Ва дар ҳикояти шайх дуруст гаштааст кӣ дар он вақт кӣ шайхи бўсъиди устоди буъалии дқоқро бидид , қудси аллоҳи рўҳҳмои алъзиз , як рӯз нишаста буданд , шайх аз устоди буъалӣ савол кард кӣ эй устод , ин ҳадис бар давом буд ? устод гуфт на , шайхи сар дар пеши афканд , соъатӣ буд , сари баровардау дигар бор гирифт кӣ : эй устоди ин ҳадис бар давом буд ? устод гуфт на . Шайхи бози сар дар пеши афканд , чун соъатӣ бигузашт боз сар баровард ва гуфт эй устоди ин ҳадис бар давом буд ? устод буъалӣ гуфт : агар буд нодир буд . Шайхи даст бар ҳам зад ва мегуфт : ин аз он нодрҳост , ин аз он нодрҳост !у гоҳи гоҳи шайхи моро баъди азин ҳолоти қабзӣ будӣ , на аз роҳи ҳиҷоби бал ки аз роҳи қабзи башарият , ҳар касеро талаб мекардӣ ва аз ҳар касе суханӣ мепурседӣ то бар кадоми сухани баст падед омадӣ , чунонк овардаанд кӣ рӯзии шайхро қудси аллоҳи рӯҳаи алъзизи қабзӣ буд , ҳар касеро талаб мефармуд ва суханӣ мепурсед , бастӣ наме буд , ходимро фармуд бад-ӣн дар беруни шӯ , ҳар крои бинии дрор , ходим берун омад , якеро дид кӣ май гузашт , гуфт туро шайх мехонд . Он мард даромад ва салом кард , шайх гуфт моро суханӣ бигӯӣ , гуфт эй шайхи сухани ман самъи мубораки шайхро нишоед ва ман суханӣ надонам ки шуморо бар тавон гуфт . Шайх гуфт онч фароз ояд бигӯӣ . Мард гуфт аз ҳоли хеш ҳикоятӣ бигӯям : гуфт вақте маро дар хотир афтод кӣ ин шайхи бўсъид ҳамчун мо одамӣаст , ин кашф ки ӯро падед омадааст натиҷаи муҷоҳидат ва ибодатаст . Акнӯн ман низ рӯй ба ибодату риёзати орму анвоъи риёзату муҷоҳидат биҷой меоварадам . Пас дар хаёли ман мутамаккини гашт кӣ ман ба мақомии расидам кӣ ҳроинаҳи дуои маро иҷобатӣ бошаду бҳичи навъ рад нагардад . Бо худ андеша кардам ки аз ҳақи субҳонау таъолии дрхўоҳм то аз ҷиҳати ман сангро зар гирданд , кӣ ман боқии умр дар рифоҳяти рӯзгори гузаронам ва муродҳо ботамоми расонам . Ва бирафтаму маблағӣ санг биоварадам , дар гӯшаи хона кӣ ибодати гоҳи ман буд бирехтаму шабии бузургвор ихтиёр кардам , ва ғусл кардаму ҳамаи шаби намози гзордм , то саҳаргоҳ ки вақти иҷобат дуо бошад дасти бардоштаму боътқодӣу яқинии ҳарчи содиқ тар гуфтам : худовандо ин сангҳоро зари гардон ! чун чанд бор бигуфтам аз гӯшаи хона овозӣ шунидам ки : нҳмори брўтши рай ! чун он марди ин калима бигуфт ҳолеи шайхи моро бастӣ падед омаду вақти шайхи хуши гашт ва бар пой хост ва остин меҷунбонед ва мегуфт : нҳмори брўтши рай ! ҳолатии хуш падед омад ва он қабз бо баст бадал шуд .

Ҳар вақт кӣ қабзи зиёдат будӣ , қасди хоки пер бўолФзл кардӣ ба сарахси хоҷаи бўтоҳри писари бузургтар шайхи қудси аллоҳи рӯҳа алъзиз гуфт рӯзии шайхи мо маҷлис мегуфт ва он рӯз дар қабз буд . Шайх дар миёни маҷлис гирён шуду ҷумлаи ҷамъ гирён шуданд . Шайх гуфт ҳар вақт кӣ моро қабзӣ бошад бхоки пери бўолФзли ҳасан тамассук созем то ббст бадал гардад . Сутур зин кунед , асб шайх биовараданду шайх мо барнишасту ҷамъ бовай бирафтанд , чун ба саҳро шуданд шайхи хуши гашту вақт ба баст бадал шуду шайхро сухан мерафту ҷамъ ба якбори наъра ва фарёд бароварданд . Чун ба сарахси расиданд ва аз қўоли дархост :

Қўолони ин байт мегуфтанду шайхро даст гирифта буданду гирди хоки пери бўолФзл тавоф мекард ва наъра мезаду даравишони сару пои бараҳна тавоф мекарданд ва дар хок май гаштанд . Чун оромӣ падед омад шайх мо гуфт ин рӯзро торихӣ созед кӣ низ ин рӯз набинеду баъд аз он ҳар мурӣдиро кӣ андешаи ҳаҷ будӣ шайх ӯро басари хоки пер бўолФзл фиристодӣ ва гуфтӣ ин хокро зиёрат бояд кард ва ҳафт бори гирди хоки тавоф бояд кард то мақсӯд ҳосил шаваду баъд аз онки шайхи мо азин риёзатҳо фориғ гашта буд вҳолту кашф ба тамомии ҳосили омада , асҳоб гуфтандӣ кӣ ҳаргизи ҳеҷ суннат аз сунан ва ҳеҷ адаб аз одоби Мустафои салавоти аллоҳу саломаи алайҳ дар сафару ҳзри азу фӯт нашудӣ ва куллӣ бъбодт машғӯл гашта чунонк агар бихуфтӣ аз ҳалқ ӯ овоз меомадӣ кӣ аллоҳи аллоҳи аллоҳу халқро брёзту муҷоҳидати шайхи қудси аллоҳи рӯҳаи алъзизи камтар итилоъ бӯдааст ва он ҳоли шайх аз халқ пӯшида дошта магар аз ҷиҳати ҳидояту рағбати мурӣдон брзФон ронадӣ .