Қавлаи таъолӣ : бисмии аллоҳи арраҳмони арраҳими баном ӯ ки фарох илмасту ширини гуфтор . Баном ӯ ки фарох раҳматасту нағзи кирдор . Баном ӯ ки ягона зотасту поки сифот . Баном ӯ ки аз кӣ пешу пеш аз ҷо . Баном ӯ ки пеш аз мо он мо ва бе мо баҳраи мо . Дар снъҳоши ҳикмати пайдо ва дар нишонаонаши қудрати пайдо . Дар иктоӣиши ҳуҷҷати пайдо ва дар сафоташ бе ҳамтои пайдо . Ҳама оҷизанд ва ӯ тавоно , ҳама ҷоҳиланд ва ӯ доно . Ҳама дар ададанд ва ӯ воҳид . Ҳама маъюбанд ва ӯ самад . Лами яладу лами иўлду лами икни ?лаи кФўои أҳд , ъломи сари орифон . Саттори айби айбён . Ғаффори ҷурми муҷримон . Қаҳҳору қуддусу ниҳони дон . Воҳиду ваҳид дар ном ва дар нишон . Қодиру қадир аз азал то ҷовдон .

Ва фии баъзи кутуби аллоҳ : абдии акрмтки босаммӣу рбитки бнъмтӣу ақмтки фии хидматӣу аҳлтки лсҳбтӣу аҷллтки брؤитии Фмни алтФи манӣ .

Бандаи ман турои баноми худ гиромӣ кардаму бнъмти худ бпрўрдм ва дар хизмати худ бар даргоҳи худ бдоштм . БлтФи худ бсҳбти худ расонидам , бФзли худ дидори худат каромат кардам . Аз ман латифтар ва меҳрбонтар бар бандагон бигӯ кист ? чун фазли ман дар олам бигӯ фазл кист . ?

Ҳами ҳоءи мифтоҳи исмаи ҳӣ . Мем мифтоҳи исмаи малик . Иқўли таъолӣ : анои алҳии анои алмалик . Манам худованди зинда ҳамеша . Манам подшоҳи тўонндаҳ , дар зот ва дар сифоти поянда . Ҳар ҳаст ва бӯданиро донанда ва битавон ва дарёфт ҳар чизи рсндаҳ . Худовандӣ ҳаст ва бӯда ва бӯданӣ . Гуфт ӯ шуниданӣ , меҳр ӯ пайвастанӣ ва худ дӣданӣ . эй нўрдидаҳу вилояти дилу неъмати ҷон , азими алшأнӣ ва ҳамеша меҳрбонӣ . На шукри турои забон на дарёфт турои дармон . эй ҳам шуғли дил ва ҳам ғорати ҷон , бар ори хуршеди шуҳуди як бор аз уфуқи аёни вази абри ҷӯади қатрае чанд бар мо борон .

эй накӯноми раҳеи дори меҳрбони Карим , гуфтат ширину сунъи зебо , фазли тамому меҳри қадим .

Қоли аҳли алошораҳи фии қавла : ҳам эй ҳамияти қулӯби аҳли аноятии ФсФитҳои ани хавотири алъҷбу ъритҳои ани ҳўоҷси алнФси фалоҳи фӣҳо шавоҳиди аддӣну ашрқти бнўри алиқин .

Мегуяд дилҳои муъминон ва сарҳои дӯстон дар ҳимоят худ оварадам ва дар анояту риояти худ бдоштм . То на кудурати хавотири аҷаб дар он шавад , на зулмати ҳўоҷси нафаси пиромн он гардад ва ҳар ки азин ду хислат халос ёфт , андари роҳи дайни брўшноиии шамъи яқини равони гашт . Амал ӯ ҳамаи ихлос буд , гуфт ӯ ҳамаи сидқ буд , қибла ӯ ҳақ буд сар ӯ софӣ буд , ҳиммат ӯ олӣ буд , сина ӯ холӣ буд , равиш ӯ мукошифаи фии мукошифау млотФаҳи фии млотФаҳу мушоҳидаи фии мушоҳида .

Қавла : танзили алкитоби ман аллоҳи алъзизи алҳкими ин ҳуруфи фурӯи фиристода худовандаст , номау пайғом ӯ , гуфт ширину суханони пурофарин ӯ .

Аз худовандӣ ки азизаст ном ӯ . Ва иқоли алъзизи ҳўи алмъзи ллмؤмнини бонзоли алкитоби алайҳим . Азизи бмънӣ мъзаст яъне ки муъминонро азиз кард ки эшонро аҳли хитоб худ кард ва эшонро сзоءномаҳу пайғом худ кард . Дилҳошони маодини анвори асрор худ кард . Ҳафтсад ҳазор соли он покони мамлакату муқаррабони даргоҳи иззат , саҷҷодаи тоъот дар мақоми каромот фурӯ карда буданд ва дар хонгоҳи исмат бар мусаллои ҳурмати такя хизмат зада ки :у إнои лнҳни алсоФўну إнои лнҳни алмсбҳўн . Ҳаргиз бар даргоҳи иззати он қурбат наёфтанд ва он манзалат надиданд ки ин хокёни диданд , зеро ки эшон , бандагон муҷарраданду ӣнон бандагонанду дӯстон , « иҳбҳму иҳбўнаҳи нҳни аўлёӣкм » он Фариштагони мурғон парандаанду ӣнони қонтон ва соҷдонанд . Ниҳодҳои латифи эшон бъсмти ороста ва аз зулати пероста . Аммо ошёни мурғон , дигарасту садафи ҷавҳари шаби афрӯзи дигар . Ниҳоди одамӣ , садафи ҷавҳар диласту дил , садаф ҷавҳар сарасту сар , садафи ҷавҳари назар ҳақаст . Ту гӯйии хоки сабаб харобӣаст , ман гӯям гуфта эшонаст ки : алхроби ватан алҳақ . Ту гӯйӣ ватанӣ маҷҳӯласт ман гӯям ватани маҷҳӯли мавзе ганҷ султонаст . Он азизӣ гуфта :

Мо хлқнои алсмоўоту алأрз ва мо бинҳмои إлои болҳқи маънӣаи алои ллҳқу иқома алҳақ . Ҳафт осмон ва ҳафт замин ки офаридам , коиноту муҳаддисот ки аз адам дар вуҷӯд оварадам , онро офаридам , то ту ҳақи худовандӣу кирдигории мо бар худшиносӣу бҳкми бандагӣ , фармони моро мнқод бошӣ ва гардан наҳй . эй ҷавонмарди бандагӣ кардани корӣ осонаст аммо банда бӯдани корӣ азимасту хислатии бузург . Ҳафтсад ҳазор соли Иблиси маҳҷӯр бандагӣ кард ва як дам банда натавонист буд . Алъбўдиаҳи тарки алохтёри Фимои ибдўи ман алоқдор .

Алъбўдиаҳи тарки алтдбиру шуҳуди алтқдир . Хори ихтиёр дар маҷории ақдор , аз қадами коми худ бибояд кунад ва дар тсориФи тақдири раббонӣ , даст аз тадбири башарӣ бибояд шаст . Зери бори ҳукм , ҳомид бояд буду ҳаззи нафаси насиби талаб , дар боқӣ бояд кард , то бмқоми бандагии рисӣ .

Он кас ки ӯро бнсиби пурситад , банда насибаст на банда ӯ . Пери бӯи алии сиёҳи қудси аллоҳ рӯҳа гуфт агар туро гӯйанд биҳишти хоҳӣ ё ду ракаати намоз , нигар то биҳишт ихтиёр накунӣ , ду ракаати намоз ихтиёр кун , зеро ки биҳишт насиб туасту намози ҳақ ӯ ҷли ҷалола , ва ҳар куҷои насиби ту дар миён омад агар чаҳ каромат буд , раво бошад ки камӣни гоҳ макр гардад ,у гузоради ҳақ ӯ беғоила ва бемакраст .

Мӯсо ( ъ ) чун бнздик Хизр омад ду бор биравӣ эътироз кард яке дар ҳақи он ғулом , дигар аз ҷиҳат шикастани киштӣ чун насиб дар миён набӯд Хизр сабр мекард аммо дар сеюм ҳолат чун бнсиби худ пайдо омад ки : луи шӣти лотхзти алайҳи أҷро Хизр гуфт моро бо ту рӯй суҳбат намонад . Ҳозои фироқи бинӣу бинк .