Хуши онкии ҷон ба хок дар длстон диҳад
Бар остон наад сари таслим ва ҷон диҳад
Даврон камӣн нишин аҷалро ба гоҳи сайд
Аз зулф ӯ каманду зи абрӯ камон диҳад
Бояд гирист бар дили зорӣ ки аз аҷал
Бастанд ва ба ғамза номеҳрбон диҳад
Сад қатраи хӯн дил чакадаш аз сари забон
Пайкон ӯ чу шарҳи дил хўнчкон диҳад
Гармаст бас ки ишқи ту дар ҷонстонӣ ам
Мушкил ки ҷони ҳам ар бастанд , амон диҳад
Ҷонам ба бӯса ком намегирад аз лабат
Гар пои бӯси шоҳ , марои ком ҷон диҳад
Сад уқда дар диласт , вале бими хуии ту
Дилро куҷои иҷозати оҳ ва фиғон диҳад
Ёрб касе каши ин ҳамаи ноз ва киришма дод
Сабрӣу тоқатӣ ба ман нотавон диҳад
Озурдаам зи дарди ту чандон , ки бар танам
Ҳар мӯи нишоне аз мижа хўнФшон диҳад
Пеши ту чун ба шукри тавонам забон гушӯд ?
Озори дил , ҳамин , гилаам бар забон диҳад
Дуздида , дил кунад ҳамаи шаби тўФи кӯй ӯ
Вази нолаи заҳмати саги он остон диҳад
Дуздии надидаи шаҳнаи айём каз фиғон
Шаб то ба рӯз , дардисар посбон диҳад
То ном дар ситеза гарӣ барнаёварад
Заҳри ситеза дар қадаҳ имтиҳон диҳад
То хонаи баҳри хайл хаёлаш кунад тиҳӣ
Шаб , рахти хоб , дида ба об равон диҳад
Чашмати зи қайди зулф халосам кунад ба қатл
Вонгаҳ ба ман ҷаҳони адамро нишон диҳад
Ҳаргиз касе надида ки сайёд , сайд ро
Бигушоед аз каманду сари андар ҷаҳон диҳад
Аз ҳар канораи дидау дил бар ту ошиқанд
Беҳудаи ақли заҳматами андар миён диҳад
Ноед дигар ба ҳам чу рикоб аз фараҳ , лабӣ
Каши даст , пои бӯси шаҳ Комрон диҳад
Султони ҳусайн , шоҳи ҷаҳондори комгор
Каз теғ беқарор , қарор ҷаҳон диҳад
Шояд ки баҳри арсаи майдон ӯ , сипеҳр
Аз меҳр , гӯии вази маи нав , сўлҷон диҳад
Аҳли замона аз фараҳи рӯзгор ӯ
Гар хӯн хуранд , хосият заъфарон диҳад
Он шоҳи айби пӯш ки расвои ишқ ро
Аз хӯни дида , пардаи роз ниҳон диҳад
Пери хирад ба раҳи натавонади ниҳоди пой
Аввал агар на даст ба он навҷавон диҳад
Эзад ки дар сарочаи дилҳои танги айш
Гунҷоиши тасаввури кун ва макон диҳад
Дар ҳайратам ки шавкат ӯро чигуна ҷой
Дар тангнои мухтасар осмон диҳад
Дар арсаи набард ки овози табли ҷанг
Овозаи бало ба замин ва замон диҳад
Дар дасти аҳли фитнаи сари рмҳи хўнчкон
Ёд аз забони аждар оташфишон диҳад
Дар хирман замин фитад оташи зи барқи теғ
Чандон ки гирди маъракаи ёд аз духон диҳад
Пайкони зи бас ки сари бадари оради з ҳар тараф
Дар тан ба сад музоиқаи роҳ синон диҳад
Гуҳи даст ӯ ниҳоли синон борвар кунад
Гуҳи шаст ӯ эй хаданг устихон диҳад
Баси косаҳои сиркаи сабки ҳамчуи моҳи нав
Икрон ӯ шикаст ба наъл гарон диҳад
Ки пайкарӣ ки роизи айём ҳар шабаш
Дар охури сипеҳр , ки аз каҳкашон диҳад
Сарсари такӣ ки баста кунад хешро хаёл
Рокиб агар ба пайки насимаш Аннан диҳад
Фрмонбрӣ ки сари з итоат наме кашад
Андешагар анонаш ба даст гумон диҳад
Хотири з боз ёфтанаш ҷамъ ме шавад
Умрӣ ки меравад агар ӯро змон диҳад
эй онкӣ дар чрогаҳи адли ту ҳамчуи саг
Ҳар лаҳзаи гурги бӯса ба пой шубон диҳад
Шояд ки пштгрмии адли ту съўаҳ ро
Чун мурғи рӯҳ дар дили боз ошён диҳад
Нисбат ба офтоби итоби ту халқ ро
Хуршеди ҳашар , манфиат соябон диҳад
Гар теғро диҳанд зи баҳри кафи ту об
Чун оби Хизр , зиндагӣ ҷовдон диҳад
Дар дидау дили онкии хаёли каф ту дид
Аз ҷӯад , нақди суд ба даст зиён диҳад
Бинад зи оби дида ва ёбад зи хӯни дил
Лаълӣ ки гавҳари садафи баҳр ва кон диҳад
Гар халқро зи ҳиммати худ қисматии диҳӣ
Аз хасми ҷон агар талабӣ , ройгон диҳад
Хуршедро замири ту доғи ҳабаш наад
Гулбаргро наҳифи ту ранг хазон диҳад
Хасми туро ки баҳри сиёсати гирифтаи хӯн
То пои теғ , дасти аҷал кӣ амон диҳад
Эмини магари зи теғи ту дар об нест акс ?
Кобши зи мавҷ , ҷавшан ва бргстўон диҳад
Шоҳо ! манам ки калаки бадоеънигор ман
зи ойини назм , зинати ин хонадон диҳад
Дар мактаби хаёл , дилами Тифли ақл ро
Омӯзгории хиради хурда дон диҳад
Шуд солҳо ки рӯзбеҳи рӯзами ҳавои сайр
Монанди офтоб , сари андар ҷаҳон диҳад
Гуҳ раҳнамӯн шавад зи хуросони сӯии Ироқ
Гуҳ аз Ироқ , сӯии хуросон нишон диҳад
Акнӯн ки аз Ироқу хуросон дилам гирифт
Бахтами нишон ба ҷониб Ҳиндӯстон диҳад
Хоҳам ки андалеби хуши алҳони табъи ман
Шармандагӣ ба тӯтии шукр забон диҳад
Дорам ҳавас ки хомаи ширини забони ман
Ширине ба нешикар ҳиндӯон диҳад
Ҳиммати зи ман дареғи мФрмо ки анқариб
Оем ба бандагӣ , аҷаламгар амон диҳад
Вақтаст каз дуои ту майлӣ ба тозагӣ
Тӯтии хомаро шукри андар даҳон диҳад
То он замон ки хусрав иқлӣм кун факон
зи ойини адл , равнақи малик ҷаҳон диҳад
Бошӣ ту дар ҷаҳону ҷаҳони офарини туро
Малики ҳазор хусрав соҳибқирон диҳад