Бисмии аллоҳи арраҳмони арраҳими номи худовандии накӯноми баҳри ном , сутӯдаи баҳри ҳангом , инат хуши низому ширини калому азизи ном , дилро инсасту ҷонро пайғом . Аз дӯсти ёдгор ва бар ҷони ошиқони салом . Озоди он нафас , ки биёад ӯ ёзон ,у ободи он дил , ки бмҳр ӯ нозон ,у шоди он кас ки дар ғами ишқ ӯ нолон .

Пер тариқат гуфт : илоҳигар дар амал , тақсираст , охири аиндли пар дард куҷост вагар дар хизмат , фатратаст охири ин меҳр дил баҷост , вари феъли мо табоҳаст , фазли ту ошкораст , вари обу хок , буришади бал то бирасад , нур азалӣ баҷост :

Қавла : ҳам ,у алкитоби улмубини ҳо , ишоратаст бҳёти ҳақи ҷли ҷалола , мем ишоратаст бмлк ӯ , қисм ёд мекунад , миФрмоид : бҳёти ман , бмлки ман , бқрони каломи ман , ки азоб накунам касеро ки гувоҳӣ диҳад биктоиӣ ва бе ҳамтои ман . Ман он худовандам ки дар дунёи пайғому нишони худ аз душмани бознгрФтм ва эшонро маҳали хитоб худ гардонидам , неъмат бар эшон рехтам ва ббд кард эшон , неъмати бози нбридм . Чгўиии муъмини муваҳҳид ки дар дунёи бзоту сифоти ман имон овараду биктоиӣ ва бе ҳамтои ман гувоҳӣ дод , агар чаҳ дар амал тақсир кард , фардо ки рӯзи бозору ҳангоми бор буд , ӯро аз лтоӣФи раҳмату кроӣми мағфирати худ кӣ навмеди гардонам .

Фзлки қавлаи таъолӣ : أи Фнзрби ънкми аззикри сФҳои أни кантами қўмои мсрФин , ман лои иқтъи алиўми хитобаи ъмни тмодии фии исёнау асрФи фии аксари шаъна , Киеви имнъи ғдои лтоӣФи ғуфронау кроӣми эҳсона , ъмни лами иқср фӣемона ,у лами идхли халали фии урфона ,у ани тлтхи бъсёнаҳ .

Пери тариқат дар муноҷот хеш гуфта : илоҳии ту онӣ ки аз банда , носазои бинӣ ,у бъқўбт , нштобӣ . Аз бандаи куфри мишнўӣ ,у неъмат аз ваии бознгирӣ , тўбт ва афв биравӣ арза мекунӣ , ва ба пайғому хитоби худ , ӯро май бозхонӣ , вагар боз ояд ваъда мағфират медиҳӣ , ки إни интҳўои иғФри ?лаами мо қади салаф . Чун бо душмани бдкрдори чунинӣ , чгўим ки бо дӯстони некӯкор чунӣ . Ва кам أрслнои ман набии фии алأўлин , ва мо иأтиҳми ман набии إлои конўо ба истҳзؤн аҷаб корӣаст . Ҳар ҷо ки ҳадиси дӯстони даргирад , достони бегонагон дар он пайвандад , ҳар ҷо ки латофатӣу кароматии намояд , қаҳрӣу сиёсатӣ дар баробари он наад . Ҳар ҷо ҳақиқатӣаст , маҷозии офарӣда , то бар рӯй ҳақиқати гирди мёФшонд . Дар ҳар ҳуҷҷатии шбҳтии омехта то рухсораи ҳуҷҷати михрошд . Ҳар ҷо ки илмӣаст , ҷаҳлӣ пеш оварда то бо султони илми брмёўизд .

Ҳар ҷо ки тавҳидӣаст ширкӣ падед оварда то бо тавҳиди тариқ мнозът месупурд . Баъдад ҳар дӯстии ҳазор душмани офарӣда , баъдад ҳар сиддиқии сад ҳазор зиндиқ оварда , ҳар куҷои мсҷдисти килисое дар баробар ӯ банно карда , ҳар куҷои савмиъае , хроботӣ , ҳар куҷои тилсонӣ , зуннорӣ , ҳар куҷои иқрорӣ , инкорӣ , ҳар куҷои обидӣ , ҷоҳилӣ , ҳар куҷои дӯстӣ , душманӣ , ҳар куҷои содиқӣ , фосиқӣ . Аз шарқ то ғарби пурзинат ва неъмат карда ва дар ҳар неъматии таъбияи меҳнатӣу билетии сохта , ман накод алднёи музираи аллўзинҷу мнФъаҳи алҳлилҷ , мискини одамии оҷиз , миёни ӣнкори мутаҳайири фурӯмондау Зуҳраи дам задан на .

Пер тариқат гуфт : одамиро се ҳолатаст ки вай бон машғӯласт : ё тоъатаст ки ӯро аз он сўдмндист , ё маъсиятаст ки ӯро аз он пшимонист , ё ғифлатаст , ки ӯро аз он зиёнкорӣаст , панди некӯтар аз қуръон чист ? носеҳи меҳрбонтар аз мавло кист ? сармояи фарохтар аз имон чист ? робҳтр аз тиҷорат бо аллоҳ чист ? магар ки одамиро бузён хурсандӣасту бқтиъти ризо доданӣаст , ва ӯро аз мавло безорӣаст , бедори он рӯз гардад ки ббўдиўӣ ҳар чаҳ буд нест . Панди он гуҳи пазирад ки бова расад ҳар чаҳ расед нест . Инаст сифати он қавм ки раб алъзаҳ гуяд : Фأҳлкно أшд манеҳам бтшоу мзӣ мисли алأўлин , пайғомбарони моро дурӯғ зан гирифтанд , ва боишон афсӯс мекарданду панд эшон менапазируфтанд , лои ҷурми эшонро сиёсату қаҳр худ намудем , барандохтем ва аз бех баркандем , ҳар ки бо мо ковад , қаҳри мо бо ваии товад , мо додситон аз гардани кшониму кини хоҳ аз бргштгоним ва ҷавоб намой аз дшмноним .