Садаф дида шуд аз ашки равони дарёӣ

Ба ҳавои гуҳари лаъли равони бахшойӣ

Ҷӯии хӯн гар равад аз дида , ба домон шояд

Ки ба рафт аз назари сарви сеӣ болоӣ

Ғами ишқ ту харидем , ба нақди дили ҷон

Кас накардааст азин хўбтрки савдое

Ғарқа ӣ баҳри ғам ишқ натарсад збло

Нӯҳро нест зтўФони балои парвое

Таии водии хатарноки пурошӯби талаб

Натавон бе мадади роҳбари бенаӣ

Дӯш дар майкада дар олам мастӣ ме гуфт

Бо дил аз каф шуда ӣ хеши бути тарсое

наметавон ёфтан аз ҳолати имрӯзии шайх

Кини сияҳ дил набӯд муътақиди фардое

Малики алърш гувоҳаст ки баъд аз Аҳмад

Ҷуз алӣ нест марои роҳбару мавлое

То қавии дил ба таваллоӣ алӣ гашта « муҳӣт »

Нест аз душманӣ на фалакаши парвое