайдои гашт ва мунташир шуд « шибо » насби алии алтмииз .

Ва қоли ътоء : аввали ман шоби раъсаи иброҳӣм ( ъ ) Фқол : ё раби мо ҳозо ? қоли ҳозои алўқор , қоли раби заданеи вқоро .

«у лами أкни бдъоӣки раби шқё » эй канти мустаҷоби алдъўаҳ қабл алиўми съидо ба ғайри шқии фӣа . Ва алсъодаҳи идроки алхиру алшқоўаҳи ҳарамона . Ва қили маъноа : анои ммни дъоки мхлсои мўҳдо ва ман дъоки мхлсои мўҳдои лами икни бъбодтки шқё . Ва қил : алдъоءи масдари изоФи мараи илои алдоъӣу мараи илои алмдъў , Фозои азиФи илои алдоъии Фолмънии лами акни бдъоиии аёки хоӣбо , лонки въдтнии алоҷобаҳ ,у إзои азиФи илои алмдъўи Фолмънии лами акни бдъоӣк Аёӣу ҳдоитки лӣу мъўнтк Аёӣ шқё .

« ва إнӣ хуфт алмўолии ман вроӣӣ . » мўолии ӣнҷо асабаанд чунон ки дар сӯра алнсоء гуфт : «у лкли ҷълнои мўолӣ » яъне алъсбаҳ ,у алмўлии алносру алмўлии алзўҷу алмўлии кули ман илики насабау кули ман илики ҷониба ,у алмўлии мо лои иФорқк . Қоли аллоҳи таъолӣ : « мأўокми алнори ҳаии мўлокм » ва « аллоҳи таъолии мавлои аллазӣнаи омнўо » эй рбҳму саййидаам . « ва إнӣ хуфт алмўолии ман вроӣӣ » мегуяд : ман май тарсам аз қроботу асаботи хеш ки баъд аз вафоти ман шойистагии хилофат ман надоранду кори дайни зойеъ фурӯ гузоранд ,у баннои халафии эшон илму набувват аз хонадони мо бурӣда шавад . Ва закариёи ин сухан аз баҳр он мегуфт ки банӣ Исроилро дида буд ки табдил дайн мекарданд . Ва анбёءро мекиштанд , ва дар замини фасоду табоҳ корӣ мекарданд , тарсид ки нёзодгони вай ҳамон кунанд ва ҳамон роҳ сипаранд азин ҷиҳати фарзандии хост ки шоистаи набувват ва хилофат бошад , ва дар шўоз хондаанд « ва анӣ хуфт алмўолии ман вроӣӣ » . Ва ин қроءти зиди қрءот аввал аст мегуяд : қул бнўи ъмӣ эй мотўоу лами ибқи лии ибн ъам ирснии алнбўаҳи ман вроӣӣ . Ва « канти амрأтии ъоқро » яъне Фимои мзии ман алзмон канти ъоқрои лами телади лӣ . намегуяд : зани ман ҳамеша ъоқр буд ки ҳеҷ фарзанд наёвард . Дар зимни ин сухан саволаст яъне ки он иллат аз ваии зоили гардон то бФрзнд бор гирад . Ва гуфтаанд «у канти амрأтӣ » ин кун ҳоласт яъне ки акнӯн ъоқри гашт аз перӣ .

Ва алъқри инқитоъи алўлодаҳ .

« Фҳби лии ман лднки влё » пас бубахш маро аз наздики хеши ёрӣ яъне фарзандӣ , « ман лднк » яъне ман қдртку Фзлк . Ва ин аз баҳр он гуфт ки дар маъқӯлу одати мстбъд буд фарзанд аз закариё ки ӯро ҳафтод ва панҷ сол аз умри гузаштау зани ваии ъоқр буд , ва дар чунин ҳол агар фарзанд ояд бақадрату фазли аллоҳ таъолӣ ояд . « влё » яъне абнои солҳои тқё .

« ирснӣ » ин виросат набувватаст на виросати мол . ?фони алонбёءи лои иўрсўн .

Қол алнабӣ ( с ) : « нҳни мъшри алонбёءи лои нўрси мо тркнои садақа , »

Ва маънии вурросаи алнбўаҳи ани тқўми мақомаи фӣҳо алои анҳо тнтқли илайҳи болмўти комаи интқли алмол , иқоли врси фалони шарафи абӣаи азои қоми мақомаи фӣа ,у злки маънӣ

Қавла ( с ) : « алълмоءи варасаи алонбёء »

Ва маълум : ани алълми лои иўрси комаи иўрси алмолу анаи лои иўсли илайҳи алои бксбу ҷаҳду тавфиқ . Ва локини маъноаи анҳми қомўои мақоми алонбёءи фии ълмҳму ҳкмҳм . Абӯи Амру ксоиӣ « ирснӣу ирс » биҷузам хонанд ,у боқӣ брФъ хонанд , ҷузам бар ҷавоби дуоу рафъ бар наът . Вале бмънӣ онаст ки : марои фарзандии бахш ки аз ман ва аз ҳамаи нажоди авлоди ёқӯби мироси илму набуввату ҳикмати барад . Бештарин муфассирон гуфтанд : ин ёқӯби бен исҳоқаст падари Юсуф ,у закариё аз оли ёқӯб буд аз нажоду фарзандони вай . Клбӣ гуфт ин на ёқӯби бен исҳоқаст балки ёқӯби бен мосонаст бародари закариё . «у аҷълаҳи раби рзё » эй мрзёи трзоаҳи анат . Ва қили розёи бҳкмк ,у қил аҷълаҳ набиё комаи ҷаълат обоӣаҳ набиё .

« ё закариё » ммдўду мқсўр ҳар ду хондаанд , мқсўри қроءти Ҳамзау ксоиӣ ва ҳФсаст ,у ммдўди қроءти боқӣ . Ва ӣнҷои азморст яъне Фоҷиб ё закариё , дъоءи вай иҷобат карданд ва гуфтанд : « ё закариёи إнои нбшрки бғломи исмаи яҳё лам наҷаъл ?лаи ман қабл смё » раби алъзаҳ дар ин ояти яҳёро ду ташриф дод ки ӯро бидон ду ташриф гиромӣ кард ва бар ваии миннати ниҳод , яке онаст ки номи ваии ҳақи ниҳоди ҷли ҷалола , ва бо падар ва модар нагузошт , дигар онаст ки ӯро номии ниҳод ки пеш аз вай дар дунёи ҳечкасро он ном наниҳод ,у ҳўи алмънии бқўлаҳ : « лам наҷаъл ?лаи ман қабл смё » . эй лам насам яҳёи аҳдои қибла . Ва рӯй ани ибни аббоси анаи қол : « лам наҷаъл ?лаи ман қабл смё » эй Маслан ва шабҳо , лонаи лами иъсу лами иҳми бмъсиаҳи қт . Ва ба

Қол алнабӣ ( с ) : « мо азнби яҳёи бен закариёи знбоу лои ҳам бомрأаҳ »

Ва қили лами телади алъўоқр мислаи . Ва қил : « лам наҷаъл ?ла » эй лзкрёи ман қабл смё эй влдоу алъараби тсмии алўлди смё .

Зикраи алнқоши фии тафсирау қил : маъноаи сминоаҳ қабл алълўқ ва қабл алўлодаҳу лами тсми аҳдои қиблаи алии ҳозои алўҷаҳ . Ва рӯй ани вҳби қол : нодаии мноди ман алсмоءи ани яҳёи бен закариёи Сайиди ман валадати алнсоء ,у ани Љорҷиси Сайиди алшҳдоء !у саммии яҳёи лонаи яҳё ба дайни аллоҳу қили лони раҳми ИМАи ҳӣ ба ,у қили лони аллоҳи эҳёаи ман байни мусинин фии ҳукми алўлодаҳ ,у қили лонаи астшҳду алшҳдоءи аҳёء . Пас чун Фариштагон ӯро бишорат доданд бФрзнд гуфт : « раби أнии икўни лии ғулом »у анои шайхи кабӣри лами иўлди лӣу анои шоби қавӣ «у амрأтии ъоқр » лами телади фии ҳоли шабобҳо ? худовандо марои фарзанд чун буд ? ва ман мардии пери бзод дар омадау зани ман нозоянда ? ва дар ҷавонии ҳаргиз аз мо ҳеҷ фарзанд наёмада ? ин сухан на бар сиблати астнкор ва астбъод гуфт ки вай аз қудрати аллоҳи таъолӣ баъӣд медошт ки ба перӣ фарзанд тавонад дод ! локин бар сиблати таъаҷҷубу таъзими қудрати аллоҳ боз гуфт . Ва аз бас ки шодии бадали ваии расида буд таъҷил кард бишнохт кайфияти он фарзанд додан ,у нишону аломати он дар хостан . Ва гуфтаанд низ ки саёқи ин сухан бар ваҷҳ истифҳомаст на бар ваҷҳи астнкор , мехост то бидонад ки ин фарзанди ҳам аз ин зан ъоқр хоҳад буд ? бар ҳиأти перӣ эшон хоҳад буд ? ё эшонро бо ҳоли ҷавонӣ бар ду фарзанд диҳад ?у қил : лмои самъи ндоءи Ҷабраили болбшораҳи всўси илайҳи алшитони анаи лӣси ман аллоҳу анмои ҳўи ман алшитон . Фзкри злки дФъои ллўсўсаҳ . «у қади блғти ман алкбри ътё » эй ибсоу антҳоءи фии алсн . Иқоли ътои иътўи ътўои ътёу ъсии иъсўи ъсўоу ъсёи азои ибси шибо . Ва қили маъноа « блғти ман алкбр » ҳолаи ҷеффи алмоءи фии сулбии қрأи Ҳамзау алксоӣӣу ҳФси ътёи бксри алъайну албоқўни болрФъу ҳумои луғатон .

« қоли кзлк » эй қоли ҷбрили кзлки анату амрأтки шайхони кабӣри ани алии ҳзаҳи улҳолаи трзқони алўлду лои трдони илои ҳолаи алшбоб . Ҷбрил ( ъ ) гуфт акнӯн чунинаст ки шуморо фарзанд диҳад дар ҳоли перӣу заъифии чунин ки ҳастанд « қоли рбки ҳўи алии ҳин » эй аътоءи алўлди алии ҳзаҳи улҳолаи мнкмо , алии ҳин саҳли лои илҳқнии фӣаи насбу лои тъбу лои машқа .

Ва қили тақдира « кзлки қоли рбк » яъне комаи қили лаки қоли рбк « ҳўи алии ҳин » . Иқоли ҳони иҳўни ҳўнои Фҳўи ҳоин ва ҳин ва ҳин .

Ва фии хабар : алмؤмнўни ҳинўни линўн .

Қрأи Ҳамзау алксоӣӣу қади хлқноки болнўни алии алҷмъу албоқўни болтоءи алии алўҳдаҳ ,у алмънии воҳиди лони алФъли Фиҳмои аллоҳи ъзу ҷли лонаи холиқи кули шайъи ء . Иқўли таъолӣ : «у қади хлқтки ман қабл » эй ман қабл яҳё . «у лами так » Аслан Фоўҷдтки ман алъдм , кзлки ақдри алии халқи алўлду антмои алии ҳзаҳи улҳола , лони алоиҷоди ман алъдми аблғи фии алқдраи ман эҷоди алўлди ман ашшайхин алкбирин .

« қоли раби аҷъли лии оя » эй қоли закариё , раби аҷъли лии алломаи аърФи баҳои ҳудуси алўлд қабл алўлодаҳи ФоФрҳ ба . Ин бози саволӣ дигараст ки аз шодии бишорат берун дод ва гуфт : худовандо маро аломатӣ намой бар ҳудусу ълўқи ин фарзанд то мар шодӣ афзоеду яқин , ки иҷобат дуо кардӣ . « қоли оитки أлои такаллуми аннос » эй ояи злки ани лои тқдри алии муколамаи аннос « слоси лёл » маъаи айёмҳо « суя » сҳиҳои слимои ман ғайри бкму лои хирс , Фтълми бзлки ани аллоҳи вҳби лаки алўлд . Ва « суя » насби алии улҳолу фӣаи тақдиму таъхир , тақдираи алои такаллуми анноси суяи слоси лёл . Ва ани ибни аббос « слоси лёли суя » эй сулси лёли мттобъот , ҷаълаи всФои лслос . Дар қуръони ояти барад ва маънӣ ояд : яке бмънии ибрат , чунон ки дар сӯра алмؤмнин гуфт : «у ҷълнои ибни Маряму أмаҳи оя » эй ибра . Ва дар сӯра алънкбўт гуфт : «у ҷълноҳои ояи ллъолмин » эй ибраи ллъолмин ва дар сӯра алқмр гуфт : «у лақади тркноҳои ояи Фҳли ман мдкр » эй ибра ва дар сӯра алнҳл гуфт : « إни фии злки лоиаҳи лқўми итФкрўн » . эй лъбраҳ . Дигар бмънӣ аломатаст . Чунон ки дарин сӯра гуфт : « раби аҷъли лии оя , қоли оитки أлои такаллуми аннос » ва дар сӯра ис гуфт : «у ояи ?лаами أнои ҳмлнои зритҳм » «у ояи ?лаами аллил нслх манеҳ алнҳор » . Яънеу алломаи ?лаам , ва дар сӯра алрўм гуфт : « ва ман оёта » эй ва ман ъломоти алрби анаи воҳид . « أни хлқкми ман туроб »у амсоли ин дар қуръон бисёраст .

« Фхрҷи алии қавмаи ман алмҳроб » эй Фхрҷи фии тлки алоёми алтии ?ерааи аллоҳи таъолии фӣҳо тлки алоиаҳ , ман алмҳроб . эй ман алмслӣ ва қил назул ман алғрФаҳ ,у алмҳроби ашрафи мавзеи фии албит . Ва қавла « алии қавма » идли алии анаи ашрафи алайҳим . « Фأўҳии إлиҳм » .

Алўҳии фии каломи алъараби алоъломи кломои кон ӯ аимоءу китоба ,у ҳўи фии қиссаи алнҳли илҳом , иқоли ваҳйу аўҳии азои ашори бҳоҷби أўи яд , « أни сбҳўои бикрау ъшё » фии зикри албкраҳи далели алии ани аллёлии канти маъаи алоём ,у алсбҳаҳи алслоаҳи алноФлаҳ ,у албкраҳи аввали алнҳор , иқоли бикру бикру абткр ,у алъшии мо баъди қоими алзҳираҳ . Ва фии алоиаҳи тақдиму таъхир , тақдира « Фхрҷи алии қавмаи ман алмҳроби бикрау ъшё » фии аллёлии алслоси Фошори илайҳами ани слўо » , закариёро одат буд ки ҳар рӯзи бомдоду шабонгоҳи қавми худро панд додӣ ва эшонро бтсбиҳу намоз ва тҳлил фармудӣ , то дар ҳар ду тарафи рӯзи эшонро бар тоъату ибодату зикри аллоҳ таъолӣ доштӣ , пас дар ин се рӯз ки ӯро аз сухани гуфтан боз доштанд , бо мардуми ҳам чунон бар одати бомдоду шабонгоҳ ҳаме омаду бошорт ҳаме намӯд ки , бар сари зикру тасбеҳу намоз худ бошед . Ва гуфтаанд ки ваҳии ӣнҷои бмънӣ китобатаст , эй кутуби ?лаами фии китоб ,у қили алии аларз , муфассиронро хилофаст , ки сухани ногуфтани закариё бо мардум бар чаҳ ваҷҳ буд ?

Қавмӣ гуфтанд : бар сухани гуфтани тавоно буд , аммо намегуфт , аз баҳри онкӣ ӯро наҳй карда буданд аз он , ва мехостанд ки он се рӯзи бакулят бо ибодати аллоҳи таъолии пардозад ,у далел бар ин қавл онаст , ки збўр мехонду тҳлил ва тасбеҳ мекарду буи хитоб омад : «у азкри рбки ксироу сбҳи болъшӣу алإбкор » . Ва қавмӣ гуфтанд , сухан бо мардум наметавонист гуфт , ки забони вай дарбаста буданд , бъқўбти он ки баъд аз мшоФҳаҳи Фриштгон , савол карду ояти хост .

« ё яҳёи хзи алкитоби бқўаҳ » қоли каъби алоҳбор , кони яҳёи бен закариё набиё ҳасани алсўраҳу алўҷаҳ , лини алҷноҳ , қалили алшър , қсири алособъ , тавили алонФ , мақруни алҳоҷбин , рақиқи алсўт , касӣри алъбодаҳ , қавӣян фии тоъаҳи аллоҳи ъзу ҷл . Ва кони қади соади анноси фии ибодаи рабау тоъата .

Рӯй абӯи ҳрираҳи қол : самъати расӯли аллоҳ ( с ) иқўл : кули ибни одами илқии аллоҳи ъзу ҷли бзнби қади أзнбаҳ , иъзбаҳи алайҳи ани шоء ӯ ирҳмаҳи алои яҳёи бен закариё .

?фонаи кони сидоу ҳсўро ва набиё ман алсолҳин .

« хзи алкитоби бқўаҳ » . Дар қуръони қувва бар панҷ ваҷҳ ояд : яке бмънии адад . Чунон ки дар сӯра ҳуд гуфт : «у издкми қувваи إлии қўткм » эй ъддои илои ъддкм , ҳамонаст ки дар сӯра алкҳФ гуфт , « Фأъинўнии бқўаҳ » эй баъдади ман алрҷол , ва дар сӯра алнмл гуфт : « нҳни أўлўои қувва » эй адади касӣр . Ваҷҳи дувуми қувваи бмънӣ бтшаст , чунон ки дар сӯра алмсобиҳ гуфт : « ман أшди мнои қувва » яъне бтшо , ва дар сӯра ҳуд гуфт : « луи أни лии бкми қувва » эй бтшо . Ваҷҳи сеюм қувваи бмънӣ шиддатаст , чунон ки дар сӯра ҳуд гуфт : « إни рбки ҳўи алқўии алъзиз » эй алшдиди алзии лои изъФ , ҷой дигар гуфт : « ирзқи ман ишоءу ҳўи алқўии алъзиз » , ва дар сӯра алқсс гуфт : « лтнўأи болъсбаҳи أўлии алқўаҳ » яъне аввалии алшдаҳ , ваҷҳи чаҳоруми қувваи бмънии силаҳу Ромии чунон ки дар сӯра алонФол гуфт : «у أъдўои ?лаами мо асттътми ман қувва » яъне алслоҳу алрмӣ , ваҷҳи панҷуми қувваи бмънии ҷад ва мувозибатаст , чунон ки дар сӯраи албқраҳ ва дар сӯра алоъроФ гуфт : « хзўои мо отинокми бқўаҳ » яъне хзўои мо фии алтўроаҳи болҷду алмўозбаҳи алайҳ , ҳамонаст ки дарин сӯра гуфт : « ё яҳёи хзи алкитоби бқўаҳ » эй болҷду алмўозбаҳ , алайҳ « хзи алкитоби бқўаҳ » ҳоҳнои алтўриаҳ . Ва қили алўҳӣу аддӣну алҳкм .

Қоли расӯли аллоҳ ( с ) ллзини тҳокмои илайҳи фии ҳади алзно : « нъми ақзии бинкмои бктоби аллоҳ » сами амри болрҷм ,у лӣси фии алқуръони зикри алрҷму локини фии алқуръони тўлиаҳ алрасулу ҳукми расӯли аллоҳ ( с ) ва манеҳ қавлаи таъолӣ : « сами أўрснои алкитоб » яъне аддӣну алҳкму кзлки қавла : « врсўои алкитоб . »

Яҳёи закариёи пайғомбарӣ буд мурсал ба банӣ Исроил . Ҳафт сола буд ки ӯро набувват доданду буи ваҳй омад , бар анҷуман банӣ Исроили биистод ва эшонро бар панҷ чиз даъват кард : бар тавҳид ва бар намоз ва бар рӯза ва бар садақа ва бар зикри худои ъзу ҷл . Дар хабараст ки кӯдакон бо вай гуфтанд : азҳб банно налаъиб , Фқоли мо ллъби хилқат .

Инаст ки раб Алъоламин гуфт : «у отиноаҳи алҳкми сбё » , дар кӯдакӣ ӯро дайну ҳикмату набуввати додем . Алҳкму алҳкмаҳи воҳид , колқлу алқлаҳу қили алҳкми алФҳми бктоби аллоҳ ,у алҳкмаҳи алособаҳи болрأӣу вазъи алошёءи мавзеҳо . Ва қоли ибни аббоси ман қрأи алқуръон қабл ани иҳтлми Фҳўи ммни аўтии алҳкми сбё .

Ва рӯй ани аллоҳи ъзу ҷли аўҳии илои яҳёи бен закариё . ё яҳёи азои воляти абдии анбтти алҳкмаҳи фии садраи лами искни ило ғайриӣу Киеви искну анои ҷлисаҳ , ё яҳёи азои воляти абдӣ , анитти алҳкмаҳи фии садра , Фнбти аласли фии алқлбу нутқи алФръи боллсон .

«у ҳнонои ман лдно » яънеу аътиноаҳи маъаи алҳкмаҳи раҳмау ътФои ман ъндно . Ва қили маъноаи ҷълноаҳи рҳимои алии алхлқ , идъўҳми илои алҳдӣ ,у иълмҳми алълм . Алҳнони алътФу алшФқаҳи муштақи ман ҳни илайҳи ҳнино , азои Малтаи илайҳ нафса ҳатто азҳари алҷзъи ман инқитоъи руятаи анҳуу иштиёқаи илайҳ . Ва алҳнони алмтрҳму алмнони алмътқ . Қоли алшоър : ҳнонки зои алҳнон эй арҳм ё раҳиму қади иснии фии алдъоءи кқўли турфа :

Конаи қоли тҳнни мараи баъди ахрӣ , ва мислаи фии алтсниаҳ « лаббайку съдик » эй иқомаи бомрки баъди иқома ,у асъодои лаки баъди асъод .

«у зкоаҳ » эй аътиноаҳи тҳораҳу слоҳо , Флми иъмли бзнб . Қоли алклбӣ : садақаи тсдқи аллоҳи баҳои алии абўиаҳ ,у қили биркау нмоء . Ва насб « ҳноноу зкоаҳ » ътФои алии алҳкм ,у қили насби алии алмФъўли ?лау алўоўи зоида . «у кони тқё » . Мусалламан мхлсои мтиъо .

«у барои бўолдиаҳ » эй боро бҳмои итътФу лои ихолФҳм . Ва дар шўоз хондаанд бксри боء , мътўФои алии қавла «у отиноаҳи алҳкм . . . Ва ҳноно . . . Ва зкоаҳ . . . Ва барои бўолдиаҳ »у албри алҳбу қили алосроъи илои алтоъаҳу алмболғаҳи фии алхдмаҳ . «у лами икни ҷборои ъсё » алҷбори алзоҳби фӣ нафса , алъотии фии фаъла , алғлизи алии ғайра . Ва қили алҷбори алзии иқтлу исрби алии алғзбу алъосӣу алъсии воҳид ,у алъсии фии алмънии аксару аблғ .

«у саломи алайҳи явми валад » эй саломи ?лаи мнои ҳайни валади ин сноӣист ки аллоҳи таъолӣ бар яҳё закариё кард ,у кароматӣ ки ӯро бидон махсӯс кард , ва ӯро дар зинҳору паноҳ худ гирифт , дар се ҷойгоҳи басаи вақт : яке буқат зодан ӯро нигоҳ дошт аз ҳамзу таъни шайтон , дигари буқати вафот аз ҳавли матлаъу зғтаҳи қабр , сдигри рӯзи қиёмат аз фазаъи Акбар . Қоли Сафёни бен ъиинаҳ : аўҳши мо икўни алмрءи фии салосаи мўотн : явми валад , Фирӣ нафса хорҷои ммои кони фӣа .

Ва явми имўт , Фирии қўмои лами икни ъоинҳму аҳкомои лӣси ?лаи аҳд ,у явми ибъс , Фирӣ нафса фии ҳавли азим . Фхси аллоҳи яҳёи бен закариёи болкромаҳу ассалому ассаломаи фии алмўотн

Алслосаҳ .

Ва гуфтаанд яҳёу исои баҳами расиданд , яҳё гуфт : эй исо аз баҳри ман омурзиши хоҳ аз ҳақи ҷли ҷалола ки ту аз ман баӣ ! исо гуфт : ло , бали ту аз ман баӣ , омурзиши хоҳ аз ҳақи ҷли ҷалолаи ту аз баҳри ман , на бинӣ ки раби алъзаҳ бар ту сано кард , ва ман бар худ сано кардам , ман худро гуфтам : «у ассаломи алии явми валадату явми أмўту явми أбъси ҳаё »у раби алъзаҳ аз баҳр ту гуфт : «у саломи алайҳи явми валаду явми имўту явми ибъси ҳаё »