Қавлаи таъолӣ : «у ?лаи ман фии алсмоўоту алأрз » ва ӯ рост ҳар ки дар осмону замин касаст , « ва ман ъндаҳ » ва эшон ки наздик вайанд , « лои исткбрўни ани ибодата » хештанро бузург намедоранд ва аз банда бӯдан ӯро нанг намедоранд ва аз парастиш ӯ сар наме кашанд . «у лои истҳсрўн » ( 19 ) ва аз парастиши ҳеҷ фурӯ наме монанди .
« исбҳўни аллилу алнҳор » меситоянд ва мепарастанд ва намоз мекунанд шабу рӯз , « лои иФтрўн » ( 20 ) сусти нмишўнд .
« أми атхзўои ?алаа » ин худоён ки эшон гирифтанд онанд . « ман алأрзи ҳам иншрўн » ( 21 ) ки мурдагонро аз гӯр . Бронгизоннд .
« луи кони Фиҳмои ?алааи إлои аллоҳ » агар дар осмону замини худоён будӣ ҷуз аз аллоҳи таъолӣ , « лФсдто » ҳам кори осмони табоҳи гаштии ҳам кори замин , « Фсбҳони аллоҳи раби алърш » покии аллоҳи таъолиро худованди арш . « ъмои исФўн » ( 22 ) аз онкии мушрикон сифат мекунанд .
« лои исӣли ъмои иФъл » напурсанд аллоҳи таъолиро аз ончӣ мекунад ки чаро кардӣ , « ва ҳам исӣлўн » ( 23 ) ва эшонро пурсанад .
« أми атхзўои ман дунаи ?алаа » ҷуз аз ӯ худоён гирифтанд , « қул ҳотўои брҳонкм » бигӯӣ ҳуҷҷату бурҳон худ биёред дар парастиши эшон , « ҳозои зикри ман маъаӣ » дарин нома ёд карду қисса ҳар касаст ки бо мананду сухани аллоҳи таъолӣ бо ин мат , «у зикри ман қаблӣ »у ёду қисса ҳар ки пеш аз ман , « бали أксрҳми лои иълмўн алҳақ » балки бештар эшон онанд ки кори росту сухан рост намедонанд , « фаҳми мързўн » ( 24 ) эшон рӯй гардонида мебошанд .
« ва мо أрслнои ман қблки ман расӯл » нФрстодими пеш аз ту ҳеҷ фиристодае , « إло наваҳй إлиаҳ » магари пайғоми додем бова . « أнаҳи лои إлаҳи إлои أнои Фоъбдўн » ( 25 ) ки нест худои магари ман маро парастед .
«у қолўои атхзи арраҳмони влдо » гуфтанд ки рҳмн фарзандӣ гирифт , « субҳона » покӣ ва беайбӣ ӯро , « бали ибоди мкрмўн » ( 26 ) балки бандагонанд навохтагон .
« лои исбқўнаҳи болқўл » бедастурӣ ӯ сухани нгўинд , « ва ҳам бأмраҳи иъмлўн » ( 27 )у бФрмон ӯ кор кунанд .
« иълми мо байни أидиҳм » медонад аллоҳ таъолӣ карда эшон « ва мо хлФҳм » ва карда он ки хоҳанд кард , «у лои ишФъўн » ва шафоат накунанд ва омурзиш нахоҳанд , « إлои лмни артзӣ » магари он касро ки аллоҳи таъолии писандад , « ва ҳам ман хшитаҳи мшФқўн » ( 28 ) ва эшон аз бим ӯ трсндгоннд .
« ва ман иқл манеҳам » ва ҳар ки аз Фриштгон гуяд , « إнии إлаҳи ман дуна » ман худоем фурӯд аз аллоҳ . « Фзлк наҷузия ҷаҳаннам » ӯ онаст ки ӯро подош кунем дӯзах , « кзлки нҷзии алзолмин » ( 29 ) чунон кунем подоши ситамкорон .
« أу лами ири аллазӣнаи кФрўо » наме бенанди ногрўидгон , « أни алсмоўоту алأрзи контои ртқо » ки осмонҳоу замин баста буданд , « ФФтқноҳмо » бикшодем онро ҳар ду , «у ҷълнои ман алмоءи кули шайъи ءи ҳӣ »у бёФридим аз об ҳар чизеи зинда , « أи Флои иؤмнўн » ( 30 ) бнгрўнд ки мо тавоноӣам ? «у ҷълнои фии алأрзи рўосӣ » ва дар замини кӯҳҳо баланд кардем , « أн темед баҳам » то замини эшонро бнгрдонд « ҷълнои фӣҳо Фҷоҷои сбло » ва дар замини роҳҳо фарох сохтем , « лълҳми иҳтдўн » ( 31 ) то эшон роҳ донанд ки раванд .
«у ҷълнои алсмоءи сқФо »у осмон козӣ кардем « мҳФўзо » бесутун нигоҳ дошта « ва ҳам ани оётҳо мързўн » ( 32 ) ва эшон аз чандон нишонҳои тавоноӣ рӯй гардонндагон .
«у ҳўи алзии халқи аллилу алнҳор » ӯ онаст ки бёФриди шабу рӯз , «у алшмсу алқмр »у хуршеду моҳро , « кули фии фалаки исбҳўн » ( 33 ) ҳама дар чархи осмони шино ва мебаранд .