Қавлаи таъолӣ : бисмии аллоҳи арраҳмони арраҳим , исми ман қрт ба алъиўн ,у таҳаққуқат ба алзнўн , ?лаи ман алърши илои алнўн ,у إзои أроди шиӣои أни иқўл ?ла кун Фикўни исми лмни лами излу лои изол , мўсўФои бўсФи алҷлолу наъти алҷмол , субҳонаи ҳўи аллоҳи алкбири алмтъол . Номи худованди зўи алҷлол , қодир бар камол , мФзли бонўол , мавсуфи бўсФи ҷалол , мнъўти бнъти ҷамол . Худовандӣ ки бевуҷӯд ӯ вуҷӯд на , бефазл ӯ шуҳуд на , белутф ӯ суҷуд на , бехизмат ӯ танро низом на , бенаът ӯ ҷонро қавом на , беназар ӯ дилро зиндагӣ на , бетавфиқ ӯ танро бандагӣ на . Худовандӣ ки таърихи азалу абад кам аз бдоити иқбол ӯ ,у неъмат ҳар ду сарой кам аз як зарраи шуъоъи офтоби аФзол ӯ . Анвори саодат дар бӯстони биҳишти як қатра аз дарёӣ навол ӯу осори шақоват дар зиндони ҷҳими як шарар аз оташи ҷалол ӯ . эй ҷавонмард ! агар ту пиндорӣ ки ҳар касро мусалламаст ки ба бстохии қадам дар саропардаи иззати бисмии аллоҳ наад , пиндошт хатост . Бҷлоли қадари бори худо ки сидқи ҳамаи садиқону ихлоси ҳамаи мухлисону маърифати ҳамаи орифон бар даргоҳи нуқтаи боءи бисмии аллоҳи бҳирти истода ва чун ҳалқа бар дар бимонада , ки то магар ашроф диҳанд эшонро бар анвори асрори ин ном , ва ҳаргиз надоданду дасти ради бсинаҳи эшон боз ниҳоданд , ки :

Тсм , алтоءи ишораи илои тҳораҳи ъзаҳу тақаддус улувваа ,у алсини даллолаи алии сноءи ҷабарута ,у алмими даллолаи алии маҷди ҷалолаи фии озолаҳ . То ишоратаст бтҳорти ъз ӯ , ва син ишоратаст бсноءи ҷабарут ӯ , ва мем ишоратаст бмҷди ҷалол ӯ , худовандӣ ки рӯҳи дилҳо меҳр ӯ , ойини замонҳо зикр ӯ , сури гӯшҳо гуфтор ӯ , иди чашмҳо дидор ӯ , меоди навохтҳо змон ӯ , осоиши ҷонҳо аён ӯ , манзили ҷавонмардони кӯй ӯ , мақсӯд орифон гуфту гӯй ӯ , насими васли дмон аз сӯй ӯ , ҳамаи азуу ҳама бова , ва худ ҳама ӯ . Қул аллоҳи сами зарраам .

Қавла : лълки бохъи нФск , эй Сайид ! ин муштии бегонагон ки мақҳури стўт ва сиёсат моанду матруди даргоҳ иззат моанд ту дили хеш чаро боишон машғӯли дорӣ ва аз ногиравидан эшон бар худ чаро ранҷ наҳй ? эшонро бҳкми мо таслим куну дили хеши вои меҳру суҳбати мо пардоз , ҳар он дил ки бо меҳру суҳбати мо ором гирифт низ ғайрииро дар он дил ҷой набӯд . Аз саҳли алӣ мрўзӣ пурседанд ки аз каромот ки аллоҳ бо банда кунад кадом мааст , гуфт : он ки дил ӯ аз ғайри худ холӣ дорад . Ҷунайдро пурседанд ки дил кӣ хуш буд ? гуфт : он вақт ки ӯ дар дил буд .

Шайх алислом гуфт : ӯ на бзот дар дил буд балки дар дили ёд ӯ буд ва дар сари меҳр ӯ буд ва дар ҷони назора ӯ буд . Аввал мушоҳидааст дидори дил , пас он қурби дил , пас он вуҷӯди дил , пас он муъоинаи дил , пас он астилоءи қурб бар дил , пас он истеҳлоки дил дар аён ва аз вроءи он иборат натавон .

Мо иأтиҳми ман зикри ман арраҳмони муҳаддис , мо иҷдди ?лаами шръо ва мо ирсли илайҳами рсўлои алои аързўои ани таъаммули барраонау қоблўаҳи болткзибу луи анҳми амънўои алнзри фии оётҳми лотзҳи ?лаами садақаам ,у локини алмқсўми ?лаами ман алхзлони фии собиқи алҳкм , имнъҳми ман алоямону алтсдиқ . Агар кофарон назар кардандӣ дарин оёт , ва дар эй қудрату длоӣли набуввату лтоӣФи ҳикмат ки раби алъзаҳ дар осмону замин пайдо кардау пайғомбаронро бидон фиристода , сидқи анбиё бар эшон зоҳири гаштӣ ва аз роҳи хилофу гумони бархестандӣ , локин чаҳ суд ки ҳукми азалӣ ва набоист илоҳии роҳи назар боишон фурӯбаст то бикборгӣ эъроз карданду пайғоми расононро дурӯғ зан гирифтанду пайғом бдрўғ доштанд , аз он ки сазои даргоҳи набуданду шойистагӣ висол надоштанд .

Пер тариқат гуфт : дар рӯй замин набоистатар аз ӯ нест ки пиндорад ки боистаасту нопоктар азу нест ки пиндорад ки шастааст . Ду чиз май дрбоид : ниёзӣ аз туу ёреи азу . Ниёзмандро рад нест ва дар пас девори ниёз магар нест . Азиз ӯст ки бдоғ ӯст , ва бар роҳ ӯст ки бо чароғ ӯст .

أу лами ирўои إлии алأрз кам أнбтнои фӣҳо ман кули завҷи Карим чанд ки мо рўёнидими дарин замин аз анвоъи наботу фунуни раёҳин , гули насрину бунафшау ёсамин , миваҳои алвон бо таъмҳои мухталифи шукуфаҳои рангорангу блгҳои гӯногӯни он ҳамаи нишон қудрат ӯсту осори раҳмат ӯу баёни ҳикмат ӯ . Он гуҳ гуфт : إни фии злки лоиаҳ , эй фии злки оёти лмни астбсру назар ва фикр ҳамонаст ки ҷой дигар гуфт : табсирау зикрии лкли абди мниб .

Ва إзи нодаии рбки Мӯсо ( ъ ) то охири вирди қисса Мӯсоаст ва фиристодани бФръўн .

Мӯсо донист ки фиръавн мардӣаст мағрур , нопок , сахти хусумат , ва метарсид ки бо ваии корӣ аз пеш нашавад , баҳонае дар пеш меоварад ва дар сухан меовехт , монанди касе ки аз корӣ истеъфо ҷӯяд ва астқолт хоҳад , ҳаме гуфт : раби إнии أхоФи أни икзбўну изиқи садрӣу лои интлқи лисонӣ . Худованди ман май тарсам ки марои дурӯғ зан гиранд , он гуҳи дили ман бтнг ояду забонам бсхн наравад . Он гуҳ гуфт : бори худоё акнӯн ки ночораст рафтан ва ҳукмӣаст маҳтуми бародарами ҳорӯни шарики ман сози дарин рисолат то агар андӯҳӣ бояд кашид бикдигр май кашему андӯҳу шодии худ бо якдигар мегӯйем . Бори худоё ва дар ҳукми фиръавн ӯро бар ман хӯнӣасту тарсам ки маро бикашанд , инаст ки гуфт : ФأхоФи أни иқтлўн . Барин нсқи баҳона ҳо меовараду тарсу бими хеш изҳор мекард то раби алъзаҳ ӯро эмин кард , ва аз мъўнту нусрати худ ӯро хабар доду дили вайро бтأииду нусрат қӯт дод . Гуфт : куллан Фозҳбои боётнои إнои мъкми мстмъўн , эй ании мъкмои болнсраҳу алқўаҳу алкФоиаҳу алрҳмаҳ , ва ?илед ткўни лкмоу алслтони лкмои дуни ғайрикомау анои асмъи мо тқўлўн ва мо иқоли лакаму абсри мо ибсрўн ва мо тбсрўни антм .