Исми ман лами изли ҳомдои лнФсаҳи мҳмўдо , исми ман лами изли воҳдои фии ъзаҳи мўҷўдо , исми ман лами изли аҳдои фардои мъбўдо , исми ман лами изли смдои болтлботи мқсўдо , номи худовандии накӯи ном дар ҳар ном ,у сутӯдаи баҳри ҳангом , сутӯдаи худ бе ситоянда ,у бузурги ъз бе парастиши банда . Худовандии ҳакими рости дон , алӣами поки дони меҳрбони кордон , бахшояндаи рӯзии расон . Худовандӣ ки дар омад ҳар чиз аз вайу бози гашти ҳамаи чиз бо вай , на касе мнозъ бо вай , на дайгарии ғолиб бар вай , қавоми ҳафт осмон ва ҳафт замини бдошти вай . Кори он бҳкми ваии тадбири он бълми вай , ғолиб бар он амри вай , нофиз дар он машйати вай , дошт он бҳФзи вай , тавон он бъўни вай , подшоҳӣ ки аз ҳоли раҳе огоҳаст ,у раҳеро неки пушт ва паноҳаст , худ доранда ва худ созанда ки худ кирдигор ва худ подшоҳаст , офаринандау рўонндаҳи офтоб ва моҳаст , равшанкунанда дилҳои сиёҳаст , худовандӣ ки ёди ваии роҳат рӯҳасту осоиши дил маҷрӯҳаст , асрори орифони биёади висоли вай машрӯҳаст , арвоҳи ошиқони гӯии вор дар хами чавгони зикри вай мтрўҳаст . эй роди мард чанд ки дар хобӣ бедор шавад ки вақт сабоҳаст , вагар дар хумори шаробии ҳин ки партави ҳақ сабӯҳаст .

Дариғо ки аз ҳамаи ҷониби бсоҳти ҳақ роҳаст ва ҳеҷ раванда на , бустони иззати пари смор латоифасту хӯранда на , ҳамаи олами пари садаф даъвӣаст ва як ҷавҳари маънӣ на , ҳамаи олам Юсуф дилбарасту ёқӯби длшдаҳ на :

Инаст ки раб Алъоламин гуфт : « сӯраи أнзлноҳоу Фрзноҳоу أнзлнои фӣҳо оёти байноти лълкми тзкрўн » дарвеширо пурседанд чаҳ далеласт бар ҳастӣ худоӣ ? гуфт : лақади ағнии алсбоҳи ани алмсбоҳ , офтоб бар омад бчроғ ҳоҷат нест , ҳамаи олам далеласт нгрндаҳ мебояд , ҳамаи олам раёҳинаст бўиндаҳ мебояд , ҳамаи олам трёқаст мор гузида мебояд , ҳамаи олами оёту ройот қудрат ӯст , Имороту даллолот ҳикмат ӯст , далели ваҳдоният ва Фрдонит ӯст .

эй ҷавонмард агарат рӯзии офтоби маърифат аз фалаки кибриёи бетаи бадви дидаи ҳимматати оёту ройоти ҷалол иззат бибинад ин дунё ки ту сайд вай гашта Эй наалӣ кунанд ва барисам саманд ҳимматат зананд , ва он уқбо ки қайди ту шудаи ҳалқае созанд ва дар гӯши чокарон ҳазратат кунанд , ва он гуҳи турои малики вори баборгоҳи хоси ҷалол дар оранд « фии мақъад сидқ ъанд млики муқтадир » .

Қавла : « алзониаҳу алзонии Фоҷлдўои кули воҳиди мнҳмои моӣаҳи ҷилда » оламёни се гуруҳанд : омма халқанд ва хавос ҳазратанд ,у хоси алхўоснд , оммаи халқ агар зино кунанд ҳади эшон бзбони шариъат тозӣонааст ё рҷм , Мустафои алайҳ ассалом гуфт : « хзўои ании хзўои ании қади ҷаъли аллоҳи лҳни сбилои албкри болбкри ҷилди моӣаҳу тғриби ом ,у алсиби болсиби ҷилди моӣаҳу алрҷм » ,у қоли слии аллоҳи алайҳу силам : « أқилўои зўии алҳиӣоти ъсротҳми алои алҳдўд » .

Аммо зинои хосгёни манзар чашмаст , Мустафои алайҳ ассалом гуфт : « зинои алъиўни алнзр »

Ва ҳади эшон ғз албсраст чашми фурӯ гирифтан аз ҳар чаҳ млозу шаҳавот нафасаст агар чаҳ мубоҳ буд , қол алнабӣ ( с ) « ғзўои абсоркму аҳФзўои Фрўҷкму кФўои аидикм » .

Ва хоси алхўосро зинои эшон андеша дил бошад Фимои дун алҳақ , агар ғайрииро басари худ роҳ диҳанд дар тариқати он азишон зино шимурданд ҳади эшон инқитоъаст аз ълоӣқу эътизол аз хлоӣқ , қоли аллоҳи таъолӣ : « қул аллоҳи сами зарраам » . Қавла : «у лои тأхзкми бҳмои рأФаҳи фии дайни аллоҳи إни кантами тؤмнўни биллоҳ » , қоли бъзҳми ани кантами ман аҳли маваддатӣу муҳаббатии ФхолФўои ман ихолФи амреу ирткб нае Флои икўни мҳбои ман исбри алии мухолифаи ҳабибаи қол . Алҷнид : алшФқаҳи алии алмхолФини колоърози ани алмўоФқин , ҷунайд гуфт дар вақти мухолифат бар мухолифони шафқати бурдан чунонаст ки дар ҳоли мувофиқат аз мувофиқони эъроз кардан , раҳмат кардан бар мӯҷиб шариъат некӯасту писандидау алроҳмўни ирҳмҳми арраҳмон . Аммо бар қзити табъу одати буқати мухолифати раҳмат кардан шарт нест ва бар иқомати ҳудӯди тҳоўн раво нест иқўли аллоҳи таъолӣ : «у лои тأхзкми бҳмои рأФаҳи фии дайни аллоҳ » , ва аъҷб онаст ки миФрмоиди моро ки : раҳмат макунед ва он гуҳи худ раҳмат мекунад ки бар ваии имон нигаҳ медораду бҷФоу маосӣ аз вай наме бараду тавбау афв бар вай арз мекунаду ваъда мағфират медиҳад ки : « идъўкми лиғФри лаками ман знўбкм » чун бо осии гунаҳи кор чунинаст чгўим ки бо мутӣъ фармон бурдор чунаст .

Пер тариқат гуфт : эй корндаҳи ғами пушаймонӣ дар дилҳои ошноён , эйовкунанда сӯз дар дилҳои тоӣбон , эй пазирндаи гуноҳи корону мӯътарифон , кас боз наомад то боз наёвардӣ ,у кас роҳ наёфт то даст нагирифтӣ , дасти гир ки ҷузи зтў дастгир нест , дарёб ки ҷузи зи ту паноҳ несту саволи моро ҷузи зи ту ҷавоб нест ,у дарди моро ҷузи зи ту дору нест , ва аз ин ғами моро ҷуз аз ту роҳат нест . «у лишҳди ъзобҳмои тоӣФаҳи ман алмؤмнин » , мегуяд дар он Машҳад ки ҳудӯди шаръи бФрмон аллоҳ ронанд то тайифае муъминон ҳозир бошанд ки аз ду берун нест ҳоли он тоӣФаҳ , ё мисли он гуноҳи ҳаргиз баришон нарафтау аллоҳи эшонро аз он маъсӯм дошта , ё на ки вақте бар эшон рафтау аллоҳи эшонро бистари худ нигоҳ доштау алии рؤси алошҳод Фзиҳт нагардонида , дар ҳар ду ҳоли неъматии азим аз аллоҳ бар худ бидонанд ва дар шукр ва спосдорӣ бифзоианду бзбон тазаррӯъ гӯйанд илоҳӣ ҳар чанд нопокему номаъзӯр ва дарстар ҳалами ту мағрур , худованди абзли айби мо нигару бъз бе айбии худ бнотўонии мо нигар , ва ба бурдбории худ бдрўишии мо нигар ,у бмҳрбонии худ ббдбндгӣу аҷзи мо нигар , ва ба неки худоӣу фазли худ фурӯи гузори сазои мо дар сазои худ ,у ҷФоءи мо дар вФоءи худ , ва он мо , дар он худ .

« алзонии лои инкҳи إлои зониаҳ » алоиаҳ . . Анноси ашколи Фкли итири маъаи шаклау кули исокни маъа мислаи ,у аншд .

Аҳли алФсоди ФолФсоди иҷмъҳму ани тнأти дёрҳм ,у аҳли алсдоди Фолсдоди иҷмъҳму ани тбоъди мзорҳм .