Қавлаи таъолӣ : бисмии аллоҳи арраҳмони арраҳим . Бидон ки аносири олам чаҳораст : боду оташу обу хок . Ва ин чаҳор унсур , вуҷӯд ки ёфтанд дар бадви офариниши азин чаҳор клмт ёфтанд : бисмии аллоҳи арраҳмони арраҳими насимӣу шамемӣ буд аз олами ҷалолу ҷамоли ин калимот ки бўзид , то ин чаҳор унсур дар олам пайдо омад . Он гуҳ дар даври аввал то аҳди охири ин чаҳор унсури қӯт табиат доштанду олам аз таркиби аҷзоъи эшон мунтазами ҳаме буд бар вифқи тақдири илоҳӣ . Ва дар ҳар аҳдии ин чаҳор унсури қӯтӣ зиёдат намудандӣ . Дар аҳди Нӯҳи қӯти об буду туғёни он . Лқўлаҳи таъолӣ : إнои лмои тғии алмоء . Ва дар аҳди ҳуди қӯти боди сарсар буд лқўлаҳи бриҳи сарсари ъотиаҳ . Ва дар аҳди Мӯсои заминии хокии қӯтӣ зёдтӣ намӯд то интиқоми хеши болтқоми қорун зоҳир кард ки ФхсФно ба ва бидора алأрз . Ва дар аҳди Юнуси шарорати оташ дар ҳўоءи қудрат фурӯғ гирифт . Ҳамчунин дар ҳар аҳдӣ ҳар бод ки бўзидӣ ва ҳар мавҷӣ ки аз дарёи бхостӣ ё киштӣ ғарқ кардӣ ё шаҳрӣ хароб кардӣ ва ҳар барқӣ ки биҷустӣ вилоятӣ бсухтӣ ва ҳамеша заминро зилзилаи ҳаме будӣу хсФу масхи зоҳири ҳамеи гаштӣ то аҳди ин меҳтари олами Сайиди валади одам ( с ) ки аҳди фатрати набувват басар омаду субҳи рӯзи фитрати дайни исломи баромад . Замин нур гирифту осмон сарвар ёфту рухсори ситорагони биФрўхту Ҷабраили андари ҳўоءи олам овоз дод ки бисмии аллоҳи арраҳмони арраҳими овози ваии андари аҷзоъи олам сироят кард то ҳар заррае аз зроӣри олам дар ишқи самоъи ин калимот забонӣ ёфт ва аз ваии танинӣ ва зҷиҷӣ шуниданд . Қолати Оиша : лмои нзлти бисмии аллоҳи арраҳмони арраҳими зҷти алҷбол ҳатто самъи аҳли Маккаи дўиҳои Фқолўои саҳари Муҳамади алҷболу қоли ибни аббос : лмои нзлти бисмии аллоҳи арраҳмони арраҳими скнти алрёҳу моҷти албҳўру асғти албҳоӣми бозонҳоу Ромяти алшётини ман алсмоءу ҳлФи раби алъзаҳи лои исмии исмаи алии шайъи ءи алои боруки алайҳ . Ва он гуҳ ҳар клмтӣ аз ин калимоти тасмияи якеро аз он аносири ҷамолӣ ва камолӣ дод . Аз калима « бисми » бандӣ бар бод ниҳоданд . Ва аз ҳайбати ном « аллоҳ » доғӣ бар забон оташ ниҳоданд . Ва аз раҳмат « рҳмн » шмтӣ бар об заданд . Ва аз рأФт « раҳим » насимии бхоки расониданд . Боди шарати бгзошт . Оташи шарари фурӯи нишонд . Об аз туғён тўбт кард . Хоки зилзилаи бгзошт ва бостқомт даромад . Ин ҳамаи бонст ки аҳди адли гузашту аҳд фазл омад , аҳди хсФу масхи гузашту аҳди рأФт ва раҳмат омад ва мо أрслноки إлои раҳмаи ллъолмин . Нисбати ин уммат ки қадам бар бисоти шаръи Аҳмад мурсал доранд чун азоФт кунӣ бомати пешинён , азоФти одамӣ буд бҳиўон , аз онкӣ дар аҳди аввали сӯрати эшон масхпазир буду сурати эшон насхпазир буду ақди эшон фасхпазир буд , аз онкии бенҳоят камол нарасида буданд . Боз чун аҳди меҳтар олам омад , файзи танзили илоҳии рўоиҳи хеши босамоъи зрити одами расониданд . Нидо даромад ки эй Сайид , ҳамаи шаръҳоро насху шаръи турои насх на . Ҳамаи ақдҳоро фасху ақди турои фасх на . Ҳамааматонро масху уммати турои масх на .

Қавлаи таъолӣ : қи қоли ибни ътоءи ақсми аллоҳи ъзу ҷли бқўаҳи қалби ҳабибаи Муҳамад ( с ) ҳайси ҳамли улхитобу лами иؤсри злки фӣаи лълўи ҳола .

Касе ки дӯстӣ азиз дорад дар ҳамаи аҳволи рзоء вай ҷӯяд , пайваста дар ӯ менигарад , розаш бо вай буд , савгандонаши бҷону сарвӣ буд . Ҳадиси вай бисёр гуяд дар ҳзру сафар дар хоб ва дар бедорӣ ӯро нигаҳ дорад ва ҳар чаҳ кунад аз ӯ некӯ дорад ва дар ҳеҷ ҷой , ҳадису салом аз ваии бознгирд . Пас худованди Карими малики раҳими ҷли ҷалолаи ҳақоиқи ин маъонии мари он ҳабиби хешро хотами пайғомбарон ( с ) арзонӣ дошт , то оламён бидонанд ки бар даргоҳи иззати ҳечкасро он манзалату мартабат ва манқибат нест ки он меҳтари рост . Коиноту мавҷӯдоти ҳама аз баҳр ӯст меҳри ҳама меҳр ӯст .

Мо хлқкму лои бъскми إлои кнФси воҳидаи қили маъноаи лнФси воҳидау мурод аз ин нафаси зоти Мустафо ( с )аст , дар ҳамаи аҳволи ризои ваии ҷуст чунонк фармуд : ва ман оноءи аллили Фсбҳу أтроФи алнҳори лълки трзӣ . Дар қиблаи рзоءи ваии ҷуст : Флнўлинки қиблаи трзоҳо . Дар шафоати уммати ризои ваии ҷуст :у лсўФи иътики рбки Фтрзӣ .

Бҳёҳи ваии қисм ёд кард ки : лъмрк . Бқўти дили ваии қисм ёд кард ки : қу алқуръони алмҷиди бсФоءи маваддати ваии қисм ёд кард ки : су алқуръони зии аззикри бқдмгоаҳи ваии қисм ёд кард ки : лои أқсми бҳзои алблд . Бар вайу мӯии ваии қисм ёд кард ки :у алзҳӣу аллили إзои сҷӣ . Ҳаргиз ӯро аз назари худ маҳҷӯб накард : Фإнки бأъиннои алзии ироки ҳайни тқўм . Дар хобу бедории исмат бар вай дошт ки :у аллоҳи иъсмки ман анноси ҷумлаи аҳвол ӯро кифоят кард : أи лӣси аллоҳи бкоФи абда дар ҳар ҷой ва дар ҳар ҳоли ваҳии бадв пайваста дошт . Дар хоб буд ки ваҳй омад : ё أиҳои алмдср ё أиҳои алмзмл . Бар ноқа буд ки ваҳй омад : алиўми أкмлти лаками динкм . Дар роҳи ғзо буд ки ваҳй омад : ё أиҳои анноси атқўои рбкми إни зилзилаи алсоъаҳи шайъи ءи азим . Аз Маккаи беруни омада буд бҷҳФаҳ ки ваҳй омад : إни алзии фарзи алейк алқуръони лродки إлии маъод дар ғор буд ки раби алъзаҳ ӯро ҷилва кард : сонии аснини إзи ҳумои фии алғор . Дар андӯҳ буд ки ваҳй омад : ва лақад наилм أнки изиқи сдрки бмои иқўлўн . Дар шодӣ буд ки ваҳй омад : إнои Фтҳнои лаки Фтҳои мубино . Шаби миъроҷ дар байти алмуқаддас буд ки ваҳй омад :у сӣли ман أрслно . Дар ҳазрати қоби қавсин буд ки бевосита бар бисоти ноз роз шунид ки : Фأўҳии إлии абдаи мо أўҳӣ .

Ҷавонмардони тариқату арбоби маърифати сиррӣ дигар гуфтаанд дар маънӣ қ гуфтанд : он кӯҳи қоф ки гирди олам дар кашида намӯд , корӣаст аз он қоф ки гирди дилҳои дӯстони дркшидаҳ , пас ҳар ки дар ин дунё хоҳад ки аз он кӯҳи қофи даргузаради қадами вай фурӯ гиранд , гӯйанд вроءи ин қоф роҳ нест ва бар вай гузар нест . Ҳамчунин касе ки дар вилояти дилу саҳрои сина қадам занад чун хоҳад ки як қадам аз сифоти дилу олами синаи берун наад қадами вай дар мақоми дил фурӯ гиранд , гӯйанд куҷо мешӯй мо худ ҳамин ҷой бо тўоим : ано ъанд алмнксраҳи қлўбҳми ман аҷалӣ .

Пер тариқат гуфт : илоҳӣ гар дорам чун ки буи намебӯем ва надорам ман ин ҳасрат бо ки гӯям . Илоҳӣ ӯ ки як назар дид ақл ӯ поки бармеад , пас ӯ ки доим бидида дил туро дид чун бёрмид . Аҷаб корӣаст кор ӯ ки менигарад дарав ва меҷӯяд ӯро ҳам аз ӯ . ӯ ҷли ҷалола бо ҷӯяндаи худ ҳамроҳаст . Пас ин ҷустан ӯро чаҳ бакораст . Инаст ки раб Алъоламин фармуд :у нҳни أқрби إлиаҳи ман ҳабли алўриди ин оят ишоратаст Фроқрби ҳақи ҷли ҷалолаи мари бандаро . Аммо қурби бандаи мари ҳақро онаст ки фармуд :у асҷду ақтрб ва Мустафо гуфт мхброи ан алҳақ субҳонаи лои изоли итқрби илои алъбди болнўоФл ҳатто аҳбаҳ . Қурби бандаи мари ҳақро аввали боимонсту тасдиқу охири боҳсонсту таҳқиқ . Ва алоҳсони ани тааббуди аллоҳи конки туроаи ?фони лами ткни туроаи ?фонаи ирок .

Ин хабар ишоратаст бмлоқоти дил бо ҳақу муъоризаи сар бо ғайбу мушоҳидаи ҷон дар муноҷоти ниҳон . Аммо қурби ҳақи мари бандаро ду қисмаст : яке кафеи халқро бълму қудрат , кқўлаҳ :у ҳўи мъкми аинмои кантам .

Дигари хавос дар гоҳро бхсоӣс бару шавоҳиди лутф , кқўлаҳ :у нҳни أқрби إлиаҳ .

Аввал ӯро қурбӣ диҳад ғайбӣ то аз ҷаҳонаши бози барад . Пас ӯро қурбӣ диҳад кашфӣ то аз ҷаҳонӣонаши бози барад . Пас ӯро қурбӣ диҳад ҳақиқӣ то аз обу гулаши бози барад . Аз шоҳиди бандаи микоҳд ва аз шоҳиди худ , мёФзоид то чунон ки дар аввали худ буд дар охири ҳам худ бошад ълоӣқи мунқатиъу асбоби музмаҳилу русуми ботил , ҳудӯди муталошӣу ишорати мутаноҳӣу иборати мунтафӣу хабари мнмҳӣу ҳақи яктои баҳақи худ боқӣ ,у аллоҳи хайру أбқӣ .

Қавла : إзи итлқии алмтлқёни ани алимину ани алшмоли қъид дар хабараст ки ин ду Фриштаҳ ки бар банда муваккиланд чун банда нишаста бошад яке аз сӯии рости ҳасаноти ваии минўисд , яке аз сӯии чапи сиӣоти ваии минўисд . Чун бандаи бхсбди яке бар сари болини ваии бистад , яке бар қадамгоҳ ва ӯро нигоҳ медоранд . Чун банда дар роҳ меравад , яке аз пеш меравад ва яке аз қафоу офот аз вай дафъ мекунанд . Ва гуфтаанд Фриштаҳи ҳасанот ҳар рӯзу шаби эшонро бадал кунанд ва ду дигар фиристанду ҳикмат дарин онаст ки : то фардои гувоҳони тоъоту ҳасаноти вай бисёр бошаду фириштаи сиӣот бадал накунанд то айби ваии ҷузи он як фиришта надонад . Назири ин дар қуръон : қул ё ибодии аллазӣнаи أсрФўои алии أнФсҳми асрФўо муҷмал гуфт сари баста бетафсил , эй Ҷабраили ту ваҳй мегузор ки асрФўоу бтФсили мадон ки чаҳ карданд . эй Муҳамади ту ваҳй мехон ки асрФўоу мадон ки чаҳ карданд .

Кримо , худовандо , рҳимо , подшоҳо нахост ки Ҷабраили гуноҳи бандаи бидонаду расӯли маъсият ӯ бихонад , кӣ раво дорад ки шайтони бандаро аз даргоҳ вай баранд . Қавла : мо илФзи ман қавли إлои лдиаҳи рақиби ътид . Фриштаҳи дасти рости Фриштаҳ фазласту Фриштаҳи дасти чапи Фриштаҳи адл ва чунонк фазл бар адл солораст Фриштаҳи дасти рост бар Фриштаҳи дасти чап солораст . эй Фриштаҳи дасти рост , ту амир бош ҳар ҳснтӣ даҳ менавис . эй Фриштаҳи дасти чапи ту раият бош . Ҷузи онкии Фриштаҳи даст рост гуяд мнўис . Чун банда маъсият кунад Фриштаҳи даст рост гуяд ҳафт рӯз бигзору мнўиси магар узрӣ бихоҳад ва тавба кунад .

Ин ҳама чист натиҷаи як ҳукм ки дар азал кард ки сабқати раҳматии ғазабӣ .

Аз ин аҷибтар шинав : банда маъсият мекунад фармон ояд ки пардаи имони вай дар кашид то ҷурму ҷинояти ваии мғмўру мағлуби имон вай гардад . Он гуҳи чандон ҷурму маосӣ баҳам ояд ки гӯйанд бори худоёи ҷурм бисёраст пардаи имони онро нмипўшд , гуяд : агар пардаи имони ваии нмипўшди пардаи карами ман дар кашид то бипушад .