Ҷамоатӣ ки дилу ҷон ба ишқ насупоранд

Ба ҳайратам ! чаҳ таматтуъи з зиндагӣ доранд

Бар он серум ки барорам дамӣ ба хотири ҷамъ

Гарми ду зулфи парешон дӯст бигузоранд

Ба соҳибони назари соқиои мадаи соғар

Ки бо ҳузури ту пайваста маст дидоранд

Ба даври чашми ту мастии мо аҷаб набӯд

Аҷаби зи ҳолати онон буд , ки ҳушёр анд

Зоҳли мадрисае дил , умеди ҳоли мадор

Ки аҳли қол , зи сар то ба пой , гуфтор анд

Ба рӯй хеш , зи шаш сӯии бастаи роҳи яқин ,

Нишаста дар пас ҳафтум ҳиҷоб бедоранд

Зхил хок нишинон ҷамоатӣ донам

Ки чун сипеҳри рафеъ ва баланд миқдоранд

Чу нӯш , роҳат рӯҳанд ва дар мазоқ чу неш

Чу гули азиз ва ба чашм ҷаҳонён хоранд

Шикастаи қайди алойиқ ба зӯри бозуии ишқ

На чун ман ва ту ба дом ҳавас гирифторанд

Нигоҳдори зондишаҳҳои ботил , дил

Ҳузурашон ки зи рози дарун хабар доранд

Мадади зҳмт эшон расад ба пели дмон

Вале ба зери қадам , мӯрро ниёзоранд

Шаҳони олами эҷоду моликони вуҷӯд ,

Ғуломи хоҷа ӣ лўлок ва ол атҳоранд

Ба аҳли байти рисолат мароаст чашми умед

Чаҳ пари гуноҳ , танамро ба хок бисипоранд

Ба ғайри он ки нишоед худоишони хондан

Ба ҳарчӣ васф намояндашон сазоворанд

« муҳӣт » аз шарафи мадҳати Муҳамаду ол

Матоъи назми туро хусравон харидоранд