Қавлаи таъолӣу тақаддус :у лмои тавваҷуҳи тлқоءи мадин алоиаҳ . . . , дар сабақи сабақ ки бӯстони маърифатро бошҷор муҳаббат биёростанд дар пеши ваии майдони ҳайрат ва муҳаббат ниҳоданд ва он роҳи гузар вай сохтанд , ҳФти алҷнаҳи болмкораҳ . Ҳар кро хостанд ки бабўсатон маърифат баранд нахусташ дар майдон ҳайрат овараданду сар ӯ гӯии чавгон меҳнат сохтанд то таъми ҳайрат ва меҳнат бичишед пас ббўӣ муҳаббат расед инаст ҳол Мӯсо кулем ( ъ ) : чун хостанд ки ӯро либос набувват пӯшанду бҳзрти рисолат ва мколмт баранд нахуст ӯро дар хами чавгон билет ниҳоданд то дар он балоҳоу фитнаҳо пухтаи гашти чунон ки раб алъзаҳ гуфт :у Фтноки Фтўно эй тбхноки болблоءи тбхо ҳатто срти соФёи нқё аз Миср бадар омад тарсону ларзон ва аз бими душман ҳайрон барост ва чап менигараст чунон ки тарснда аз бим нигарад ,у злки қавла : Фхрҷи минҳои хоӣФои итрқби охир дар аллоҳ зоред ва аз сӯз ҷигар бинолед гуфт : раби нҷнии ман алқўми алзолмини раби Алъоламин дъоءи вай иҷобат кард ва ӯро аз душман эмин кард сакинаи бадали вай фурӯ омаду сокини гашт бо сар вай гуфтанд матарсу андӯҳи мадори он худованд ки туро дар туфулият дар ҳаҷари фиръавн , ки латма бар рӯй вай мезадӣ , дар ҳифзу ҳимояти худ бдошту бдшмни надоди имрӯзи ҳам чунон дар ҳифз худ бидораду бдшмни надиҳад . Он гуҳ рӯй ниҳод дар биёбон бар футуҳ на бқсди мадин . Аммо раби алъзаҳ ӯро бмдини афканд . Сирриро ки дар он таъбия буд Шуайб ( ъ ) пайғомбари худоӣ буду маскан бмдин дошт мардӣ буд мутааббиду хавф бар ваии ғолиб , дар авқоти хлўоти хеш чандон бигирист ки бенаии вай дар сар гиристан шуд . Раби алъзаҳи бмъҷзаҳ ӯро бенаӣ боз дод боз ҳаме гирист то дигари бора нобӣно шуду раби алъзаҳи бенаӣ бо вай дод . Дувуми бор , сиўми бори ҳам чунон мегирист то бенаӣ бирафт . Ваҳй омад буи ки : лами тбкӣ ё Шуайб , ин ҳама гиристан чист ? агар аз дӯзахи ҳамеи тарсии туро эмин кардам ва агар ббҳшти тамаъи дории туро мубоҳ кардам . Шуайб гуфт ло ё рабу локини шўқои алик , на аз бими дӯзахи мигрим на аз баҳри тамаъи биҳишт , локин дар орзӯии зўи алҷлол май сӯзам . Фоўҳии аллоҳи таъолии илайҳи лоҷли злки ахдмтки набӣӣу климии ъушри ҳуҷаҷ . Ин маъниро пайғом бар ва ҳам рози хеши Мӯсои фарои хизмати ту доштам ва даҳ соли муздур ту кардам .

Ва лмои тавваҷуҳи тлқоءи мадин , Мӯсои бшхси сӯй мадин рафт бхдмт Шуайб афтоду бадали сӯй ҳақ рафт бнбўт ва рисолат афтод . Ъсии рабии أни иҳдинии сўоءи алсбил аз рӯй ишорати бзбони кашфи сўоءи алсбили мувозибат нафасаст бар хизмат ,у ороми дил бар истиқомат .

Ва марди роҳи рӯ то манозили ин роҳи бози набарди басари кӯй тавҳид нарасад . Халил ( ъ ) дар бадви кор ки ӯро бадаргоҳ овараданд бкўӣ ситора фиристоданд то мегуфт : ҳозои рабии пас аз кӯии ситораи баромади бкўии моҳ фурӯ шуд , аз кӯии моҳи баромади бкўии офтоб фурӯ шуд , ҳар кӯйро рахна Эй дид : дар кӯии ситораи офати таҳаввул , дид дар кӯии моҳи айб интиқол дид , дар кӯии офтоби рахна завол дид . Донист ки ин на шоҳроҳ истиқоматаст ва на сари кӯии тавҳид . Ҳамаи роҳҳо бар вай баста шуд бқдми тафаккур бар сари кӯии таҳайюри боистоди ҳайрону аташону дӯсти ҷӯён , то ҳар ки ӯро медидӣ гуфт ин асири хоки сари кӯй дӯстӣаст .

Халил чун ҳамаи роҳҳо баста дид донист ки ҳазрат якеаст овоз баровард ки : إнии ваҷҳати ваҷҳеи ллзии Фитри алсмоўоту алأрзи алоиаҳ , марди мардона на онаст ки бар шоҳроҳ саворӣ кунад ки роҳи кушода буд мард онаст ки дар шаби торик бар роҳи борӣк бе далелии басари кӯй дӯст шавад .

Ва лмои вирди моءи мадин вирди бзоҳраҳи моءи мадину вирди бқлбаҳи мавориди алонс ,у мавориди алонси соҳоти алтўҳид , Фозои вирди алъбди соҳоти алтўҳиди кўшФи бонавори алмшоҳдаҳи Фтғиби ани алоҳсоси болнФс , Фънди злки алўлоиаҳи ллаҳу лои нафасу лои ҳису лои қалбу лои инси истеҳлоки фии алсмдиаҳу Фноءи болклиаҳи банда чун бсоҳот тавҳид расед дар нури мшоҳдт ғарқ гардад аз худ ғоӣб шавад баҳақ ҳозир гардад , ҷустан дарёфта нест шавад шинохтан дар шинохта ва дидан дар дида . Ълоӣқи мунқатиъу асбоби музмаҳилу русуми ботили ҳудӯди муталошӣу ашороту ибороти фонӣ . Борон ки бдрё расед бариседу ситора дар рӯзи нопадид , дар худ барисед он гуҳ бмўлӣ расед .

Пер тариқат гуфт : Эй ёфта ва ёфтанӣ аз маст чаҳ нишон диҳанд ҷуз бехештанӣ , ҳамаи халқро меҳнат аз даврӣаст ва ин бечораро аз наздикӣ , ҳамаро тишнагӣ аз ноёфт обаст ва моро аз серобӣ . Илоҳии ҳамаи дӯстии миёни ду тан бошад сдигр дар нагунҷад . Дарин дӯстии ҳамаи туе ман дрнгнҷмгар ин кори сар аз манаст марои бад-ӣни кор на кор , вари сар аз туаст ҳамаи туе ман фузулиро бдъўӣ чаҳ кор ?

Флмои қзии Мӯсои алأҷл чун аҷали Мӯсо басар омад ва аз анқои шавқаш хабар омад ӯро орзӯӣ ватан хост ва аз Шуайби дастурӣ рафтани хост , аҳли хешро бардошт ва чанд сари гӯсфанд ки Шуайб ӯро дода буду бҷонби Миср рӯй ниҳод , чунон ки раб алъзаҳ гуфт : васор бأҳлаҳи намози пешини фарои роҳ буд ҳаме рафт то шаб даромад Мӯсоро пайки андҳон бадар омад дар он шаби диҷўру Мӯсои ранҷур фармон омад ки эй роҳи пинҳони гирд , вае абри резони гирд вае гурги посбони гирд вае аҳли Мӯсои нолони гирди Мӯсо шабӣ дид Қатарони ранг , надид дар осмони шбоҳнг . Абр меборид раъд менолид барқ медурахшид . Гӯсфанд аз тарс мерамед оташи занаи бардошт ва ҳар чанд ки кушед оташ надид , охири сӯии тавр нигоҳ кард ва аз давр оташ дид . Инаст ки раб Алъоламин гуфт : онси ман ҷониби алтўр норо Мӯсо бар сари дарахти оташ сӯрат дид ва дар сўидоءи дили хеши оташ ишқ дид . Оташии баси тези султонии баси қоҳир , сӯхтании бас бемуҳобо .

Мӯсои сӯхтаи ишқи ғортидаҳи фақри соъатии зери он дарахти боистод . Дарахтӣ ки дар боғи васлат буд бубахш дар замини муҳаббат буду шохаш бар осмони сФўт буд баргаши зулфату қурбат буд . Шукуфааш насими рӯҳу баҳҷат буд мивааш : إнии أнои аллоҳ буд . Мӯсои зери он дарахти муталошии сифот шуда , фонӣ зот гашта , ҳамагии ваии самъ шудаи тафарруқати вай ҷамъ гашта ногоҳ Нидо омад аз худованди зўи алҷлол ки ё Мӯсои إнии أнои аллоҳ . Он соъати шохи аноят бар ҳидоят дод . Баҳри вилоят дар кифояти афканд .

Мӯсои халъати қурбати пӯшеди шароб улфат нӯшед садр васлат дид райҳони раҳмати бўӣид .

Он гуҳ Нидо омад ки ё Мӯсо дар даст чаҳ дорӣ ? гуфт ъсоءи ман . ё Мӯсо чаҳ кунӣ ту бад-ӣни Асо ? гуфт : أтўкؤои алайҳо чун монда шавам такя бар он кунам . ё Мӯсои алқи ъсок аз даст бияфкан то чаҳ бинӣ ? Мӯсо Асо бияфканад събони гашту бмўсии наҳифи барад Мӯсо битарседу бармеад . Фармон омад ки ё Мӯсо надонистӣ ки ҳар ки такя бар ғайр мо кунад азу ҳамаи тарс ва ғам бинад .

Пас Нидо омад ки ё Мӯсои أқблу лои тхФ ҷое дигар гуфт : хзҳоу лои тхФ Асо баргир ва матарс ва эмин бош ё Мӯсои Асои майдору меҳри Асо дар дили мадор ва онро паноҳи худ мгир аз рӯй ишорати бадунё дор мегуяд . Дунёи майдору меҳри дунё дар дили мадор ва онро паноҳи худ мсоз .

Ҳуби алднёи раъси кули хтиӣаҳ ё Мӯсои ту Асо аз бар Шуайб бо мардии бардоштии онро ба събон ёфтӣ . Акнӯн ки бомари мо бардоштии нигар ки азу чаҳ мӯъҷизҳо бинӣ . Ва иқоли шатон байн набино ( с )у байни Мӯсо ( ъ ) Мӯсои рҷъи ман самоъи улхитобу ?утии бсъбони султаи алии адуа , ва набино ( с ) асрӣ ба илои алсмоءи Фأўҳии аллоҳи илайҳи мо аўҳӣу рҷъу ?утии ломтаҳи болслоаҳи алтии ҳаии алмноҷоаҳ , Фқили ?ла : саломи алейк аиҳо алнабӣу раҳмаи аллоҳу баракота . Фқоли саломи ълиноу алии ибоди аллоҳи алсолҳин .

Ва фии алқсаҳи ани Мӯсои ғашии алайҳи лайлаи алнори Форсли аллоҳи илайҳи алмлоӣкаҳ ҳатто рўҳўаҳи бмроўҳи алонс . Ва қолўои ?ла ё Мӯсои тъбти Фострҳ ё Мӯсои баъди мо ҷӣти Флои тбрҳи ҷӣти алии қадар ё Мӯсоу кони ҳозои фии абтдоءи аламр ,у алмбтдии мрФўқ ба ,у фии алмраҳи алأхрии хари Мӯсои съқоу кони иФиқу алмлоӣкаҳи тқўли ?ла ё бен алнсоءи алҳизи мслки ман исأли алрўиаҳи кони фии алаввали лутфу фии алнҳоиаҳи унф .