Қавлаи таъолӣ : « явми инФхи фии алсўр » он рӯз ки дар сувари дманд , « ва наҳашар алмҷрмини иўмӣз » ва бо ҳам ореми он рӯзи бадкоронро , « зрқо » ( 102 ) сабзи чашмон .
« итхоФтўни бинҳм » бо якдигар броз мегӯйанд , « إни лбстми إлои ъшро » ( 103 ) набӯдед магари даҳ рӯз .
« нҳни أълми бмои иқўлўн » мо донем ончӣ мегӯйанд , « إзи иқўли أмслҳми тариқа » анга ки мегӯйанд эшон ки поки сирату рост сухан таранд « إни лбстми إлои иўмо » ( 104 ) набӯдед магари як рӯз .
«у исӣлўнки ани алҷбол » май пурсанади туро аз кӯҳҳо « Фқли инсФҳои рабии нсФо » ( 105 ) гӯ мебарканд онро худованди ман аз замини бркнднӣ .
« Физрҳои қоъои сФсФо » ( 106 ) онро гузорад ҳомӯнии роғ « лотарӣ фӣҳо ъўҷо » на дар он кажии бинӣ «у лои أмто » ( 107 ) ва на болоӣ .
« иўмӣзи итбъўни алдоъӣ » он рӯз ки халқ бар нишони он боз хонанда меоянд « лои ъўҷи ?ла » дар он кажӣу ғалат на , «у хшъти алأсўоти ллрҳмн » ва овозҳо ҳамаи Фрўшдаҳ то рҳмн сухан гуяд : « Флои тсмъи إлои ҳамсо » ( 108 ) нашнавӣ магари овозии нарм .
« иўмӣзи лои тнФъи алшФоъаҳ » он рӯз суд надорад поймардӣу хоҳиш , « إлои ман أзни ?лаи арраҳмон » магари он касро ки дастурӣ диҳад ӯро рҳмн «у разии ?лаи қўло » ( 109 ) ва ӯро сухан гуфтан бипасанданд .
« иълми мо байни أидиҳм » ӯ медонад ончӣ пеш эшонаст « ва мо хлФҳм »у ончӣ вопас эшонаст «у лои иҳитўн ба уламо » ( 110 ) ва эшон ӯро нек намедонанд .
«у анати алўҷўаҳ » дармонду асиру бастаи гашти ҳамаи рӯйҳо , « ллҳии алқиўм » он зиндаи пояндаро , «у қади хоби ман ҳамли злмо » ( 111 )у боз навмидӣ кашид он кас ки бор куфр кашид .
« ва ман иъмли ман алсолҳот » ва ҳар ки кор нек кунад , «у ҳўи муъмин » ва ӯ гиравидааст , « Флои ихоФи злмо » натарсад аз худои ситамӣ , «у лои ҳзмо » ( 112 ) ва на шикастӣ .
«у кзлки أнзлноаҳ » ҳам чунон фурӯ фиристодем ин суханро , « қронои ърбё » қуръонии тозӣ , «у срФнои фӣаи ман алўъид »у бим додан дар он аз гӯна гӯна гардонидем « лълҳми итқўн » то магар битарсанд , « أўи иҳдси ?лаами зкро » ( 113 ) ё қуръони эшонро бедорӣу ёд карданӣу панди пазируфтании нави падеди орад .
« Фтъолии аллоҳи алмалик алҳақ » покаст ва беайбу бартари он худои подшоҳи баростӣ «у лои тъҷли болқрон » мштоби бақарон « ман қабл أни иқзии إлики ваҳйа » пеш аз он ки бтў гзордаҳ ояд пайғоми бон , « ва қул раби заданеи уламо » ( 114 ) ва бигӯӣ худованди ман марои ҳифзи афзой .
«у лақади ъҳднои إлии одами ман қабл » паймон кардем бодм аз пеш , « фансӣ » паймони бгзошт « ва лам наҷад ?лаи ъзмо » ( 115 ) вайро дар дил кардан маъсият наёфтем .
«у إзи қлнои ллмлоӣкаҳ » гуфтеми Фриштгонро « асҷдўои лодм » суҷуд кунед одамро « Фсҷдўои إлои إблис » суҷуд карданд магари Иблис « أбӣ » ( 116 ) сар боз зад .
« Фқлно ё одам » пас гуфтем эй одам « إни ҳозои адуи лаку лзўҷк » ин Иблис душманаст туроу ҷуфти туро . « Флои ихрҷнкмои ман алҷнаҳ » берун накунод ҳони шуморо ҳар ду аз биҳишт . « Фтшқӣ » ( 117 ) биринҷи афтид .
« إни лаки أлои тҷўъи фӣҳо » турои дарин биҳишт онаст ки гурусна набошӣу лои търӣ ( 118 ) ва на бараҳнаи Монӣ «у أнки лои тзмؤои фӣҳо » ва ту ташна набошӣ дар он , «у лои тзҳӣ » ( 119 ) ва на дар офтоб бошӣ
« Фўсўси إлиаҳи алшитон » Фродл вай дошт шайтон « қол ё одам » гуфт эй одам « ҳилли أдлки алии шаҷараи алхлд » турои нишонеи даҳум бар дарахтӣ ки бори он хурии ӣнҷои ҷовиди Монӣ ? «у малики лои иблӣ » ( 120 ) ва бар подшоҳӣ ки табоҳ нагардад .
« Фأклои минҳо » бихӯранд аз он , « Фбдти лҳмои сўотҳмо » пайдо шуд .
Эшонро ва падед омад уратҳои эшон «у тФқои ихсФони ъалиҳумо » дар истоданд ва бар ҳам мениҳоданд бар урати хеш , « ман варақи алҷнаҳ » азин бркҳои дарахти биҳишт , «у ъсии одами раба » осӣ шуд одам дар худои хеш , « Фғўӣ » ( 121 ) ва аз роҳи биФтод .
« сами аҷтбоаҳи раба » пас он аллоҳ таъолӣ багазед ӯро , « Фтоби алайҳу ҳудо » ( 122 ) тавба дод ӯро ва роҳ намӯд
« қоли аҳбтои минҳои ҷмиъо » гуфт фурӯравӣад аз осмони ҳамагон , « бъзкми лбъзи аду » одаму ҳаввои Иблисро душман ,у Иблиси эшонро душман , « Фإмои иأтинкми манӣ ҳудо » агар бшмо ояд аз ман пайғомии броҳнмўнӣ , « Фмни атбъи ҳдоӣ » ҳар ки паии баради броҳнмўнии ман , « Флои излу лои ишқӣ » ( 123 ) на гумроҳ гардад на бадбахт .