Сар рафту дили ҳўии ту берун зср накард

Тарк талаб нагуфту хаёл дигар накард

Чашмам сипед шуд ба раҳи интизору боз

Аз гирди раҳгузори ту қатъ назар накард

Ба гузашти умру сарвқади ман дамии змҳр

Бар ҷӯйбори дида ӣ гирён гузар накард

Шамъи вуҷӯд бе маи рӯйиши надоди нур

Нахли ҳаёт бе қади сурӯш самар накард

Дар санги хораи нола ӣ ман рахна кард лек

Сахтии нигар ки дар дили ҷонон асар накард

Бади аҳдии замона назар кун ки осмон

Гардиши дамӣ ба хоҳиши аҳл ҳунар накард

Дил дар ҷаҳон мабанд ки ин тундхуи ҳариф

Бо ҳеҷ каси шабӣ ба муҳаббат саҳар накард

Меъмори рӯзгори кадомин баннои ниҳод

Каз тундбоди ҳодисаи зер ва зибр накард

Дунёи матоъи мухтасарии ғами Фзо буд

Хуррам касе ки майли бад-ӣн мухтасар накард

Фархундаи бахти он ки дар ин орияти саро

Ҷузи касби неки номӣ , кор дигар накард

Дил бо влои ҳуҷҷати яздони даҳуми эмом

Аз кед на сипеҳри мухолиф ҳазар накард

Султони дайни алии нақии он ки осмон

Сари пеши остонаш , аз шарм бар накард

Тарки муроди хотир ӯро қазо нагуфт

Андеша ӣ хилофи ризояш қадар накард

Хуршеди осмони вилоят ки зарра Эй

Бемеҳр ӯ ба олами имкон гузар накард

Анвори файзи омаш бар зарра натофт

Кони зарраи ҷилваҳо бар шамс ва қамар накард

Табъ « муҳӣт » ғайрат дарёаст назм ӯ

Ҳар кас шунид фарқи зъқд гуҳар накард