Бисмии аллоҳи арраҳмони арраҳим эй азизӣ ки иқболи муҳибон бар сари кӯии талаби наъраи ошиқони тест . Дар дрёءи муҳаббати саёҳату ғўси ҷуиндагони тест , дар майдони бало тохтани шефтагони тест .

эй ҷамолӣ ки сӯхтагони фироқи ту саноу мадҳи ту бар дафтар бе ниёзии ту бхўн ҳайрат менависанд .

эй ҷалолӣ ки саргаштагони ту дар роҳи ҷалоли ту манозили ҳайрат бар фарқ даҳшат мегузоранд .

Он кадом диласт ки оташи хонаи ҳайрат ту нест .

Ва антми мулӯки мо лнҳўкми қасд

Он кадом ҷонаст ки дар мхлби бози қаҳр ту нест .

Срўои бкдом бӯстонат ҷӯям

Ҳўрои бкдоми хон ва монат ҷӯям

Сар гашта манам ки ман нишонат ҷӯям

Моҳо бкдом осмонат ҷӯям

эй роҳи талаби ҳақ , чаҳ роҳӣ ки қадамҳо дар ту вола шуд .

Бои навоҳии аларзи абғии всолкм

эй оташи муҳаббати ҳақ , чаҳ оташӣ ки дилҳои олимии туро ҳизум шуд .

эй қиблаи ногузир чаҳ қиблае ки ҳар ки рӯй дар ту оварад дамор аз ҷонаши бароварӣ . Шеър ,

Арраҳмони илми алқуръони осон осон нарасад дасти ҳечкас бҳлқаҳи даргоҳи қуръони магари бтўФиқу тисири рҳмн .

Агар касе раседӣ бойени давлати ҷузи бъўни рҳмн , он каси Мустафо будӣ хотами пайғомбарон , ки он ҷалолату манзалат ки ӯ рости касро нест аз офаридагон .

Ва ҳақи ҷли ҷалола дар ҳақ ӯ миФрмоид : арраҳмони илми алқуръон эй илми мҳмдои алқуръон .

Ҳар чанд муаллимони бтълим ҳаме кӯшанду устодони талқин ҳаме кунанду ҳофизони дарси равон ҳаме доранд , ин ҳама асбобанду омӯзанда бҳқиқт худост .

Ҳар омӯхтаеро омӯзанда ӯст . Ҳар афрӯхтаеро аФрўзндаҳ ӯст .

Исоро илми тиби дромўхт :у иълмаҳи алкитобу алҳкмаҳ .

Ҳар сӯхтаеро сӯзанда ӯст . Ҳар сохтаеро созанда ӯст .

Хизрро илми маърифати дромўхт :у ълмноаҳи ман лднои уламо .

Одамро илми асомии дромўхт :у илми одами алأсмоءи кулҳо .

Мустафои арабиро асрори ?алаяти дромўхт :у ълмки мо лами ткни тааллум .

Довӯдро зирагарӣ дромўхт :у ълмноаҳи сунъаи лбўси лакам .

Оламёнро баёни дромўхт : халқи алإнсони илмаи албён .

Қавмӣ гуфтанд халқи алإнсони ҷумла мардум мехоҳад бар умум , муъмину кофару мухлису мунофиқ , садиқу зиндиқ , ҳар чаҳ мардумаст дар таҳти ин хитобаст .

Мегуяд ҳамаро бёФриду ҳамаро баёни дромўхт , яъне ҳамаро ақл доду фаҳму фарҳанг то бмсолҳи хеши роҳи бурданду миёни неку бад тамиз карданд . Ва ҳар касеро луғатӣ дод ки бони луғати муроди якдигари бдонстнд , дар ҳар Қатарии луғатӣ , лои бал дар ҳар шаҳрии луғатӣ , лои бал дар ҳар мҳлтии луғатӣ .

Мардумро бойен махсӯс кард ва эшонро аз дигари ҷонварони бойени тахсӣсу ташриф ҷудо кард .

Ва гуфтаанд халқи алإнсони оммаи муъминон уммат Муҳамаданду илмаи албёни роҳ ҳақасту шариъати поку дайни ҳанифӣ ки эшонро дар омухту бон роҳ намӯд .

Ҳамон роҳ ки ҷое дигар фармуд қул ҳзаҳи сиблатии أдъўои إлии аллоҳи адъи إлии сиблати рбки болҳкмаҳ .

Ва он гуҳи он роҳ бар се манзили ниҳод : яке маърифати шаръи зоҳир , дигари маърифати муҷоҳидау риёзати ботин . Сдигри ҳадиси дилу дили орому достони дӯстон .

Ва он гуҳ бар се қавм ҳўолт кард ва бар забони ин се қавми эшонро таълим кард фармуд : соили алълмоءу холти алҳкмоءу ҷолси алкброء . Аз уламои илм шариъат омӯз .

Аз ҳкмоءи илми риёзат , аз кброءи илми маърифат .

Ва гуфтаанд халқи алإнсони илмаи албёни инсони ӣнҷои одам сафӣаст .

Ҳамон инсон ки гуфт халқи алإнсони ман слсоли колФхор ҳар чанд басӯрат Фхор ва слсоласт , бсирти сазои саропардаи қурб ва висоласт .

Бзоҳри нигоштаи об ва гуласт , бботни султони муҳаббатро маҳмиласт .

Алъбраҳи болўсли лои болосл . Алўсли қурбау аласли трбаҳ .

Бзоҳри сулолаи ман тинаст , бботни хотами давлатро нигинаст .

Аласли ман ҳайси алнтФаҳ . Ва алўсли ман ҳайси алнсраҳ .

Илмаи албёни илми асмост ки вайро дар омухту бони як илм ӯро бар Фариштагон пешӣ дод то аз баҳри ваии бҷўоб Фариштагон гуфт : إнии أълми мо лои тълмўн .

эй аҷабо , асрори рубубияти ҷойҳое ошкоро шавад ки уқули уқало ҳаргиз бидон нарасад .

Чгўиии қабзаи хокро бкмоли қудрати худ беди сифати худ қабз кард , он гуҳи чиҳил сол дар офтоби назари худ бдошт то ндоўт ҳастӣ аз вай бирафт . Он гуҳи малоикаи малакӯтро фармон дод ки бадаргоҳи ин бадеъи сӯрати ғариби ҳайати раведу остони ҷалол ӯро бабўсед .

Муштии хокро чаҳ аҳляти он буд ки суккони ҳзоӣри қудсу хтбоءи манобири инси пеши вай саҷда кунанд .

На на , ки он мартабату манқибату манзалат на дарбони гулро буд ки он султони дилро буд .

Ва алқлби байни асбъини ман асобъи арраҳмон .

Ва аз тахсӣсоту ташрифоти одамӣ яке онаст ки дар ниҳоди ваии ду баҳри офарӣда : яке баҳри сар , дигари баҳри дил ,у илайҳи алошораҳи бқўлаҳи ъзу ҷл : мараҷи албҳрини илтқён .

Аз баҳри сари лؤлؤءи мшоҳдту мъоинт бурун ояд ва аз баҳри дили марҷони мувофиқату мкошФт . Ва злки қавла : ихрҷи мнҳмои аллؤлؤу алмрҷон .

Ҳар ду дар ниҳоди вай таъбия кардау ҳоҷзи қудрати миён ҳар ду бдоштаҳ : бинҳмои барзахи лои ибғён на он бар он неру кунад , на ин онро бигардонад .

Ва гуфтаанд Баҳрайни ӣнҷои хавф ва раҷост оммаи мусулмононро ,у баҳри қабзу басти хавоси муъминонро ,у баҳри ҳайбату инси анбиёроу садиқонро .

Аз баҳри хавфу раҷои гавҳари зуҳди вараъ берун ояд ва аз баҳри қабзу басти гавҳари фақр ва ваҷд ояд ва аз баҳри ҳайбату инси гавҳари фано рӯй намояд то дар манозил бқоء биёсоед .

Инаст ки гуфт ихрҷи мнҳмои аллؤлؤу алмрҷон .

Қавла : кули ман алайҳои ?фону ибқии ваҷҳи рбки зўи алҷлол ва алإкром ҳамонаст ки ҷой дигар фармуд мо ъндкми инФд ва мо ъанд аллоҳи боқ .

Ва Мустафо ( с ) фармуд Фосрўои мо ибқии алии мо иФнӣ .

Дунёи дор алғрўрасту уқбои дори алсрўр . Дунёи дори алФноу уқбои дори албқоء .

Насими ақли бмшоми он кас нарасед ки фонӣ бар боқӣ баргузинад , дори алсрўри бигузораду дори алғрўр иморат кунад .

Гар мамлакати оламу маликат банӣ одам дар зери нигин ту ниҳанду мафотеҳи хзоӣни дунёи бҷмлгӣ туро диҳанд , чун оқибат он фаност дил бирав ниҳодан , хатост .

Бишинав ин чанд ҳикмат аз васоёии ҳакямону насиҳати бузургон : бгФтор аз кирдори кифоят кардани кори мғрўронст .

Бар мояи дигарон эътимоди намӯдани ҳарфати мФлсонст .

Бхлъти дигарон шод бӯдани сират бехирадонаст .

Бҷомаҳи ориятии но?зидани одат бтолонаст .

Ҷафо кардану вафои тамаъи доштани феъли зроқонст .

Исӣлаҳи ман фии алсмоўоту алأрз , муъминони ду гуруҳанд : обидонанду орифон , савол ҳар яке бар қадари ҳиммат ӯ ва навохт ҳар яке сзоءи ҳавсила ӯ .

Обиди ҳама азу хоҳад , орифи худ ӯро хоҳад .

Аҳмади бен абии алҳўории ҳақро бихоб дид ки гуфт ҷли ҷалола ё Аҳмади кули анноси итлбўни манӣ алои абои язиди итлбнӣ .

Оламёни ҳама аз мо мехоҳанду бӯи язиди худ моро мехоҳад .

Васор сўои фии талаби алмъош

Фсрти алики фии талаби алмъолӣ

Барин даргоҳ ҳар касеро мқомист ва ҳар якеро сзоиист .

Пер тариқат гуфт илоҳӣ , аз ҷӯади ту ҳар муфлисиро насибӣаст . Аз карами ту ҳар дардмандиро табибӣаст , аз съти раҳмати ту ҳар касеро тирӣаст .

Ҳар якеро ҷое бдоштаҳ ва ҳар якеро брнгии ришта , инаст ки миФрмоиди кули явми ҳўи фии шаъни ирФъи қўмоу изъи охирин .

Якеро садри қадари бнът иззат дода , якеро дар сафи нъол дар ҳайни мазаллати бдоштаҳ , якеро бар бисоти лутфи нишонда , якеро дар зери бисот қаҳр оварда .

Одами хокиро аз хоки мазаллати брмикшду тоҷи иқболи бҳкми аФзол бар ҳомаҳи ҳиммати ваии минҳд ,у лои майл .

Ъзозили муаллими малик буд аз олами алавӣ дар мекашад ва бар сари чаҳор сӯии иродат беиллат аз уқобин уқубати миоўизд ,у лои ҷаври қавмиро мегуяд Фостбшрўои ббиъкм , қавмиро мегуяд : мўтўои бғизкм .

Мӯсо кулем баталаб оташ бархест , чун мешуд шабоне буд дар гилӣм , чун меомад пайғомбарӣ буд кулем .

Блъоми боъўро ки ном аъзам донист , велеи бҳкми сӯрати бкўаҳи буришад , сегӣ бҳкми маънӣу сифат фурӯ омад .

Одам ҳануз гул буд ки кулоҳи аҷтбоءи вай сохта буданд .

Иблиси мудаббир ҳануз сарбоз назада буд ки тири лаънати бзҳри қаҳр об дода буданд .

Инро фармуданд ки суҷуд кун , накард ва онро фармуданд ки гандум махӯр , бихӯрад .

Одамро узр биниҳод ки вай дар азал дӯст омаду зулати дӯстон дар ҳисоб наёранд .

Иблисро доғи лаънат бар ниҳод ки дар азал душман омаду тоъати душманон маҳсӯб набӯд .