Моро куҷо ба кӯии ту мумкин буд вусӯл

Ки онҷои хаёлро набӯд қудрати нузул

Тӯли замони ҳавои ту аз сари бадари набард

Аслӣ буд муҳаббату аласли лои изўл

Гуфтам ба ақл чора кунам , дарди ишқ ро

Ғофил аз ин ки ишқ буд , офати уқул

Дарвешам ва ба ҳеҷ қаноат ҳаме кунам

Бигузорадам ба хеш , агар нафаси бўолФзўл

Аввали рафиқ бояд , он ки тариқ аз онк

Бояд рафиқи Хизр шудан , неи мурӣди ғӯл

Гар бохабари шӯии збқои пай аз фано

Андари фанои нафас чу некони шӯии аҷул

Осӯдагӣ наёбӣ , дар арса ӣ ҷаҳон

Гар биспурӣ басити заминро ба арзу тӯл

Дар ҳайратам ки шодӣу айши ҷаҳон ки рост

Ҳастанд чун фақиру ғанӣ ҳар ду тани малул

Аз он замон ки бори амонат қабул кард

Маълум шуд ки одами хокӣ буд ҷҳўл

Чашм умед нест ба ҳеҷ остони маро

Алобаҳи остона ӣ фархунда ӣ батул

Ам алоъма алнқбо , бонӯии ҷазо

Нўролҳдӣ , ҳабиба ӣ ҳақи бзъаҳ алрасул

Заҳро ки зомри ҳақи паии таъйини ҷуфт ӯ

Дар шаб намӯд Зуҳра ба кохи алии нузул

Сидиқаи он ки карда паии касби ъзўҷоаҳ

Рӯҳи аломини зи рӯзи азали хизматаши қабул

Дар васфи зоти поку каромот бе ҳадаш

Гардӣда нутқи алкн ва ҳайрон шавад уқул

Бошад « муҳӣт » шоди зимни влоӣ

ӯ дар рӯзи растхез ки ҳар кас буд малул