Қавла :у лақади отинои Довӯду сулаймони уламои алоиаҳ . . . Раби Алъоламин ҷли ҷалолау тақаддусати асмоؤаҳу тъолти сифотаи дарин ояти миннати ниҳод бар Довӯду сулаймон ки : эшонро аъмл дайн додам ,у дайн исмӣаст муҷмали муштамил бар ислому имону суннату ҷимоъау адоءи тоъату ибодату тарки куфру маъсият , инаст дайни Фриштгон ки худоиро ҷли ҷалолаи бон ҳаме парастанду тоъати ҳамеи оранд ,у дайни анбиёу русул аз одам то Муҳамади салавоти аллоҳи алайҳим аҷмъин инаст . Ва пайғомбарону расӯлони уммати худро бойен даъват карданд чунон ки раб Алъоламин гуфт : шаръи лаками ман аддӣни мо васӣ ба нўҳои алоиаҳ . Ва ин дайни сахт зоҳирасту макшуф бар аҳли саодату сахти пӯшида бар аҳли шақоват ,у ҳақи ҷли ҷалолаи басари дайни шиноси ҷузи боҳилли саодати надиҳаду ҷузи аҳли басар дайн нашносанд , лқўл алнабӣ ( с ) « Киеви антми азои кантами ман динкми фӣ мисли алқмри лайлаи албдри лои ибсраҳи мнкми алои албсир » .

Ва рӯй анаи қол ( с ) : « ҷӣткми баҳои бизоءи нақӣаи лайлҳо кнҳорҳо ва ман иъши мнкми Фсирии ахтлоФои ксирои алайкуми бснтӣу санаи алхлФоءи алрошдини алмаҳдӣин ман баъдии ъзўои алайҳои болнўоҷз »

Ва маҷмӯи ин дайни банно бар ду чизаст : бар истимоъ ва бар атбоъ , истимоъ онаст ки ваҳйу танзил аз Мустафои бҷону дил қабул кунад ва бар мтобъти вай рост равад ,у злки қавлаи таъолӣ : мо отокм алрасул Фхзўаҳ .

Ва лақади отинои Довӯду сулаймони уламо , бар лисони аҳли маърифату завқ арбоб маввоҷед ин илм фаҳмаст ,у илми фаҳми илм ҳақиқатаст . Ҷунайдро пурседанд ки илм ҳақиқат чист ? гуфт : он илмӣаст ладуннии раббонӣ сифат бишуда ҳақиқат бимонада . Ҳоли ориф ҳаминаст : сифат бишуда ва ҳақиқат бимонада . Оммаи халқ бар мқоминд ки эшонро сифати пайдо шудау ҳақиқат азишон рӯй бпўшидаҳ , бози аҳли хусӯсро сифот нест гашта ва ҳақиқат бимонада , некӯи суханӣ ки он ҷавонмард гуфта дар шеър

Аввали илм ҳақиқатасту бартар аз он айни ҳақиқату вроءи он ҳақи ҳақиқат : илми ҳақиқат маърифатаст , айни ҳақиқат вуҷӯдаст , ҳақ ҳақиқат фаност . Илми алҳқиқаҳи мо анат ?ла ъанд алҳақ , айни алҳқиқаҳи мо анат ба ман алҳақ , ҳақи алҳқиқаҳи азмҳлолки фӣ алҳақ .

Маърифат шинохтаст ва вуҷӯд ёфтаст ва аз шинохт то бёФти ҳазор водӣ бешаст .

Ҷунайд гуфт : ин тайифа аз мавло бишнохт фурӯ намеоянд ки ёфт май ҷӯянд эй мискин туро ёфт ӯ чун буд ки дар шинохти оҷизӣ . Ва ҳам аз ҷунайд пурседанд ки ёфт ӯ чун буд ? ҷавоби надод , ва аз мақом бархест , яъне ки ин ҷавоб бадал диҳанд на бзбон , ӯ ки дорад худ донад .

Пер тариқат гуфт : аз ёфт аллоҳи нур имон ояд на бнўр имон ёфт аллоҳ ояд .

Ҳаллоҷ гуфт ӯ ки бнўри имони аллоҳро ҷӯяд ҳамчунонаст ки бнўри ситораи хуршедро ҷӯяд .

ӯ ҷли ҷалола бақадр худ қоимаст ва дар ъзи худ қиўм , бъзи худ баъӣди блтФи худ қариб , ъзи кбрёؤаҳу азми шаънау ҷлти аҳдитаҳу тақаддусати смдитаҳ .

Ва ҳашари лслимони ҷунудаи алоиаҳ . . . Вҳб мнбаҳ гуфт сулаймон ( ъ ) бо мамлакати хеш бар мураккаби бод ҳаме рафт , мардии ҳроси бкшоўрзии машғӯли брнгрст ва он мамлакат дид бидон азимӣу бузургвории таъаҷҷуб ҳаме кард ва мегуфт : лақади аўтии оли Довӯди маликои ъзимо . Боди он сухан бигӯаш сулаймони расонид , сулаймон фурӯд омад ва бо он мард гуфт : ман сухан ту шунидам ва бидон омадам то он андеша аз дили ту берун кунам , лтсбиҳаҳи воҳидаи иқблҳои аллоҳи ъзу ҷли хайри ммои аўтии оли Довӯд : як тасбеҳ ки аллоҳи таъолии бипазирад аз мард муъмин бааст аз малику мамлакат ки оли Довӯдро додаанд . Он мард гуфт : азҳби аллоҳи ҳамки комаи азҳбти ҳаме . Ва бар акси ин ҳикоят кунанд ки : сулаймони салавоти аллоҳи алайҳ вақте фурӯ нигараст мардиро дид ба бел кор мекард ва ҳеҷ дар мамлакати сулаймон нигоҳ намекарду дидори чашми худ бо назора эшон намедод . Сулаймон гуфт инат аҷаби ҳеҷ кас набӯд ки мо бадви бргзштим ки на бнзораҳи мо машғӯли гашт ва дар мамлакати мо таъаҷҷуб кард магари ин мард ё сахт зиракасту доноу ориф ё сахти нодону ҷоҳил . Пас бодро фармуд то мамлакати бдошту бистод , сулаймон фурӯ омаду қасди он мард кард , гуфт : эй ҷавонмарди оламёнро шикваи мо дар диласт ва аз сиёсат мо тарсанд вонгаҳ ки мамлакати мо бенанд таъаҷҷуб кунанд . Ту ҳеҷ бмо нанигарӣ ва таъаҷҷуб намекунӣ ин монанди истихфофӣаст ки ту ҳаме кунӣ . Он мард гуфт : ё набии аллоҳи ҳошо ва куллан ки дар кори мамлакати ту дар дил касе истихфофӣ гузар кунад , локин эй сулаймони ман дар назораи ҷалоли ҳақу осори қудрат ӯ чунон мустағриқ гаштаам ки пурвои назора дигарон надорам . ё сулаймони умри ман ин як нафасаст ки мегузарад агар бнзораҳи халқ зойеъ кунам он гуҳи умри ман бар ман товон буд . Сулаймон гуфт акнӯн бории ҳоҷатӣ аз ман бихоҳ агар ҳеҷ ҳоҷат дар дили дорӣ . Гуфт балӣ ҳоҷат дорам ва дайраст то дарин орзӯем , маро аз дӯзах озод кун ва бар ман раҳмат куну ҳавли марг бар ман осон кун . Сулаймон гуфт ин на кор манаст ва на кори офаридагон . Гуфт пас ту ҳамчун ман оҷизӣ ва аз оҷизи ҳоҷат хостан чаҳ рӯй буд . Сулаймон бидонаст ки мард бедорасту ҳушёр , гуфт : акнӯн марои пандӣ даҳ гуфт : ё сулаймон дар вилоят вақте мангар , дар оқибати нигар , чаҳ роҳат бошад дар неъматӣ ки стўти ъзроӣилу ҳавли марги саранҷом он бошад . ё сулаймони чашми нигоҳи дор то набинӣ , ки ҳар чаҳ чашм на бинад дил нахоҳад .

Ботил машну ки ботили нури дили бабрад .

Ҳатто إзои أтўои алии воади алнмли сулаймон ( ъ ) чун бўодӣ нмл раседу боди сухани мӯрча аз масофати се майл бигӯаш ваии расонид ки : ё أиҳои алнмли адхлўои мсокнкми сулаймонро хуш омад сухани он малики мӯрону ҳасани сиёсати вай бар раияти хешу шафқати бурдан бар эшон . Он гуҳ гуфт : биёред ин малики мӯронро , биовараданд .

ӯро дид бар либоси сиёҳ монанди зоҳидии камари бастаи басони чокарон . Сулаймон гуфт : он сухан аз куҷо гуфтӣ ? ки : лои иҳтмнкми сулаймону ҷунудаи ҳтми мо бшмо куҷо раседӣ ?

Шумо дар саҳро ва мо дар ҳаво ва низ донистае ки ман пайғомбарам бо исмати набуввати адли Фрўнгзорм ва бар зуъафоу ғайри эшон зулм накунаму лашкарёнро нагузорам ки шуморо бикӯбанд .

Он малики мӯрон ҷавоб дод ки : ман худ адли ту донистааму шинохтау узр ту ангехта ки гуфтам : ва ҳам лои ишърўн . Аммо ончӣ мегӯйӣ ки ҳтми мо бшмо чун расад ва шумо дар саҳро ва мо дар ҳавои бдонкаҳ ман бидон сухани ҳтми дили михўостм . Тарсидам ки эшон неъмату мамлакати ту бенанду орзӯии дунёу неъмат дунё хоҳанд ва аз сари вақту зуҳд хеш беафтанду дарвешро он некӯтар буд ки ҷоҳу манзил ағниё набинаду иқрби ман ҳозои қавлаи таъолӣ :у лои тамаддуни ъиники إлии мо мтъно ба أзўоҷо манеҳам Зуҳраи алҳёҳи алднёи лнФтнҳми фӣа ,у кзлк

Қавл алнабӣ ( с ) : « аёкму алзиъаҳи Фтрғбўои фии алднё » .

Он гуҳ сулаймон гуфт : туро лашкар чандаст ? гуфтои ман малики эшонам ва чиҳил ҳазор сарҳанг дораму зердаст ҳар сарҳангии чиҳил ҳазор ъриФ ҳар ъриФиро ҳазор мӯр . Гуфт : чаро берун наёрӣ эшонро ва бар рӯй замин наравед ? гуфт ё сулаймони моро мамлакат рӯй замин медоданд аммо нахостему зери замин ихтиёр кардем то биҷузи аллоҳ касе ҳол мо надонад . Он гуҳ гуфт : ё сулаймон аз атоҳо ки аллоҳ туро дода яке бигӯӣ . Гуфт боди мураккаби мо сохта , « ғдўҳои шаҳру рўоҳҳои шаҳр » . Гуфт ё сулаймони доне ки ин чаҳ маънӣ дорад яъне ки ҳар чаҳ туро додам азин мамлакати дунё ҳамчун бо даст : даройад ва напояд ва баравад . Ин он мисласт ки гуфтаанд : қади инбаҳи алкбири алии лисони алсғир .