Қавла :у қизнои ?лаами қрноء . . . Алоиаҳи азои ?ераади аллоҳи бъбди хирои қизи ?лаи қрноءи хайри иъинўнаҳи алии алтоъаҳу идъўнаҳи илоҳоу азои ?ераади аллоҳи бъбди сўءои қизи ?лаи ахдони сӯъи иҳмлўнаҳи алии алмхолФоту идъўнаҳи илоҳо . Қарини бад шайтонаст ки ниқоб талбис барбаста ва дар ботини бандаи равиши худро роҳ ёфта ва биравӣ мусаллат гашта то бдўоми васваса ӯро дар мухолифот мекашаду сиоти аъмол бар вай меороеду бандаро аз роҳи ҳудоу тариқи савоб бар мигрдонд ҳамонаст ки ҷой дигар фармуд :у зини ?лаами алшитони أъмолҳми Фсдҳми ани алсбил , ва аз шайтони саъбтар қарини бади мари бандаро нафас ӯст , зеро ки шайтон агарчӣ хасмасту қарини бад дар муъмини тамаъ имон накунад , аз ваии тамаъ маъсият дорад , аммо нафаси мари бандаро бкФр кашад ва аз ваии тамаъ куфр дорад . Ба Довӯди алайҳи ассалом ваҳй омад ки : оди нФск ё Довӯди Фқди азмати алии мъодотки корзори нафаси хешро камарбанд ки ӯ кори зори турои камари баст . Ин маъодот онаст ки Мустафои алайҳ ассалом фармуд : « рҷънои ман алҷҳоди алосғри илои алҷҳоди алокбр » .

Ҷиҳоди нафас аз ҷиҳоди душман бузургтар гуфту саъбтар , зеро ки душмани бшмшир аз худ давр тавон карду нафасро аз хештани давр кардан рӯй нест ва аз шрўии эмин бӯдан рӯй нест , бо ҳар душманӣ агар бисозӣ аз шрўии эмини гардӣ ва бо нафас агар бисозӣ ҳалоки шӯй .

Пери бӯи алии дқоқро дар нафас бозпасин пурседанд ки хештанро чигуна май бинӣ ? гуфт : чунон май байнам ки агар панҷоҳ солаи умри маро бар тибқӣ ниҳанду гирди ҳафт осмон ва ҳафт замини бгрдоннди маро аз ҳеҷ малики муқарраб дар осмон шарм набояд дошт ва аз ҳеҷ офарӣдае дар замин ҳалолӣ набояд хост . Ин марди бад-ӣни сифат ки шунидӣ буқати назъи кӯзае оби пеш вай доштанд гуфтанд : дар ҳарорати ҷон додани ҷигарро тбридӣ бидиҳ , гуфт ҳангом он нест ки ин душмани аслиро ва ин нафаси нокасро шарбатии созам , набояд ки чун фӯт ёбад дамор аз ман برارد . Ва фии алхбр : « ман мқт нафса фии зоти аллоҳи амнаи аллоҳи ман азоби явми алқимаҳ » .

Қавла : إни аллазӣнаи қолўои рбнои аллоҳи сами астқомўо ишоратаст бтўҳиди иқрор , сами астқомўо ишоратаст бтўҳиди маърифат . Тавҳиди иқрори оммаи муъминони рост , тавҳиди маърифати орифону садиқони рост , тавҳид иқрор онаст ки аллоҳро яктои гӯйӣ , тавҳид маърифат онаст ки аллоҳро якто бошӣ . Бӯи язиди бастомӣ вақте бар мақоми илми истода буд аз тавҳиди иқрор нишон медод мурӣдӣ гуфт : эй шайхи худоиро шиносӣ ? гуфт : дар кули олами худ касе бошад ки худоиро нашносад ё надонад . Вақте дигари ғариқи баҳри тавҳиди маърифат буд ҳариқи нори муҳаббат буд , ӯро гуфтанд : худоиро шиносӣ ? гуфт : ман ки бошам ки ӯро шиносам ва дар кули олами худ касе бошад ки ӯро шиносад ?

Тавҳиди маърифат ки иборат аз ан истиқомат омад онаст ки : дар тасдиқи бенҳоят таҳқиқ расад ва дар ҳадоъиқи ҳақоиқи имони бқдми сидқу яқини бхромд ва бар ҷодаи сироти мустақӣми қадам собит дорад , қаллодаи таҷред бар ҷед тФриди бандад , шароби муҳаббат аз дасти соқии сидқи бикашад , дар боғи лтоӣФи гули маорифи ббўид , олами алавӣу суфлоро бар ҳам занад , бзбон бехудӣ гуяд :

Пер тариқат гуфт : суҳбат бо ҳақи ду ҳарфаст : иҷобату истиқомат , иҷобат аҳдасту истиқомати вафо , иҷобат шариъатасту истиқомат ҳақиқатаст , дараки шариъати ҳазор соли бсоътӣ дар тавон ёфту дараки ҳақиқати соъатии бҳзори сол дар натавон ёфт .

Ттнзли алайҳими алмлоӣкаҳи أлои тхоФўоу лои тҳзнўоу أбшрўои болҷнаҳ . . . Ин азизон ки бароаи истиқомати рафтанд ва дар майдони таслими гӯии тавҳиди бпоёни бурданд , эшонро буқати назъи халъат каромат пӯшонанд , Фариштагон аз осмон фурӯ оянд ва эшонро бишорат диҳанд ки : лои тхоФўои ман азли алўлоиаҳу лои тҳзнўои алии мо аслФтми ман алҷноиаҳу абшрўои бҳсни алъноиаҳи фӣ албдоиаҳ матарсед ки шуморо аз азли вилояти муҳаббат бим нест , андӯҳ мадоред ки шуморо бар ҷиноят мؤохзт нест , шод бошед ки ҷузи анояти азалии шуморо бадарға ва ҳамроҳ нест . Лои тхоФўои Фтоли мо кантами ман алхоӣФину лои тҳзнўои Фқди кантами ман алъорФину абшрўои болҷнаҳи Флнъми аҷр алъомлин матарсед эй хоӣФон ки рӯзи тарс басар омад , андӯҳ мабаред эй орифон ки вақти роҳат дар омад , шод бошед ва бинозед дар биҳишт ки аз дӯсти бшодии пайғом ва хабар омад .

эй ҷавонмард ! нигар то гумон набарӣ ки фардо чун мустақӣмони роҳи дайну муштоқони даргоҳи раби Алъоламину мустағриқони баҳри яқини бмшоҳдаҳи зў алҷлол расанд заррае аз шавқи эшон кам гардад , дар ҷигари моҳӣ тбшӣаст ки агар ҳамаи баҳори олам ҷамъ кунӣ заррае аз табаш ӯ кам нашавад , эшон имрӯз дар айн шавқанду фардо дар айни завқи ҳам бар сари сӯзи шавқ .

Фардо ҳар чаҳ шароеъаст ҳамаро қалами насх дар кашанд , намозу рӯзау ҳаҷу ҷиҳод , раво бошад ки бпоён расад ва мансӯх шавад , аммо ақди муҳаббату аҳди маърифат ҳаргиз нишоед ки мансӯх шавад , чун дар биҳишт рӯй , ҳар рӯзӣ ки бар ту бугзарад аз шинохти ҳақи субҳонау таъолӣ бар ту олимӣ кушода шавад ки пеш аз ани набӯда , ин корӣаст ки ҳаргиз басар наёяду мабодо ки басар ояд низ .

Нҳни أўлёؤкми фии алҳёҳи алднёу фии алохраҳ , фии алҳёҳи алднёи болоямону фии алохраҳи болғФрон , фии алҳёҳи алднёи бтҳқиқи алмърФаҳу фии алохраҳи бтҳсили алмғФраҳ , фии алднёи болрзои болқзоءу фии алохраҳи боллқоءи фии дори албқоء , фии алднёи болмҳбаҳу фии алохраҳи болқрбаҳ , фии алднёи болмшоҳдаҳу фии алохраҳи болмъоинаҳ .

Агар одамиро умр Нӯҳ диҳанду ҷумлаи рӯзгори умри худ дар шукри ин неъмат ва ин каромати басари орад ки раби алъзаҳ дар ҳақи ваии миФрмоид : нҳни أўлёؤкми фии алҳёҳи алднёу фии алохраҳ умраш бирасаду ҳаргизи бшкри ин неъмату шинохти ин каромат нарасад ки миФрмоиди ҷли ҷалола : мо дӯсти шмооиму ёри меҳрбони шмооиму ёридиҳанда шмооими ҳам дар дунё ва ҳам дар уқбо , дар дунё андеша кун ки ҳақи ҷли ҷалола аз баҳри ту ҷавоби Фариштагон чун дод он гуҳ ки гуфтанд : أи тҷъли фӣҳо ман иФсди фӣҳо , аллоҳи нафармуд ки эшон фасод накунанд локин фармуд : إнии أълми мо лои тълмўни шуморо барои асрори илоҳяти мо итилоъ нест ва бар алтофи рубубияти мо бо одамиён вуқуф нест .

Агар ноаҳланд аҳлашони гардонам , агар давранд наздики шани гардонам , агар залиланд азизашони гардонам , агар шумо ҷафои зоҳир эшон мебайнед ман сафои ботини эшон май байнам , агар шумо бмхолФти аъзоу ҷавориҳи эшон мингрид , ман бмўоФқти дилҳо ва сарҳои эшон менагарм , агар шумо дар садра тоъатед , эшон дар қртаҳ васлатанд , агар шумо дар ҳала ибодатед эшон дар калла мағфиратанд , агар шумо дасти бъсмт худ задаед эшон дасти брҳмт мо задаанд , чаҳ хатар дорад исмати шумо агар қабул мо набӯд ?

Чаҳ зарар аз маъсияти эшон чун афву мағфирати мо буд ? эшон бардошта лутф азаланду навохтаи фазли абад ,у алзлли лои изоҳми алозл .

Бӯи язиди бастомии қудси аллоҳи рӯҳа дар роҳӣ мерафт , овоз ҷамъӣ бигӯаш вай расед , хост ки он ҳол боз донад , фароз расед кӯдакӣ дид дар лжни сиёҳи афтодау халқии бнзораҳи истода , ҳаме ногоҳ мо дар он кӯдак аз гӯшае дар давид ва худро дар миёни лжни афканд ва он кӯдакро бар гирифт ва бирафт , бӯи язид чун он бидид вақташи хуши гашт , наърае бузади истода ва мегуфт : шафқат биёмад олоиши бабрад , муҳаббат биёмад маъсияти бабрад , аноят биёмад ҷинояти бабрад .

Ва ман أҳсни қўлои ммни дуои إлии аллоҳ . . . Алоиаҳи сухан дар фазилату одоби муаззинон лухтӣ рафт дар сӯраи алмоӣдаҳ , ӣнҷо низ тарафии бгўӣим : ҳақи ҷли ҷалолау тақаддусати أсмоؤаҳ бо муаззинони уммати Аҳмади панҷ каромат карда : ҳасани алсноءу камоли алътоءу муқоринаи алшҳдоءу мроФқаҳи алонбёءу алхлоси ман дори алшқоء .

Каромати аввали саноӣ ҷамиласту писанди худованди Карим ки дар ҳақ муаззин мегуяд : ва ман أҳсни қўлои ммни дуои إлии аллоҳи кадом суханаст некӯтар ва зеботар аз сухани он кас ки бандагонро бар намоз мехонд ва бар ҳазрати роз « ?фони алмслии иноҷии раба » , аҳсан бар лафз маболиғат гуфт ҳамчунонк таъзими қуръонро гуфт : аллоҳ назул أҳсни алҳдис . Қуръони аҳсан алоётасту бонги намози аҳсани алклмот , дар бонги намози ҳам такбираст ва ҳам тавҳид , ҳам таъзим ва ҳам тамҷид , ҳам исботи ваҳдонияти худованди аъло ҳам исботи набуввати Муҳамади Мустафо ( с )у фии алхбр : « ман касрати зунубаи Флиؤзни болосҳор » ҳар ки гуноҳон бисёр дорад , то буқати саҳари бонг намоз гуяд . Умр хитоб гуфт : ё расӯли аллоҳи ин вақти саҳарро бойени маънӣ чаҳ хосиятаст ? фармуд : «у алзии баъси болҳқи мҳмдои ани алнсории зарбати нўоқисҳои фии идборҳо Фисқли алърши алии мнокби ҳамлаи алърши Фитўқъўни алмؤзнўни ман умматии Фозои қоли алмؤзн : аллоҳи Акбари аллоҳи Акбар , хФи алърши алии мнокби ҳамлаи алърш » .

Ва аммо камоли алътоءи Фмо рӯй ан алнабӣ ( с ) қол : « алмؤзнўни أмноءи алмؤмнини алии слўтҳму сёмҳму дмоӣҳми лои исӣлўни аллоҳи таъолии шиӣои алои аътоҳму лои ишФъўни лшии ءи алои шФъўои фӣа »

Қол : «у иғФри ллмؤзни мадии савтау ишҳди ?лаи кули шайъи ءи самъи савтаи ман шаҷар ӯ ҳаҷар ӯ мдр ӯ рутаб ӯ ёбсу иктби ллмؤзни бакули инсони слии маъааи фии злки алмсҷд мисли ҳснотаҳ » .

Ва аммо муқоринаи алшҳдоءи Фмо рӯй ан алнабӣ ( с ) қол : « ман изни фии сиблати аллоҳи таъолии аимоноу аҳтсобои ҷамъи байнау байни алшҳдоءи фии ллҷнаҳ » .

Ва аммо мроФқаҳи алонбёءи Фмо рӯй ани рҷлои ҷоءи ило алнабӣ ( с ) Фқол : ё расӯли аллоҳи ман аввали анноси дхўлои алҷнаҳ ? қол : « алонбёء » , қол : сами ман ? қол : « алшҳдоء » , қол : сами ман ? қол : « мؤзнўои масҷидии ҳозо » , қол : сами ман ? қол : « соири алмؤзнини алии қадари аъмолҳм » .

Ва қол ( с ) : « ман изни ъушрин санаи мутаволӣаи исканаи аллоҳи таъолии маъаи абрҳими алайҳи ассаломи фии дрҷтаҳ » .

Ва аммо алхлоси фии дори алошқёءи Фмо рӯй абӯи ҳрираҳи ан алнабӣ ( с ) қол : « азои қоли алмؤзн : аллоҳи Акбари аллоҳи Акбар , ғлқти абвоби алнирони алсбъаҳ ,у азои қол : ашҳади ани лои илоҳи алои аллоҳи фатҳати абвоби алҷанони алсмониаҳ ,у азои қол : ашҳади ани мҳмдои расӯли аллоҳ , ашрқти алайҳи алҳўри алъайн :у азои қол : ҳии алии алслоаҳ , тдлти смори алҷнаҳи ?ла ,у азои қол : ҳии алии алФлоҳи қолати алмлоӣкаҳ : аФлҳту аФлҳи ман аҷобк ,у азои қол : аллоҳи Акбари аллоҳи Акбар , қолати алмлоӣкаҳи кибрати кбироу азимати ъзимо ,у азои қол : лои илоҳи алои аллоҳи қоли аллоҳи таъолии ?ла : ҳурмати бднку бадани ман аҷобки алии алнор .