Қавла : « бисмии аллоҳи арраҳмони арраҳим » исми ман ?лаи алсбўти алоҳдӣу алкўни алсмдӣ , исми ман ?лаи албқоءи алозлӣу албҳоءи алأбдӣ , исми ман ?лаи алълму алҳлму алородаҳу алтўлу алъзу алсёдаҳ , исми ман ?лаи алқдрау алҳёҳу алосомӣу алсФот , исми ман ?лаи алўҷаҳи зўи алҷмолу алқдри зўи алҷлол , субҳонаи ҳўи аллоҳи алкбири алмтъол . Баноми худованди зўи алҷлол , қодир бар камол , мФзли бонўол , сонеъ беаҳтёл , қиўм бе гаштани ҳол , дар зоту сифоти мутаъол , мавсуфи бўсли ҷамол , мнъўти бнъти ҷалол , кирдигорасту бузургвор , рсндаҳи баҳри чизу донои баҳри кор , пок аз анбозаст ва бениёз аз ёр , худ беёру ҳамаи оламро ёр , онҷо ки давраст дидаи яқин пар дӯдаст ,у онҷо ки нопидост рӯй тавҳид гирд олудаст , пас онро ки бикрам наздикаст рӯзгор ӯ ҳамаи сур ва сарвараст , ва онро ки бФзл пайдост кор ӯ нури алӣ нураст .

эй худованди аълам ! эй мҳимни акрам , эй самади арҳм , ҳар инс ки на бо ту ҳама дар дасту ғам , суҳбат ки на дар ҷавори ту ҳама андӯҳасту мотам . Ҷузи ёди ҳадиси ту ҳама визрасту мотам , бодои рӯзӣ ки бози раҳам аз лавҳу қалам , биёбам сарфи қадами бсдқи қадам , озод шавам аз банди вуҷӯду адам , аз дил берун карда ҳасрат ва надам , дар маҷлиси инси қадаҳи шодӣ бар дасти ниҳодаи дамодам . Бдоўд ваҳй омад ки ё Довӯди зикрии ллзокрину ҷаннатии ллмтиъину кифоятии ллмтўклину зёдтии ллшокрин ,у раҳматии ллмҳснину инсии ллмштоқин ,у анои хоссаи ллмҳбин . эй Довӯди ҳам толибону қосидони ҳазрат мо мухталифаст ва мо ранҷ касе зойеъ накунем ҳар касро ончӣ сазоӣ ӯсту ҳиммат ӯ бадви диҳем , ано ъанд занни абдии Флизн бе мо шоء , зокиронро гуфтеми салому тҳити шуморо , мутӣъонро гуфтеми неъмати ҷинати шуморо мутаваккилонро гуфтеми каромати кифояти шуморо , шокиронро гуфтеми зиёдати неъмати шуморо , Муҳсинонро гуфтеми фазлу раҳмати шуморо , муштоқонро гуфтеми инсу селоати шуморо , муҳибонро гуфтеми шумо марои ман шуморо . Ман он худовандам ки бабанда худ бФзли худ наздикам , нохондаи буии наздикам , ноҷуста ва нодир ёфта буии наздикам , бълми наздикам ва аз ваҳмҳо давр , баҳраи муҳибони худаму баҳраи расони ман давр , ёд ман айшасту меҳри ман сур , шинохти ман маликаст ва ёфт ман сарвар , суҳбати ман рӯҳасту қурби ман нур .

Қавла : « ақтрби ллноси ҳсобҳм » қоли яҳёи бен маоз : ҳони лаки ани тҳосби нФски Фқди мзии аксари ъмрку тнзҷри ани алғФлаҳ , Фқди навадяту дъити илои алонтбоаҳи ндоءи лами ибқи лоҳди маъааи узр . Ва ҳўи қавла : « ақтрби ллноси ҳсобҳм » фараҳами аллоҳи ъбдои ҳосб нафса қабл ани иҳосб ,у вазни аъмола қабл ани тўзну антбаҳи ман ғифлата қабл ани интбаҳ .

Аўлӣки ҳам алأброр . Наздик омад вақти ҳисоби бандагон ,у бандагон дар хоб ғифлатанд инак растохез бо ҳайбат рӯй ниҳоди боФридгон ва эшон масти шаҳват , на дидаи он ки сӯрати рӯзгори хеш ба бенанд , на ҳиммати он ки рӯзии шумор худ баргиранд , никмрдону ҷавонмардон бҳқиқт эшонанд ки аз арзи гоҳу хатаргоҳ қиёмат битарсанд , ва аз бими ҳисоби фардои имрӯзи ҳаракоту саканот худ бишуморанд , либоси муроқибат дар пӯшанду гӯши боқўолу аъмолу аҳвол худ доранду соҳати синаи худро аз лавси ғифлат мутаҳҳар доранд , чун майдонанд ки аллоҳи таъолӣ мҳсӣ анфосаст ,у олами бҳўосст ва онро рӯзи шумор боз хостаст , бе иҷозати шариъати як дам назананд . Ва бе изни ҳақиқати як қадам наниҳанд ,у фақру Фоқт ихтиёр карданд , ва ин калимотро мтолът карданд , ки тӯбои ллФқири фии алднёу алохраҳ , аммо фии алднёи Флои мؤнаҳи алайҳу лои хароҷ , ва аммо фии алохраҳи Флои итоби маъаау лои ҳисоб . намегуяд хушо ъишо ки айши дрўишонсти ҳам дар дунё ва ҳам дар охират , дар дунёи шуғли талаби хароҷу мؤнт на , ва дар уқбои андӯҳи ҳисобу бози хост на , ва азин аҷибтар ва бузургвортар ки эшонро лиззат аътзораст аз ҳазрати зии алҷлол , чунон ки дар хабар меояд : иؤтии болрҷли явми алқёмаҳи Фиқўли аллоҳи ъзу ҷли ?лаи абдии лами азуи ънки алднёи лҳўонки зўитҳои ънки лслоҳку салоҳи динк , « ва ҳам фии ғФлаҳи мързўн » алғФлаҳи алии қисмин : ғофили ани ҳисобаи лостғроқаҳи фии дунёау ҳавоа . Ва ғофили ани ҳисобаи лостҳлокаҳи фии мавлоаи ФолғФлаҳи алаввалии самаи алҳҷр ,у алғФлаҳи ассонӣаи сафаи алўсл , Фолоўлўни лои истФиқўни ман ғФлтҳми алои фии аскари аламутӣу ҳؤлоءи лои ирҷъўни ман ғибтҳми абади алобд , лФноӣҳми фии вуҷӯд алҳақ ҷлу ъло . Ғофилон дуанд : яке дар кори дунёу ҳавои нафаси мустағриқ , аз шуғли дунё бо кори дайни напардохта ва дар ғарқоб шаҳват бимонада , иълмўн зоҳиран ман алҳёҳи алднё ва ҳам ани алохраҳи ҳам ғоФлўн . Дигар мардӣаст дар мшоҳдти ҷалолу ҷамоли ҳақи чунон мустаҳлак шуда ки аз вуҷӯди худ бехабар гашта ҳақ ӯро аз буд худ безор карда нФоиаҳи ҳдси биндохтаҳу сифат қадам бардошта , иҳўли байни алмрءу қалба . Ин ҳолати Мустафо ( с )аст шаби қурбу каромат ки ӯро бар гулшани баланд хиром доданд чун бмнзли қоб қавсин раседу кибриёу азимат ?алаят дид гуфт : лои аҳсии сноءи алейк .

Ин аҷаби нигари ҳамаи сноءи аллоҳи таъолӣ аз вай меомӯзанд ва ӯ бъҷзи худ аз сноءи вай мақар омад , ин чигуна бошад чнонстӣ ки Сайид гуфтӣ мо чун бо халқ бошем илми эшон дар ҷанби илми мо ҷаҳли намояд , эшонро шарт хомӯшӣ бошаду марои шарти гуфтан , боз чун бҳзрти иззати зў алҷлол расем , илми моу илми оламён дар ҷанби илми қадими ҳақи ҷаҳли намояд , онҷои маро хомӯшӣ сазаду иқрори бъҷз додан . Фармон омад ки эй Муҳамади лои аҳсии иқрор бъҷзаст чунон ки аъўзи бки мнк : лои аҳсии сноءи алейк : ҳануз дар банди сифоти хеши мондае ва то аз назари сифоти хеши поки брнхизии моро наёбӣ . Он гуҳ Сайид гуфт : анати комаи аснити алии нФск .

Ту чунонӣ ки худ худро стоиӣ , мари турои васф кардан ҳам ту туоне , онӣ ки худ гуфтӣ ва чунон ки худ гуфтӣ . Ании ло аҳсӣ таҷредаст , анати комаи аснити алии нФск , тФридаст . Ва то банда аз ғайри ҳақ муҷаррад нагардад ҳақро фард нагардад .

« қоли рабии иълми алқўли фии алсмоءу алأрз » , дар ҳафт осмон ва ҳафт замин худост хонандагонро посухкунанда ва овозҳоро ниўшндаҳу бшнўоиии худ брозҳои рсндаҳ ,у хоҳандагонро бахшанда яке неъмати дунёи хости яке неъмати дайн , дунёи чаҳор чизаст : сиҳҳату офият ,у амну фароғат , неъмати дайни ҳам чаҳор чизаст : дар тани тоъат , бар забони шаҳодат , дар дили маърифат , дар сари муҳаббат , раби алъзаҳи бФзлу карами хеши ин неъматҳо аз ту дареғ надошт , ту низ бтмъи зиёдати шукр аз ваии дареғи мадор , ки мегуяд ҷли ҷалола « лӣни шкртми лأзиднкм » .

« Фсӣлўои أҳли аззикри إни кантами лои тълмўн » ишоратаст бълми шариъат ки одамиёни бони макрманду доноён дар ду гетии азиз , аз ҳақ шунида дар танзил , ваз Мустафо шунида дар балоғ . Ва зостодон омӯхта бтлқин ,у гузашт аз илми шариъат илм ҳақиқатаст ки : «у ълмноаҳи ман лднои уламо » . Илми шариъат омухтанӣаст . Илм ҳақиқат ёфтанӣ , илми шариъати бтлқинст , илми ҳақиқат аз нур яқинаст , ин илми ҳақиқат офтобӣаст ки марди бнўри иззат аз офоқ дил бинад ,у зоти набуввату сифот рисолат бишносад , чун ин шинохт падед омад ҷалоли набуввати домани зроъаҳи вай дар гӯшаи пардаи худ бандад ки « алълмоءи хлФоءи алонбёء » ва гуфтаанд аҳли аззикр аҳл қуръонанд , эшон ки дар маъонӣу мабоонии қуръон назар карданд ,у блтоиФу ҳақоиқи он роҳи бурданду боҳуккому мавоъизу зўоҷри он кор карданд , то раби алъзаҳи дилҳои эшон бнўри ҳикмат равшан гардониду чароғи маърифат дар ботини эшон биФрўхту мؤмнонрои бчроғи илми эшон роҳи дайн ҳақ намӯд , то эъломи қудрату шавоҳиди иззату длоӣли ҳикмат бар эшон кашфи гашт ,у бойени ташрифу эъзози ҳақи расиданд ки раб алъзаҳ гуфт : « лақади أнзлнои إликми ктобои фӣаи зкркм » ин ояти аҳли қуръонро ташрифӣаст бузургвору таҳниятии меҳрбору бъзти азиз ки хоки ҷаҳони ғуломи иқдом аҳл қуръонаст , арсаи қиёмату съиди сиёсат дар орзӯӣ рӯй аҳл қуръонаст , ақдоҳи шароби кавсари муштоқи лабон аҳл қуръонаст , дараҷоти ҷиноти мأўӣу ҳури айну ашҷору анҳори слсбилу занҷабил , дар банди интизор аҳл қуръонаст , ва азин ҳамаи азизтар ва бузургвортар зоти самадӣу сифоти сармадӣ дар иштиёқи дидор аҳл қуръонаст , худ мегуяд ҷли ҷалола :

« ва кам қсмнои ман қарияи канти золима » натиҷаи зулм харобӣ ватанаст , Мустафо ( с ) гуфт : « луи кони алзлми битои фии алҷнаҳи лслти аллоҳи алайҳи алхроб »

Ва зулм саъб онаст ки банда бар хештан кунад ки биҷои тоъати маъсият наад то раби алъзаҳи ботини вай хароб кунад , биҷои тавфиқ хизлон нишинад , шавоҳиди маърифат рахт бардорад васвоси шайтони биҷои ваии рахти фурӯ наад , инаст ки раб алъзаҳ гуфт : «у أншأнои баъдҳо қўмои охирин » ва гуфтаанд дарин ояти маҳв ва исботаст , маҳв онаст ки гуфт : « ва кам қсмнои ман қарияи канти золима » исбот онаст ки гуфт : «у أншأнои баъдҳо қўмои охирин » қавмии ҷаҳони доронро зин ҷаҳон мебаранд он маҳваст , дигаронро биҷой эшон менишонанд , он исботаст . Ва злки маънии қавла : « имҳўои аллоҳи мо ишоءу исбт » фии қавли баъзи алмФсрин ,у қили имҳўи мо ишоءи ман алботл ,у исбти мо ишоءи ман алҳақ . Кқўлаҳ : « бали нқзФи болҳқи алии алботли Фидмғаҳ » Эй надахл наҳор алтҳқиқи алии лиёлии алоўҳом , Фитқшъи саҳоби алғибаҳу инҷлии сбоби алإбҳому тбрзи шамси алиқини ани хФоءи алзнўн .

Пери тариқати бойени маънӣ ишорат карда гуфта бар хабар ҳаме рафтам ҷӯёни яқин , тарс , мояу умеди қарин , мақсӯд аз ман ниҳон ва ман кӯшндаи дайн , ногоҳ барқ таҷаллӣ тофт аз камӣн , аз занни чунон рӯзи бенанд ва аз дӯсти чунин .