« бисмии аллоҳи арраҳмони арраҳим » исми азизи аътрФти алмаъорифи болқсўри ани идрока , исми ҷалили тқнъти олълум хҷлои ман алтмъи фии аҳоттаҳ , исми Карими сғрти алҳавоъиҷи ани соҳаи ҷўдаҳ , исми раҳими талошати Қатароти зулоти ибодаи фии талотуми амвоҷи раҳматаи баном ӯ ки вуҷӯди мо бъноит ӯу суҷуди мо бҳдоит ӯ , баном ӯ ки салоҳи мо бўлоит ӯу фалоҳи мо бръоит ӯ , баном ӯ ки ҳаёаи мо бнъмт ӯ ва наҷоҳ мо брҳмт ӯ , худовандӣ ки аз ӯ басар на , ва аз даргоҳ ӯ гузар на , бо эҳсон ӯ исёнро хатар на , бо аноят ӯ ҷиноятро асар на , бар осӣону муфлисон аз ӯ раҳимтару Каримтар на . эй худовандӣ ки дар илоҳяти яктое ва дар аҳадят беҳамтоӣ , дар зоту сифот аз халқи ҷудоӣ , муттасифи бълоиӣ , муттаҳиди бкбрёиӣ , моя ҳар бенавоӣ , паноҳ ҳар гадоӣ , ҳамаро худоӣ то дӯсти кроӣӣ .

Қавлаи таъолӣ « с » мифтоҳи исмаи алсмду алсмди алзии тақаддуси ани иҳотаи илми алмхлўқ бау тнзаҳи ани вуқуфи алмаъорифи алайҳи миФрмоид : ман самадам ки ҳамаро бмн ниёзасту марои бкс ниёз нест , аҳадам ки марои шарик ва анбоз нест , ҷабборам ки касро дар висоли ман ранг нест молик алмаликам ҳар чаҳ кунам касро Зуҳраи эътироз ва рӯй ҷанг нест .

Бӯи алҳсн хрқонӣ гуфт : дилҳои садиқони бтиғи қаҳр пора карду ҷигарҳошон дар интизор об гардонид ва худро бкси надод , обу хокро он муҳаррамят аз куҷо омад ки ҳадиси висоли лами излу ло изол кунад , наъти ҳдсонро бқдм чаҳ роҳаст , набӯд пас буд пас набӯдро бҳзрти ҷалоли зии алҷлол чаҳ идрокаст , накӯ гуфт он ҷавонмард ки :

Гуфтаанд : ҳақи ҷли ҷалола самадасту маънии он ки бандагони ҳоҷатҳо бадв бурдоранд ва шуғлҳо яксар бадв тафвиз кунанду хештанро бадв супоранд ва ӯ ҷли ҷалола бо бе ниёзии худ бнёзи ҳама назар кунаду шуғли ҳама кифоят кунад , бандаи муъмини муваҳҳид чун ин эътиқод кард ҷузи даргоҳ ӯ паноҳ насозаду об рӯй худ бар дар ҳар ҳақирӣ фақирӣ наризад ва донад ки : истиғосаи алмхлўқи ман алмхлўқи костғосаҳи алмсҷўни ман алмсҷўни фарёд хостани махлуқ бар даргоҳи махлуқ ҳамчун фарёд хостан зиндонӣаст бзндонӣ . Дар осори биоранд ки фардои қиёмат мард бошад азин уммат ки зуннорҳои фаровон аз намебоз кунанд , зуннор дил мегӯям на зуннори зоҳир , ҳар крои дил дар халқ баста шавад , зуннорӣ бар миёни дилаш баста шавад . эй ҷавонмард ! мураккаби тезтар аз мураккаби Муҳамад арабӣ набӯд ва майдонӣ фарохтар аз майдон ӯ набошад , осмону заминро хоки қадам ӯ карданд , рӯҳи аллоҳро фарроши вор бар ҳошияи бисоти давлат ӯ бдоштнд , рӯҳи алқудсро ғошияи салтанат ӯ бар дӯш ниҳоданд бо ин ҳишмату мартабат ӯро гуфтанд : эй Муҳамади кӯси аҷзи худ фурӯи кӯб ва бигӯ « лои أмлки лнФсии зроу лои нФъо » бадасти мо ҳичиз несту нафъу зри бандагони ҷузи бҳкму тақдир илоҳӣ нест , то дӯстонро маълум гардад ки шарбати тавҳиди мизоҷ башарият напазирад « ман кони иъбди мҳмдои ?фони мҳмдои қади мот ва ман кони иъбди аллоҳи ?фонаи ҳии лои имўт » ва гуфтаанд : « с » қисмаст бсФои маваддати дӯстон ӯ , чаҳ азиз касе ва чаҳ бузургвори бандае буд ки раби алъзаҳи бсФои маваддати ваии савганд ёд кунад , ин сӯхтаи дилии шикастаи тании муфлиси рангӣ ки ҳамаи тўонгриҳои олами ғуломи як зарраи ифлоси вай буд , ҳамаи тоъоти мутӣъону ҳасаноти муқаррабони фидои як лаҳзаи сӯзи муфлисии вай буд , дар бар ҷигар об надорад ва дар хона соз надорад , дилӣ дорад сӯхтау кори дунёи носохта ӯро чаҳ зиён , ки дар боғи қурбати тахти бахт вай мениҳанду ҷалоли аҳадяти бсФои муҳаббати ваии савганд ёд мекунад ки : « с » .

Абди аллоҳи бастӣ аз кбори машойих буд , дар бадви иродат чун ин ҳадис ӯро дар пазируфти қибола ҳо дошт бар мардумон бимол фаровони ҳама боишон боз доду змти ҳама барӣ кард он гуҳ ӯро андеша Макка афтод , бо пер машварат кард ва аз ӯ тадбири хости абди аллоҳи бастӣ чун андешаи Макка бо пер гуфт , пер гуфт : нек омад нигар ки азин нафас омн набошӣ . Абди аллоҳи ин насиҳат бар дили нигошт , қадами фурӯи ниҳод ва аз хона худ бирафт то ба Кӯфа расед , нафаси ваии орзӯии моҳӣ ҳалол кард то бо нафаси худ аҳди баст ки агар ин мурод барорам то ба Маккаи ҳеҷ орзӯӣ дигар накунӣ , дар Кӯфаи хросӣ буд , мардӣ онҷо нишаста бо вай гуфт : ин сутур ба чанд дорӣ ? гуфт : бчндин , гуфт : мардумӣ кун ва ин сутури як имрӯзи беруни ору марои биҷои вай дар банд , бики дирами сими хештанро бмзд дод , дар хрос шуду кор сутурон кард , дармеи бастаду нону моҳии харид ва бихӯрад , он гуҳ бо нафас худ гуфт : ҳар орзӯ ки туро падед ояд як рӯзат дар хрос бояд буд то он орзӯ бтў расад . эй ҷавонмард ! ҳамаи олати иститоат дар кор бояд кард то аҷз падед ояд , чун аҷз падед омад ҳамаи корҳо худ рӯй бтў наад ки : « алъҷзи ани дараки алодроки идрок » .

Пер тариқат гуфт : оҳ ! аз дӯстӣ ки ҳамаи гирди балои ангезад , об аз чашмаи чашми резад , оташӣаст ки ҷону дили сӯзад , муъаллимӣаст ки ҳамаи бало ва ҷавр омӯзад , аз куштани ошиқон ҳамвора даст дар хӯн дорад , аз барои онкии ҳуҷра аз кӯии офият берун дорад , ҳар ҷо ки нузул кунад ҷон хоҳад бнзўл , то офият дар сар бало шаваду фароғат дар сари шуғл .

«у ъҷбўои أни ҷоءҳм мунзар манеҳам أи أнзли алайҳи аззикри ман бинно » куффори Маккароу снодиди Қурайшро шигифт омад ки кӯси давлати набуввату рисолат бар даргоҳи меҳтари олам фурӯ кӯфтанд аз сари сбксорӣу тиш худ гуфтанд : чунаст ин ки аз ҳамаи олами кулоҳи набуввату афсари рисолат бар сари ятеми бӯ толиб ниҳоданд ! он шӯрбахтону бадбахтон ва бдрўзон надонистанд ки онро ки анояти қадаму алтофи карам дар пешгоҳи давлат дайн бинишонад , агар оламёни хилоф он хоҳанд ҷузи хибти насиб эшон набӯд , ва онро ки сиёсату стўти иззат аз бисот дайн бияфканад , агар ҷаҳонёни зид он хоҳанд ҷузи ҷаҳолати сифат эшон набӯд , эй муштии ҷоҳилони биҳрмти худро чаҳ ишва диҳед дар кори ин меҳтари олам ? нмидонид ки боргоҳи ъзу рифъат бар даргоҳ ӯст , ин олами фонӣ назаргоҳ ӯст ва он олами боқии ҷилва гоҳ ӯст , дарин олами суннат ҷамоат ӯст , дар ани олами тўқиъ шафоат ӯст , аммо дидаи шумо мудаббирони дида тӯҳмат олудаст кӯҳли иқболи азал бадв нарасида ,у ҷамолу камоли ин меҳтар бидида Эй битавон дид ки равшан карда субҳи қабули азал буд ва серума кашида кӯҳли нури ҳақ буд .

Пас он хоксорону мудаббирон бар инкору ҷҳўди набувват қаноат накарданд то дар манозили куфри қадам бартар ниҳоданд ва дар илоҳяту ваҳдонияти бтън сухан гуфтанд ки : « أи ҷаъли алолҳаҳи إлҳои воҳдои إни ҳозои лшии ءи ъҷоб » шигифт доштанд ки ҳадис ваҳдоният шуниданд , гуфтанд : моро сесад ва шаст бутасту кори ин як шаҳри Маккаи рост доштан менатавонанд як худоӣ ки Муҳамад мегуяд кори ҳамаи олам чигуна рост дорад ? ! раби Алъоламин бҷўоби эшон оят фиристод : «у ҳўи алзии халқи аллилу алнҳору алшмсу алқмр » ӯ он худовандаст ки дар махлуқоти шаби торики офариду рӯзи равшан , офтоб то бандау моҳи дарахшнда . Шаб якеасту торикии ваии баҳамаи олами басанда , рӯзи якеу равшанои ваии баҳамаи олами басанда , офтоби якеу таббохии ваии ҳамаи оламро басанда , моҳи якеу саббоғии ваии ҳамаи оламро басанда чаҳ , аҷаб бошад агар холиқи яке буду қудрати ваии баҳамаи олами расидау ҳамаи оламро басанда , як қодир ба аз ҳазор оҷиз « أи أрбоби мтФрқўни хайри أми аллоҳи алвоҳади алқҳор » бутҳои пароканда ба ё худои яктои қаҳҳори қаҳркунанда ? ва азин аҷабтар ки дар ниҳоди одамии дили офарид ва онро султон тан гардонид то чашм онҷо нигарад ки дил хоҳад , забон он гуяд ки дил хоҳад , пой онҷо равад ки дил хоҳад , даст он гирад ки дил хоҳад , дили якеу таъсири ваии баҳамаи андомҳо расида , ҳамчунин подшоҳи офаридагори якеу қудрат ӯ баҳамаи аҳли мамлакати расида .