Қавлаи таъолӣ : бисмии аллоҳи арраҳмони арраҳим . эй мурғӣ ки то аз ошёни қадам бар омадӣ шикорати ҳамаи ҷигарҳои садиқонаст , тмошогоҳти ҳамаи арвоҳ ошиқонаст , ошёнати дилҳои мҳбонст , парвозати ҳама бар ҳавоӣ ҷон ошиқонаст . эй азизӣ ки то ту ниқоб аз чеҳраи ҷамоли бардоштии ҳамаи хроботҳои каъбаи висоли гашт , кунишату килисои бмсҷду миҳроби бадали гашт , зуннорҳо камари ишқ дайн шуд :

Қавлаи таъолӣ : қади самъи аллоҳи қавли алтии тҷодлки фии завҷҳоу тшткии إлии аллоҳи ман кони азъФ , Фолрб ба алтФ . Раби алорбоб , худованди ҳамаи худовандон , латифу Кариму меҳрбон , кори заъифон чунон созад ки ҷумлаи ақўё аз он дар таъаҷҷуб оянд . Сад ҳазор муқарраби мсбҳи муқаддас дар баҳори рукӯъу суҷуд ғўс карданд ва бар даргоҳи иззати овози тасбеҳ ва тақдис бароварданду каси ҳадис эшон накард , ва он заъифаи бенавои оҷиз , он муҷодала , ки аз сари сӯзу таҳайюр бар он даргоҳи бзорид ва аз навмидӣ бинолед , бингар ки қуръони Маҷиди рақами эъзоз бар ксўаҳи рози вай чун кашид ки : қади самъи аллоҳи қавли алтии тҷодлки фии завҷҳоу тшткии إлии аллоҳи мо он ?шкевии ваии ниўшидиму нолау дъоء вай шунидем ва он ранҷурӣу бндўрӣ ки дар он бимонада буд , аз ҷиҳати зҳори шавҳари гушоиш падед кардем . Мо он худовандем ки ҳар дармондаеро каш ёр намонад , нек ёрем , ҳар бндўриро банди гшоӣим ҳар ғамгиниро ғам здоӣим шунаванда овози дрўишоним , ниўшндаҳи рози бичоргоним , посухкунанда ниёз дармондагонем .

Дар хабараст ки ин зани муҷодалаи рӯзии пеши умр хитоб омад , дар рӯзгори хилофати вай , шуғлиро ки буи дошту бдрштӣ бо вай сухан гуфт . Ҷамоатӣ ки ҳозир буданд , бонг бар вай заданд , гуфтанд : намайдонӣ ки бо амири алмؤмнини сухан дурушт набояд гуфт ? ! умр бо эшон гуфт : хомӯш бошед ва ин заъифаро ҳурмат доред , ки ин он занаст ки ҳақи ҷли ҷалола аз вроءи ҳафт табақаи осмони сухан вай бишунид ва ин навохту каромат бар сари ваии ниҳод ки : қади самъи аллоҳи қавли алтии тҷодлки фии завҷҳоу тшткии إлии аллоҳ . эй мусулмонони даравишонро ҳурмат дореду бмроъоту мувосот бо эшон бхдоӣ тақарруб кунед , ки эшон агар чаҳ имрӯзи бечорагону бинўоённд , фардои мулӯки ҷинати мأўӣу бузургони фирдавси аъло эшонанд . Бидон мнгрид ки имрӯз дар ҳоли эшон халаласт ,у ҷомаи эшон халқаст ,у рухсори эшон зардаст ,у дили эшон пурдард аст бидон нигаред ки фардои азизони дори ассалому раисони дори алмқом эшон бошанд , ҳол эшон чунонаст ки шоир гуяд :

Агар муъминони уммати Аҳмадро худ ин ташриф будӣ ки раби Алъоламин дарин сӯра мегуяд ки : мо икўн ман наҷӯй салосаи إлои ҳўи робиъаами илои қавла :у ҳўи мъҳм

Тамом будӣ . Асҳоби Каҳфро бо ҷалоли ртбти эшону камоли манзалат эшон мегуяд : « салосаи робиъаами кулбаам » ва « иқўлўни хумсаи содсҳми кулбаам » се буданд чаҳоруми эшон клби эшон , ё панҷ буданд , шашуми эшон клби эшон ва ин умматро мегуяд : се каси фароҳами нёинди розиро ки гӯйанд ки на чаҳоруми эшон аллоҳ буд . Вари панҷ кас бошанд , шашуми эшон аллоҳ буд бълм бо эшон буд , бФзлу нусрат бо эшон буд , мӯниси дили эшон буд , ҳамроҳу ҳамрози эшон буд .

Зўи алнўн мисрӣ гуфт : бар атрофи нили мигзштм , ҷавониро дидам шурӣ азим дошт . Гуфтам : аз куҷое эй ғариб ? ҷавоб дод ббдиҳт ки ғариб ки бошад ӯ ки бо вай инсӣ дорад ? танҳо чун буд касе ки ҳамроҳаш ӯ буд ? зўи алнўн аз дасти худ раҳо шуд , велаӣ дар вай омад , соъатӣ аз худ ғоӣби гашт , бихўди наърае ҳаме кашид ! ҷавон гуфт : эй пери тариқати туро чаҳ рӯй намӯд ин соъат ? гуфт : дору бо дард мувофиқ афтод ! он гуҳ рӯй сӯй осмон кард , дар муноҷот шуд гуфт : эй худовандӣ ки дармони дилҳо ту дорӣ , кимиёии ҳосилҳо тусозӣ , фиғони ҷонҳо ту шинавӣ , товаши хотирҳо ту бинӣ дарёб ин бечора ки дар ғарқобасту дилаш аз бим дард набоист кабобаст дардӣ дорад ки баӣ мабод ӯро , ин дард савобаст бо дардмандӣ бадарад хурсанд касеро чаҳ ҳисобаст ? !