Он гул ки рафту доғи ҷудоӣ ба ҷони ниҳод
Дунболаши оби дидаи сари андари ҷаҳони ниҳод
Зоҳир ба мардумон макун эй ашки парда дар
Рози ниҳон ки бо ту дилам дар миёни ниҳод
Дар ибтидои ишқ ки ҳангоми меҳр буд
Сад доғ бар дилами зи паии имтиҳони ниҳод
Холи Рахш ки доғи дилами рости пардаи сӯз
Ойӣна дар баробари доғи ниҳони ниҳод
Дорад сароби ваъда ӯ ташнаи лаби басӣ
Лаби ташнаи марди онкӣ чу ман дил бар он ниҳод
Дар зулф ӯ дил аз сабукӣ беқарор буд
Бар пой ӯ зи силсилаи банди гарони ниҳод
Ҳар захми новакӣ ки азон ғамзаи доштам
Мижгон ӯ фатилаи зи нӯки синони ниҳод
Фарсӯдаи устихони танамро нишона кард
Ҳар новаки бало ки қазо дар камони ниҳод
Дар худ надид чун дили бечораи тоби ҳиҷр
Ночори тан ба ҷаври ту номеҳрбони ниҳод
Андешаи рухи ту ки осоиш дил аст
Дар рӯй зард , хосияти заъфарони ниҳод
Кайфияти ғами ту ки ҷонро муфарраҳ аст
Дар хӯни дили нишот май арғавони ниҳод
Ҳангоми марг , ваъда пурсидани туам
Аз интизори силсила бар пои ҷони ниҳод
Хизри ғам ту шуд ба адами раҳнамӯни маро
Осони раҳе ба пеши ман нотавони ниҳод
То бар забон наёварам озори дили азу
Аввал ба ишваи банди маро бар забони ниҳод
Саргашта дар ту зи пои хешро фиканд
То сар ба ин баҳона бар он остони ниҳод
Кард аз нахусти ғарқа ба хӯн чун забони шамъ
Даврони нўолаҳ эй ки маро дар даҳони ниҳод
Даврон ки сӯхти риштаи ҷони маро чу шамъ
Гардан ба теғи довари гетии ситони ниҳод
Нўрнги хон , ягона дар дарҷи офтоб
Кӯро ба офтоб , хиради тавъамони ниҳод
СидоФкнӣ ки аз тани фарсӯдаи аду
Пеш эй новаки хеши устихони ниҳод
Дасти сахоӣ ӯ ки мабодои ниёзманд
Доғи ниёз бар дили дарёу кони ниҳод
Чашми ситора , гоҳи атоӣ ту ме парид
Бар тарафи дида , барг ки аз каҳкашони ниҳод
Насар фалаки зи бими сар аз байза бар назд
Бар чархи бози қаҳри ту чун ошёни ниҳод
Оҳӯи зи адл ӯ сари роҳат ба хоби ноз
Дар хобгоҳи гуруснаи шери жёни ниҳод
эй онкӣ дар замон ту гардид устувор
Дар адл ҳар асос ки Нӯшервони ниҳод
Даркишварӣ ки адли ту по дармеона монад
Ҳар фитнае ки буд , қадам бар карони ниҳод
Пушти фалаки зи қомати бахти ту рост шуд
Чун пер буд , даст ба дӯши ҷавони ниҳод
эй онкии ҳиммати ту ба домон нисор кард
Хуршед ҳар захира ки дар ҷайби кони ниҳод
Дар арсаи нФоз , ба тақдири кирдигор
Фармони нофизи ту Аннан бар Аннани ниҳод
Шабдизи кибриёии ту аз қадар . . .
Ҷое ки сикка бар дирами ахтарони ниҳод
Дарё дило ! ба зоти карӣмӣ ки аз карам
Дар ҷисми хок , ҷавҳари ҷони ройгони ниҳод
Аз чашм эътибор фитодаш гуҳар чу ашк
Ҳар каси назар бар он кафи гўҳрФшони ниҳод
Афлокро зи кибри замини сар наме наад
То сар ба пои бӯсии нўрнги хони ниҳод
Дар рӯзгори давлати пояндаи ту , дил
Шамъи саҳар ба зиндагии ҷовдони ниҳод
Дар гулшани ҳаёти ҳасуди ту ме тавон
Бар нахли тоза , арраи зи оби равони ниҳод
Бар осмон на шакл ҳилоласт шомгаҳ
Каши номи моҳи нав , хиради хурдаи дони ниҳод
Шоҳини хамидаи каффаи мизони чарх ро
Бар ваии зи бас ки ҳалами ту бори гарони ниҳод
Қаҳри ту баҳри амну амон сӯхтан чу барқ
Оташ ба хону мони замину замони ниҳод
Каси ҷузи малики зи давр ба ҳасрат назар накард
Ҷое ки мизбон навол ту хон ниҳод
Қадари турои баннои макон аз улувваашон
Баннои ваҳм бар зибри ломакони ниҳод
Ҳифзи ту низ кард дарин кори иҳтимом
Бар ломакони вагарнаи банно чун тавон ниҳод ?
То ақли паии барад ки тақозои рӯзгор
Тарҳи баҳору расми хазон дар ҷаҳони ниҳод
Хуш бош чун баҳор ки боғи ҳаёти хасм
Аз бргризи ҳодисаи рӯ дар хазони ниҳод
Ҷовиди зӣ ки муддати умр ту шуд мадид
Чандон ки сар ба домани охири замони ниҳод