Дил афсурдаам аз зиндагӣ омад безор

намерасад бас ки ба гӯши дили ман нолаи зор

Нолаи во абто мерасад аз сӯхта Эй

Каз дили модари гетӣ ба баради сабру қарор

Сад чаҳ қамарӣ кунад аз нола ӯ навҳа гарӣ

намечакад хӯни дилу дидаи зи минқори ҳазор

Шарарии Зуҳра Заҳро зада дар хирмани моҳ

Ки на собит бФлк монад ва на дигари сайёр

Ҷаврҳо дид пас аз даври падар дар даврон

На мусоиди зи муҳоҷир на муайян аз ансор

Бути парастии бадари каъбаи мақсӯду умед

Оташӣ зад , ки бар афрӯхта то рӯзи шумор

Шарари оташ ва он сӯрат маҳваш аҷабаст

Нур ҳақ кард таҷаллии магар аз шуълаи нор

Таври синои таҷаллӣ мутазалзил гардид

Чун бидон сина бекӣна фурӯ шуд мсмор

На зи силӣ шудаи нилии рухи сидиқау бас

Шуда аз сайли сияҳ , рӯй ҷаҳони тирау тор

Бишинав аз бозуу паҳлу ки чаҳ дид он бонӯ

Ман нагӯям чаҳ шуд инак дарав инак девор

Дили санг об шуд аз садамаи паҳлу ки фитод

Гавҳарӣ аз садафи баҳри набувват ба канор

Бскаҳи хстнду шикастанди зи номӯси илоҳ

Бозуии куфри қавӣ , паҳлавии дайн гашт назор

Мҳтҷб шуд бҳҷоби азалии вақти ҳуҷум

Гар шунидӣ ки набӯдаш басар ва рӯй хумор

Қурраи босираи шамси ҳақиқати оро

Чун кунад ҷилва дар ӯ хира бимонад абсор

Банд дар гардани марди афкани олами афканд

Бути парастӣ ки ҳмидошти бгрдни зуннор

Мункир ҳақ шуду байъати з ҳақиқат талабед

Онкии зи аввали бхдоўндӣ ӯ кард иқрор

Рафт аз кафи фадаку нолаи бонӯи бФлк

Ки на ҳарфаш шарафӣ дошт на қадараши миқдор

Ҳечкас асл асилӣ нафурӯшад ба нахайл

Ҷузи хабисӣ ки буд нахли шақоватро бор

Нири бурҷ ҳаё шуд чаҳ ҳилолии зҳзол

ё чаҳ оҳӣ ки барояд зи даруни бемор

Рӯз ӯ чун шаби диҷўру тан ӯ ранҷур

Лолаи сони доғ ва чу наргиси ҳамаи шабро бедор

Ғайраташи бас ки ҷафо дид з уммат нагузошт

Ки пас аз марг вай оянд ба гардиши ағёр