Куҷоаст зиндаи дилии комилии Масеҳи дамӣ

Ки файзи суҳбаташ аз дили баради ғубори ғамӣ

Халили бути шикании кӯ ки нафас дун шаканд

Ки нест дар ҳарами дил ба ғайр ӯ санамӣ

з кед чарх дар он даври гашти навбати мо

Ки нест соқии айёмро сари Карамӣ

Замонаи хирмани дониш наме хирад ба ҷӯй

Баҳоии ганҷи ҳунарро намедиҳад дарме

Мабод он ки шавад сифлаи хуии комрўо

Ки ҳар замон кунад оғози фитнау ситамӣ

Гузашти умр ва дариғо надоди моро даст

Ҳузури ним шабӣу сафои субҳи дамӣ

Қисм ба ҷони азизон ба васли дӯсти рисӣ

Агар аз ин тани хокӣ бурун наҳй қадамӣ

Хилоф гӯша нишинон дили шикастаи мҷу

Ки нест ҷузи дили ин қавми дӯстро ҳарамӣ

Ғам замона махӯр эй рафиқ бода бануш

Ки даври чарх ба ҷомӣ гузошта , на ҷамӣ

зи бенавоӣу давлати ғамин ва шод мабош

Ки дар замона намонад гадоу муҳташамӣ

зи иштиёқи баланди остони шаҳ ҳар шаб

Фарози арши фарозами зоаҳи худ илмӣ

Ба халқи он чаҳ расад файзи зошкору ниҳон

зи баҳри ҷӯади шаҳи дайн ҷавод ҳаст наме

Муҳамади бен алии тосъи алоъма тақӣ

Ки баҳри ҳиммат ӯаст бе каронаи имӣ

Бидон худоӣ ки бошад зклки қудрат ӯ

Нуқӯш дафтар ҳастӣ мосўии рақамӣ

Ки бо влои шафиъони ҳашари Аҳмаду ол

« муҳӣт »ро набӯд аз гуноҳи хеши ғамӣ

Шаҳон кишвар назмем мо сногўён

Асоси салтанат моаст дафтару қаламӣ