эй суханати нақл сар хон ақл
Хок дарат тӯшаи анбони ақл
Маҳви ту абсор ба давру шмўс
Зилли ту анвори уқулу нуфус
Паии сипар аз нури хурати шубҳа ҳо
Нур бар аз хок дарат ҷабҳа ҳо
Чархи яке гардиши паргори тест
Нури хур аз сояи девори тест
Мазраъи ибдоъи қанот аз ту ёфт
Ҷӯии вуҷӯди оби ҳаёт аз ту ёфт
Ҷузи ту ба афлок ки ин зод дод
Хоки адами ҷузи ту ки бар бод дод
Ҷузи ту ба хоки ӣнҳамаи иззат ки дод
Хоки ҷаҳонро нам ҳастӣ ки дод
Ҷумлаи ҷаҳони пеши ту муштӣ гуланд
Ҳақи тўӣӣу ҷумла дигар ботиланд
Чашми сари ақл ки бинанда кард
Қутби фалакро ки ншинндаҳ кард
Зилли замини мӯии сиёҳаш ки дод
Зулфи зи шаб рӯй змоҳш ки дод
Дирангаи ҳасан ки нози офарид
Зулфи шаби ғам ки дарози офарид
Маркази афлоки саботи тиз ту ёфт
Дафтари тақдири барот аз ту ёфт
Дидаи зи ту тобиш шидӣ гирифт
Хоки зтўи нур ҷлидӣ гирифт
Аз ту пар аз нури ҷабини хирад
Вази ту шудаи таври яқини хирад
Тозаи зи борони ту бустони ақл
Пок ба тأӣиди ту домони ақл
Ҷисми зтўи дидаи ҷони равшанаш
Оби табиати зтў дар гулшанаш
Гашта валавад аз ту чамани даии ақим
Аз ту фалаки соиру маркази муқӣм
Врнкнии гардиши гардуни қабул
Чарх шавад сокину маркази аҷул
Аз ту тавонгари дили пери хирад
Вази ту ҳамаи нури замири хирад
Ваҳм ба ҳукми ту раиси қуво
Ақли ғарӣзӣ зтў шуд муқтадо
Оби рухи ҷӯии қаноти зтў
Нур дар ойинаи тоъати зтў
Ҷӯии камол аз ту пари оби шараф
Дар шарафи рози ту инсони садаф
Ёди ғамати хӯрдаи зи андешаи боҷ
Хостаи савдои ту аз сари хароҷ
Доман ҳастӣ зи ту пар дар шуда
Ҷайби дил аз дарди ғамати пар шуда
Аз ту ҷаҳон ёфт қавоми вуҷӯд
Пухтаи зтўи хоми низоми вуҷӯд
Ҷавҳари ҷони гавҳари зот аз ту ёфт
Мурғи хиради субҳи наҷот аз ту ёфт
Оташи ту ҷузия гирифт аз ҷигар
Дод ба шоми ту ҷинояти саҳар
Гул ки ақолим гулистон гирифт
Дар раҳи ту шуғл муғелон гирифт
Хур ки раияти з кавокиб гузид
Ғошия бар сифт ғуломӣ кашид
Сифти ҳиўлӣ чаҳ ки ақли нахуст
Ғошияи гардони ғуломии тест
Ҳар ки дар ин торам ахзар расед
Хоки раҳати серума хуршед дид
Ҳарки дар ин арши барин роҳ ёфт
Доғи ту бар носиаҳ моҳ ёфт
Ин саги даргоҳи ту ишроқи ном
Каз ғами ту вом гирифт эҳтиром
Меҳр фалак шуд ки смок ту шуд
Ин ҷаҳони гашт ки хок ту шуд
Носиаҳаш орой ба доғи қабул
То ман азин қисса ба табъи аҷул
Мужда барам толеъи худро ба гоҳ
Вази сари тахташи брбоими кулоҳ