Бисмии аллоҳи арраҳмони арраҳими исми азизи шаҳди бҷлолаҳи афъола , нутқи бҷмолаҳи аФзолаҳ , дили алии исботаи оёта , ахбри ани сифотаи мФъўлотаҳи исми ҷалили арафаи алъқлоءи бдлолаҳи афъола .

Ва арафаи алосФёءи бостҳқоқаҳи лҷлолаҳу ҷамола , ФблтФи ҷамолаи ърФўои ҷўдаҳу бкшФи ҷалолаи ърФўои вуҷӯда . Номи худовандӣ ки длоӣли тавҳиди оёт ӯ мъолми тФриди ройот ӯ , шавоҳиди шариъати ашорот ӯ , мъоҳди ҳақиқати Башшорот ӯ , қадими номахлуқи зоту сифот ӯ , худовандӣ ки маснӯъот аз қудрат ӯ нишонаст , махлуқот аз ҳикмат ӯ баёнаст , мавҷӯдот бар вуҷӯд ӯ бурҳонаст на мтъоўри зиёдат на мутадовил нуқсонаст , ҳар чаҳ дар фаҳму ваҳм ту ояд ки вай онаст на онаст , бал ки холиқ онаст .

Тси алтоءи ишораи илои тҳораҳи қудса ,у алсини ишораи илои сноءи ъзаҳ , иқўли таъолӣ : бтҳораҳи қудсӣу сноءи ъзии лои ахиби амли ман амли Лутфӣ . Ҷалоли аҳадяту ҷамоли самадяти савганд ёд мекунад бтҳорти қудси худу бсноءи ъзи худ ки ҳар ки бмни умед раҳмат дорад навмедаш накунам , ҳар ки бмни тамаъ мағфират дорад радаш накунам , ҳар чаҳ бандаро умедаст фазли ман бартар аз онаст , ҳар чаҳ аз банда тақсираст бе ниёзии ман баробар онаст .

эй ҷавонмард бидон ки кори мавлоро банно бар бениёзӣасту тақсири раҳеи банно бар заъф ва бечорагӣаст , ва ӯ ҷли ҷалолаи заъифону бечорагонро дӯст дорад . Дар хабараст ки Мӯсо ( ъ ) гуфт : « ё раби ман аҳбоءки ман хлқк ҳатто аҳбҳми лоҷлк ?

« худовандо азин халқ ки офарӣдае дӯст ту кист то аз баҳри ту ӯро дӯст дорам ? ҷавоб омад ки : « ё Мӯсои кули фақиру қӣру кули заъифи мискин »

Азин ҳар дарвешии шикастаи заъифии кӯфтаи зери бори ҳукми мо фарсӯда , муошири алмуслимӣни даравишони шикастаро азиз доранд , ки эшон бардоштагон лутфанду бркшидгони фазл , раби Алъоламин эшонро барбата : « иҳбҳму иҳбўнаҳ » баста , бқид :у أлзмҳми калимаи алтқўӣ устувор карда дар водии анояти эшонро шамъи риояти афрӯхта . Дар хабараст ки рӯзи қиёмат ки ҷину инсро дар он съиди қиёмати баҳами оранду халқи аввалин ва охиринро бар бисоти ҳайбат ва сиёсат бидоранд мунодӣӣ аз ҷониби арши Маҷид овоз диҳад : кҷоинди он касоне ки даравишонро дар дунё бичишам шафқати нгрстнду бъини каромат мулоҳиза намуданду биҷои эшонро эҳсон карданд ? дар равед дар дори алқрору маъдани алأброри эмину шод , аз тарсу андӯҳи озод . Як бори дигари ҳамон мунодӣ Нидо кунад : кҷоинди он касоне ки беморони даравишонро пурседанд ва эшонро ҳурмат доштанду бтъҳду тафаққуди аҳволи эшонро мтолът карданд ? эшонро оред ва бар минбарҳои нур нишонед ! то бо аллоҳи сухани мигўинду бмноҷоту мҳодсти ҳазрат рубубият менозанаду боқии халқ дар ғмроти ҳисобу ҳсрот итоб мебошанд .

Қол алнабӣ ( с ) : « ани ллаҳи ъзу ҷли ъбидои астҳбҳми лнФсаҳи лқзоءи ҳўоиҷи анноси сами олии алӣ нафса алои иъзбҳм , Фозои кони явми алқимаҳи ҷлсўои алии манобири ман нури иҳдсўни аллоҳи таъолӣу анноси фии алҳсоб » .

Ҳудоу башарии ллмؤмнини ин китоби қуръон , маншури набувват , ҳуҷҷати рисолат , мӯъҷизи даъват , номаи осмонӣ , каломи раббонӣ , роҳи нмўнии мؤмнонст ,у бишорати дӯстони бнъим ҷовдонаст , далелу ҳуҷҷат аҳл имонаст , амони аҳли тақвоу мустанади аҳл фатвоаст .

Аллазӣнаи иқимўни алслоаҳу иؤтўни алзкоаҳ . . . Алоиаҳ , идимўни алмўослоту истқимўни фии одоби алмноҷоаҳу иؤдўни ман амўолҳму аҳўолҳму скнотҳму ҳркотҳми алзкоаҳи бмои иқўмўни фии ҳуқуқи алмуслимӣни аҳсани мақом ,у итўбўни ани зъФоӣҳми аҳсани мтоб .

إзи қоли Мӯсои лأҳлаҳ إнӣ онаст норо . . . Алоиаҳ , он шаб ки Мӯсо дар он биёбон дар таҳайюр афтод , аз мадин бирафта ва рӯй бмсри ниҳодау бқсди он ки то модари хеш ва ду хоҳари яке зани қоруну дигари зан Юшаъ навен аз онҷо биорад ,у бими фиръавн дар дили вай буд ҳаме ногоҳ дар он биёбони роҳ гум кард , шабӣ буд торику роҳии борӣк , шабии диҷўру Мӯсои сахти ранҷур , дар он биёбони мутаҳайири мондаи миёни боду борону сармоӣ бекарону барқи дурахшону раъди ғурону аёли вай аз дарди зиҳи нолон , хост то оташии афрӯзад , сангу оташи занаи бардошт бисёр бузаду оташи беруни надод , аз сари тезӣу тундии сангу оташи зана ҳар ду базмин зад раби Алъоламин он ҳар дуро бо вай бсхн оварад .

Гуфтанд : ё Мӯсо ! сафро макуну хашми мгир ки мо дар амр подшоҳем , ботини мо пар аз оташаст аммо фармон нест ки як зарраи беруни диҳем , он шаб фармон расед ҳамаи оташҳои оламро ки : дар маъдани худ ҳаме бошед ҳеҷ беруни мёӣид ки имшаб шабӣаст ки мо дӯстиро ботши бахуди роҳ хоҳем дод ва навохтӣ бар ваии хоҳем ниҳод инаст ки раб алъзаҳ гуфт онси ман ҷониби алтўр норо . Фё аҷабо оташӣ ки раби алъзаҳ дар сахраи смо таъбия кард Мӯсо кулем натавонист ки боҳтёли онро зоҳир кунад , нурӣ ки раби алъзаҳи ҷли ҷалола дар сўидоءи дили орифи ниҳоди Иблиси лъини бўсўсаҳи хеши онро кӣ зоҳир тавонад кард .

Қавла : إнӣ онаст норо , раби Алъоламин дар қуръони шаш оташ ёд кард : яке оташи манфиат , қавла : أи Фрأитми алнори алтии тўрўн ? , дигар оташи мъўнт , қавла : қоли анФхўо ҳатто إзои ҷаъла норо , сдигри оташи мазаллат , қавла : хлқтнии ман нору хилқатаи ман тин , чаҳоруми оташи уқубат : алнори въдҳои аллоҳи аллазӣнаи кФрўо , панҷуми оташи каромат : қлно ё нори кунии брдоу сломо , шашуми оташи маърифату ҳидоят , қавла : إнӣ онаст норо , оммаи халқ аз оташи манфиат маишат ёфтанд , кқўлаҳи таъолӣ : нҳни ҷълноҳои тазкирау мтоъои ллмқўин , зўи алқрнин аз оташи мъўнти низом вилоят ёфт : қоли ҳозои раҳмаи ман рабӣ , Иблис аз оташи мазаллат лаънат ёфт :у إни алейк лаънатӣ , кофар аз оташи уқубати мазид азоб ёфт : клмои нзҷти ҷлўдҳми бдлноҳми ҷлўдоғайриҳо лизўқўои алъзоб , иброҳӣм аз оташи каромат ва саломат ёфт : қлно ё нори кунии брдоу сломои алии إброҳими Мӯсо аз оташи маърифату ҳидоят қурбат ёфт :у қрбноаҳи нҷёи Мӯсоро бовели Нидо буд навадӣ ва бохр наҷӯй буду қрбноаҳи нҷё . Бози Мустафои арабӣ ( с ) бовел чаҳ буд ? : أсрии бъбдаҳи бовасат чаҳ буд ? : ъанд сидраи алмнтҳӣу бохр чаҳ буд ? : Динои Фтдлӣ , факони қоби қавсин أўи أднӣ .