Дил чун з бевафое ӯ ёд ме кунад

Пеши хаёл ӯ гила бунёд ме кунад

Зон гӯнаи гарм хоҳиш додаст аз ту дил

Каш дод май диҳӣ ва ҳамон дод ме кунад

Пайғоми қатл каз ту рақиб оварад ба ман

Навмидӣ ам бибин ки маро шод ме кунад

Қатли марои киришмаи ҷаллод ӯ бас аст

Беҳудаи шаҳнаи аҷал имдод ме кунад

Аз завқи ман ба банди ту халқӣ фитода анд

Сайди ту кори оҳӯӣ сайёд ме кунад