Бисмии аллоҳи арраҳмони арраҳим « бисмии аллоҳ » ахбори ани вуҷӯд алҳақ бнъти алқдм , « арраҳмони арраҳим » ахбори ани бқоӣаҳи бўсФи алълоءу алкрм , Фолорўоҳи диҳишии фии кашфи ҷалолау алнФўси аташии илои лутфи ҷамола . Самоъи номи аллоҳи мӯҷиб ҳайбатасту ҳайбати сабаби фано ва ғайбатаст ,у самоъи номи рҳмни мӯҷиби ҳузур бҳзртасту ҳузури сабаби бақо ва қурбатаст , яке бсмоъи номи аллоҳ дар кашфи ҷалоли мадҳуши яке бсмоъи номи рҳмн дар басти ҷамоли биҳуш . Аллоҳ ахбораст аз қудрат ӯ ҷли ҷалола бар ибдоъ , рҳмни раҳим ахбораст аз нусрат ӯ боматоъ , пас вуҷӯди мурод ӯ бақадрат ӯ ,у тавҳиди ибод ӯ бнсрт ӯ .

Қавлаи таъолӣ : ҳам эй ҳами мо ҳў коӣн мефармоед : бӯдании ҳама буд , карданӣ ҳама кардам , ронданӣ ҳама ронадам , гузиданӣ ҳама гузидам , пазируфтании ҳамаи пазируфтам , бардоштанӣ ҳамаи бардоштам , афкандании ҳамаи афкандам , ончӣ хостам кардам ончӣ хоҳам кунам , онро ки пазируфтам бидон нанигарам ки азу ҷафо дидам балки афв кунам ва дар гузорам ва аз гуфта худ боз ниёем мо ибдли алқўли лдӣ .

Пер тариқат гуфт : илоҳӣ ! ҳамаи олам туро мехоҳанд , кор он дорад ки то ту крои хоҳӣ , биноз касе ки ту ӯро хоҳӣ , ки агар бар гардад ту ӯро дар роҳӣ . эй ҷавонмард ! онро ки хост дар азали хост ва онро ки навохт дар азал навохт , корҳо дар азал карда ва имрӯз карда май намояд , суханҳо дар азали фармӯдау имрӯз фармӯда мешинаванд , хлътҳо дар азали дӯхтау имрӯз май расонади кули явми ҳўи фии шаън . Абдии ту маро имрӯз майдонӣ , ман на имрӯзӣнам , дониши ту имрӯзасту ренеи ман қадимам , дайраст то ман бо ту роз гуфтам , ту акнӯн май шинавӣ , самъи қадим дар азали ниёбат ту медошт дар самоъи каломи азалӣ , илми қадим дар азали ниёбат ту медошт дар дониши сифоти азалӣ . Қайи ки мол . Тифл дорад бнёбт Тифл медорад , чун Тифл болиғ шавад он моли буи боз диҳад , шумо атфол адам будед ки лутфи қадами кори шумо ме сохту ниёбат шумо медошт . эй мунтазирони вориди лутфи мо ! эй нзоргёни шоҳиди ғайби мо ! вилоят наронад дар дили шумо , магари султони сари мо , ҳалқа дар дили шумо накӯи бади магари расӯл бар мо .

Қавла : танзили ман арраҳмони арраҳими ин қуръони фурӯи фиристодаи он худовандаст ки номаши рҳмн ва раҳимаст , рҳмнаст бмбор , раҳимаст бонавор , рҳмнаст бнъмт , раҳимаст бъсмт , рҳмнаст бтҷлӣ , раҳимаст батулӣ , рҳмнаст бтхФиФи ибодат , раҳимаст бтҳқиқи ҳасанӣу зиёдат , азои Фози баҳри алрҳмаҳи талошии кули зулаи лони алрҳмаҳи лами тзлу алзлаҳи лами ткни мо лами икни сами кони Киеви иқоўми мо лами излу лои изол чун дарёии раҳмати мавҷи каромат ва мағфират занад ҷумлаи зллу маосии мнъдм ва муталошӣ гардад , зеро ки зулати сифати лами икни сам конасту раҳмати сифати лами излу лои изол , лами икни сами кон кӣ муқовимат тавонад бо лами излу лои изол ? ! қавла : қул إнмои أнои башари мслкми қоли алҳсн : илмаи аллоҳи алтўозъи бқўлаҳ : қул إнмои أнои башари мслкм ҳасан гуфт : ҳақи ҷли ҷалолаи Мустафоро алайҳи алслоаҳу ассаломи бойени ояти тавозуъ дар омухт ва ӯро бар тавозуъ дошт ки бандаро ҳеҷ ҳаляти зеботар аз ҳалят тавозуъ нест ва бар қади хоки ҳеҷ либоси росттар ва некӯтар аз либос хушўъ нест . Расӯли аллоҳ ( с ) бойени хитоби раббонӣу таълими илоҳии чунон мтодби гашт ки кони иъўди алмризу ишиъи алҷнозаҳу иркби алҳмору иҷиби дъўаҳи алъбд ,у кони явми қризаҳу алнзири алии ҳмори мхтўми бҳбли ман лиФи алайҳи акоФи ман лиФ . Ҳар чанд ки Сайиди салавоти аллоҳу саломаи алайҳи маншури тақаддуми кунин дар остин камол дошту холи иқбол бар рухсора ҷамол дошту шаби миъроҷи Ҷабраилу Микоил ки аз содот Фриштгонанд пеши барроқи давлат ӯу мураккаби иззат ӯ чокрўори истода трқўо мезаданд , бо ин ҳамаи камолу ҷамолу ҳишмату мартабат дар кӯии тавозуъи чунон буд ки дар олами бандагӣ ва дар ҳолати афкандагӣ бар харакӣ мухтасар нишастӣ ва агар ғуломӣ ӯро бхўондӣ иҷобат кардӣ , рӯзи қризаҳу нзир бар харакӣ нишаста буд афсори он аз лиФ ва бар ваии полонии ниҳода аз лиФ . Аҷаб корӣаст ! гоҳи мураккаби ваии барроқ биҳиштӣ барон сифат , гоҳи мураккаби ваии харакии мухтасари барин ҳолат . Оре , мураккаби мухталиф буд , аммо дар ҳар ду ҳолати рокиби як сифат ва як ҳиммат ва як иродат буд . Агар бар барроқ буд дар сараш нихват набӯд ва агар бар ҳмор буд бар рухсори ъзи набувваташи ғубор мазаллат набӯд .

Қул أи إнкми лткФрўни болзии халқи алأрзи фии явмин . . . Алоиаҳ ҳар ки эътиқод кард ки офаридагори ҷаҳон ва ҷаҳонён худост ки ягона ва яктост ва дар камоли қудрат бе ҳамтост ва донад ки башарияти маҳали аҷзу сармоя заъфаст , доман аз махлуқоти бози бараду дил аз маълӯмот ва марсумот баргирад ,у кори худ бакуляти тафвиз бо раб алорбоб кунад , алойиқу хилоиқи бгзоштаҳ ва рӯй бадаргоҳи аллоҳи ниҳода ,у ҳукм ӯро мнқод бӯдау фармон ӯро гардани ниҳодау забони эътирози бурӣда , зеро ки махлуқро бар холиқ рӯй эътироз нест , вази ҳукм ӯ Зуҳра эъроз нест . Он азизиро пурседанд ки : мо алъбўдиаҳ бандагӣ чист ?

Қол : алоърози ани алоътрози эътироз дар боқӣ кардану қазоро брзои пеш омадан ,у заҳри ҳукми марро бдндони таслими хоӣидни қоли аллоҳи таъолӣ :у أмрнои лнслми лрби Алъоламин .

Ва ҷаъли фӣҳо рўосии ман фавқҳоу боруки фӣҳо алҷболи алрўосии аўтоди аларзи фии алсўраҳу алоўлёءи аўтоди аларзи фии алҳқиқаҳ , ббркотҳми иأтии алмтри ман алсмоءу алнботи ман аларз ,у бдъоӣҳми индФъи алблоءи ани алхлқи кӯҳҳо аўтод заминаст аз рӯй сӯрату авлиёии худои аўтод заминанд аз рӯй ҳақиқат , дар ҷиболи шомихоти бастаи низоми кори олам ,у истиқомати аҳволу асбоби халқ аз рӯй маънӣ дар даъвоату баракоти эшон баста , бетон бо халқ ҳозиранд аммо бадал аз халқ ғоӣбанд ва бо ҳақи ҳозир , халқи эшонро ҳозир майдонанд ва эшон аз халқ ғоӣбанд ва бо ҳақи ҳозир .

Бӯи язид бастомӣ гуфт : чиҳил соласт то ман бо халқ сухан нагуфтаам , ҳар чаҳ гуфтаам бо ҳақ гуфтаам , ҳар чаҳ шунидаам аз ҳақ шунидаам . Азинҷо Мустафо гуфт алайҳи ассалом « абят ъанд рабии итъмнӣу исқинӣ » , ӯ салавоти аллоҳи алайҳи бшхс бо халқ буд гузордан шариъатроу басти миллатро ,у басар бо ҳақ буд ғлботи муҳаббатроу давоми мшоҳдтро . Муҳиб аз маҳбӯб ҷудо нагардад чун муҳаббат ғалаба гирад .

Устоди бӯи алӣ дқоқ гуфт қудси аллоҳи рӯҳа : лӣси ллҷнаҳи шуғли маъноу лои ллнори сиблати алинои лонаи лӣси фии қлбнои алои алсрўри брбнои биҳиштро бо мо шуғлӣ несту дӯзахро бо мо корӣ на , зеро ки дар дили мо ҷузи шодии ббқоء ҳақ нест .