Қавла :у алзии ҷоءи болсдқу сидқ ба . . . Бдонкаҳи маънии сидқ ростӣасту ростӣ дар чаҳор чизаст дар қавл ва дар въд ва дар азм ва дар амал , ростӣ дар қавл онаст ки ҳақи ҷл ҷалола гуфт Мустафоро салавоту саломаи алайҳ :у алзии ҷоءи болсдқ . Ростӣ дар въд онаст ки Исмоили пайғомбарро гуфт алайҳи ассалом : إнаҳи кони содиқи алўъд . Ростӣ дар азм онаст ки асҳоби расӯлро гуфт : риҷоли сдқўои мо ъоҳдўои аллоҳи алайҳ . Ростӣ дар амал онаст ки муъминонро гуфт : أўлӣки аллазӣнаи сдқўо . Касе ки ин хислатҳо ҷумла дар вай муҷтамаъ шавад ӯро садиқ гӯйанд , иброҳӣми халили салавоти аллоҳу саломаи алайҳи барин мақом буд ки раби алъзаҳ дар ҳақ вай фармуд : إнаҳи кон сдиқо набиё Мустафо ( с )ро пурседанд ки камол дайн чист ? гуфт : гуфтори баҳақу кирдори бсдқ . Периро гуфтанд : сидқ чист ? гуфт : ончӣ гӯйӣ кунӣу ончии намоеи дорӣу онҷо ки овоз диҳӣ бошӣ . Сидқ дар қавл онаст ки банда чун бо ҳақ дар муноҷот шавад сидқ аз худ талаб кунад , чун гуяд : ваҷҳати ваҷҳеи ллзии Фитри алсмоўот ва алأрз мегуяд : рӯй оварадам дар худованди осмону замин , агар дарин ҳол рӯй вай бо дунё буд пас дурӯғ буд . Чун гуяд : إёк наабд ман бандаи туами турои пурситам ва он гуҳ дар банди дунё ва дар банди шаҳват буд дурӯғ гуфта бошад , зеро ки мард банда онаст ки дар банд онаст , азинҷо гуфт Мустафои алайҳи алслоаҳу ассалом : « тъси абди алдрҳми тъси абди алдинор »
ӯро бандаи зар ва сим хонд чун дар банди зару сим буд . Банда бояд ки аз дунёу шаҳавот озод шавад ва аз хештан низ озод шавад то бандагии ҳақи мрўро дуруст гардад .
Бӯи язид бастомӣ гуфт : аўқФнӣ алҳақ субҳонаи байни идиаҳи алифи мавқифи фии кули мавқифи арзи алии алммлкаҳ , Фқлт : лои аридҳо , Фқоли лии фии охири алмўқФ : ё бо язид мо таред ?
Қиллат : аред ан ло аред , қоли анати абдӣ ҳқо гуфт дар олами ҳақоиқ аз рӯй илҳоми ҳақи ҷли ҷалолаи маро тараққӣ дод ва дар ҳазор мавқифи бдошт дар ҳар мавқифии мамлакати кунин бар ман арз дод , бтўФиқи илоҳии худро аз банди ҳама озод дидам , гуфтам азин захоиру дрри алғиб ки дар пеши мо рехтӣ ҳеҷ нахоҳам , он гуҳ дар охир мавқиф гуфт : пас чаҳ хоҳӣ ? гуфтам : он хоҳам ки нахоҳам ман ки бошам ки марои хост буд ман ки бошам ки марои ман буд , нафас бутасту дили ғӯли илми хасми ишорати ширки иборати иллати пас чаҳ монад якеу баси боқии ҳавас . Аммо сидқ дар вафоӣ азм онаст ки мард дар дайн бо салобат буд ва дар амр бо ғайрат ва дар вақт бо истиқомат , чунон ки саҳоба расӯл буданд ки бъзми хеш вафо карданд ва дар қаттоли душмани тани сиблату ҷон фидо карданд то раби алъзаҳи эшонро дар ани вафои азму таҳқиқи аҳди бстўд ки риҷоли сдқўои мо ъоҳдўои аллоҳи алайҳ , ва он марди мунофиқ ки бо худо аҳд кард ва дар дил азм дошт ки агар маро мол диҳад базл кунаму роҳи тақворо аз ани мураккаби созами пас азми хешро нақз карду бўФои аҳд боз наомад то раби алъзаҳ дар ҳақ вай мегуяд : ва манеҳам ман ъоҳди аллоҳи лӣни отонои ман фазлаи лнсдқну лнкўнни ман алсолҳин то онҷо ки гуфт : бмои أхлФўои аллоҳи мо въдўаҳу бмои конўои икзбўн ӯро дурӯғ зан гуфту козиб ном кард бони халафи въду нақзи аҳд ки аз вай бирафт . Аммо сидқи содиқон дар сулӯки роҳи дайну аъмол эшон онаст ки дар ҳар мақомӣ аз мақомоти роҳи дайн чун тавбау сабру зуҳду хавфу раҷоу ғайри он , ҳақиқати он аз хештан талаб кунанду бзўоҳру авоили он қаноат накунанд , на бинӣ ки раби алъзаҳ дар сифат муъминон фармуд : إнмои алмؤмнўни аллазӣнаи омнўои биллоҳу расӯлаи сами лами иртобўоу ҷоҳдўои бأмўолҳму أнФсҳми фии сиблати аллоҳи أўлӣки ҳам алсодқўн . Ҷой дигар фармуд : лӣси албри أни тўлўои вҷўҳкму бохр оят гуфт : أўлӣки аллазӣнаи сдқўо , то шароити ҳақоиқи имон дар эшон муҷтамаъ нашуд эшонро содиқ нахонд , ва агар мисолии хоҳӣ касе , ки аз чизеи тарсади нишони сидқи ваии он буд ки бетон меларзад ва бар ваии зард буд ва аз таому шароби бозмонд чунонк Довӯди пайғомбари салавоти аллоҳу саломаи алайҳи бони зулати сағира ки вайро афтод чиҳил рӯзи басони соҷдони сар бар замини ниҳод ва мегирист то он гуҳ ки аз ашки чашми ваии гиёҳ аз замини баромад Нидо омад ки эй Довӯд чаро мигриӣ , агар гурусна ӣӣ то турои таоми даҳуми вари ташнае то оби даҳуми вари бараҳнае то бапушам , Довӯд аз сари сӯхтагии бнъти зории нола Эй кард ки аз ани нафаси вай чӯб бсухт , он гуҳ гуфт : бори худоё бар гиристан ман раҳмат куну гуноҳи ман бар кафи дасти ман нақш кун то ҳаргиз фаромӯш накунам раби Алъоламин сидқи вай дар мъомлт вай бишнохт тавбаи ваии бпзирФту дуои вай иҷобат кард . Ва ҳам дар ахбор Довӯдаст ки чун бар гуноҳи худ хост ки навҳа кунад нахусти ҳафт рӯз ҳичиз нахурду гирд занон нагашт пас рӯй бсҳрои ниҳоду сулаймонро гуфт то Нидо кунад дар анҷуман банӣ Исроил ки ҳар ки мехоҳад ки навҳа Довӯд башнавад то ҳозир ояд , халқ бисёр ҷамъ шуданду мурғони ҳавоу вуҳуши саҳро ҳамчунину Довӯди ибтидои бтсбиҳу саноӣ аллоҳ кард ва он гуҳи сифати биҳишту дӯзах дар он пайвасту бохр навҳа кард бар гуноҳи хешу сухан дар хавф гуфт то халқ бисёр дар самоъи он биҷони гаштанд то он ҳад ки сулаймон бар сари ваии истода буд , гуфт : эй падар бас кун ки ҷамъ бисёр ҳалок шуданд . Овардаанд ки рӯзии чиҳил ҳазор ҳозир буданд ва аз эшон сӣ ҳазор ҳалок шуданд , инаст нишони сидқ дар абвоби мъомлт ва дар хабараст аз Мустафои алайҳи алслоаҳу ассалом ки ҳаргизи Ҷабраил аз осмон фурӯ наомад бар ман ки на ман ӯро тарсон ва ларзон дидам аз бими ҳақи ҷли ҷалола ,у алии бен алҳусайнро ризвони аллоҳи ъалиҳумо диданд ки таҳорат кард ва бар дар масҷиди бистод рӯй зард гаштау ларза бар андоми ваии афтода , ӯро гуфтанд : ин чаҳ ҳоласт ? гуфт : нмидонид ки пеш ки хоҳам рафту бҳзрт ки хоҳам истод ? ! Довӯди тоӣии олами вақт буд ва дар фиқҳи Фариди аср буд ва дар мақоми сидқи чунон буд ки он шаб ки аз дунё берун шуд аз батнони осмон Нидо омад ки : ё аҳли аларзи ани Довӯди алтоӣии қадами алии рабау ҳўи анҳу роз бо ин манзалату манқибат дар сидқи амали чунон буд ки бӯи бикри айёш ҳикоят кунад ки дар ҳуҷра вай шудам ӯро дидам нишаста , порае нони хушк дар даст дошт ва мегирист , гуфтам : молик ё Довӯд ? Фқол : ҳзаҳи алксраҳи ани оклҳоу лои адрии أи ман ҳалол ҳайам ҳароми ҳқо ки ҳар ки иззат дайн бишнохт ҳаргизи ҳавои башарияти азу бар нахурд , агар як нафас аз сидқи садиқони сар аз қуббаи сифоти худ берун кунаду бмо фурӯ нигарад ҷуз бе қадре наъти мо ҳеҷ чиз набинад .
Қавла : أи лӣси аллоҳи бкоФи абдаи ҳдоаҳ ҳатто арафаи вифқа ҳатто абдаи лқнаҳ ҳатто сأлаҳи нури қалба ҳатто аҳбаҳ . Бнўохт то бишнохт , тавфиқ дод то ибодат кард , талқин кард то бхўост , дилро маъдан нур кард то дӯст дошт , ҳар ки кори худ бакуляти баҳақи ҷли ҷалола боз гузошт ваии самара аз ҳаёаи тайибаи бардошту ҳақро вакилу корсоз худ ёфт . Ман тброи ман ихтиёрау аҳтёлаҳу сидқи руҷӯъаи илои аллоҳи фии аҳволау лои истъини бғири аллоҳи ман ашколау амсолаи овоаи илои кнФи иқболау кФоаҳи ҷамеъи ишғолау ҳёлаҳи мҳлои фии зилоли аФзолаҳи бкмоли ҷамола .
Ҳар ки аз ҳавлу қувваи худ безори гашт ва дар аҳтёлу ихтиёр бар худ бибасту бсдқи аФтқори худро бар даргоҳ қудрат бияфканад аз алойиқи бурӣдау даст аз хилоиқи шаста , ҷалоли аҳадяти бнъти рأФту раҳмат ӯро дар пардаи анояту кнФи ҳимоят худ бидораду муҳимоти вай кифоят кунад .
« ман асбҳу ҳмўмаҳи ҳам воҳиди кФоаҳи аллоҳи ҳамӯами алднёу алохраҳ » .
Абди алвоҳади зайдро гуфтанд : ҳеҷ кас дар доне ки дар муроқибати холиқи чунон мустағриқ буд ки ӯро пурвой халқ набошад ? гуфт : якеро донам ки ҳамин соъат дар ояд , Утбаи алғлом дар омад , абд алвоҳад гуфт : эй Утба дар роҳ кро дидӣ ? гуфт ҳеҷ касроу роҳи ваии бозор буд анҷумани халқ .