Дилам ки буд золоиши табиати пок

Гирифтаи гирди кудурат аз ин нишемани хок

Малули гаштам аз ин ҳамРаҳон сусти Аннан

Куҷоаст роҳи навардии муҷаррадии чолок

Агар аз ин тани хокӣ сафар кунӣ эй дил

Нахуст гом наҳй пой бар сари афлок

Баланду пасти ҷаҳон эй рафиқ бисёр аст

Гуҳӣ ба чархи барад ки гузорати брхок

Чу нестӣаст саранҷом , ҳарчӣ пеш ояд

Ба ҳар тариқ ки бошӣ мадори дили ғамнок

Ба ёваи абри баҳорӣ ба диҷла май борад

Ба роҳи бодияи лаб ташнагон шуданд ҳалок

Равоқи савмиъаро он замон шикаст омад

Ки саркашед ба авҷи сипеҳри торами ток

Накӯаст ҳарчӣ кунад длстон чаҳ ҷавр ва чаҳ меҳр

Хушаст он чаҳ диҳад ӯ , чаҳ заҳр ва чаҳ тирёк

Ба кеши аҳли карами кофарӣ , агар эй дил

Кунӣ ба роҳи азизони збзли ҷони имсок

Гарм расад ба гиребони ҷома ӣ ҷони даст

Кунам ба рӯзи фироқи ту то ба домони чок

Ману хаёли хилофи ризои ту , ҳайҳот !

Туу ҳавои ҳусӯли муроди ман ? ҳошок

зи Ямани дӯстии бандагони хусрави дайн

зи душмании замона , маро набошад бок

Вале ҳақи ҳасани бен алӣ , шаҳи кунин

Эмоми ёздаҳум , сибти хоҷа ӣ лўлок

Бузурги ояти яздон ки дараки зотш ро

Тавон намӯдангар зот ҳақ шавад идрок

Хдиўи куну макон , шаҳсавори мски вуҷӯд

Ки бастаи силсила ӣ коинот бар фитрок

Шҳо вуҷӯди ду олам туфайл ҳастӣ ту аст

Ту асли файзӣу арвоҳи оламин , Фдок

Ба лутфи ом ту дорад « муҳӣт » чашми умед

Дар он замон ки сипорад тариқи тираи муғок