Он ки дарди ҳамаи каси ро ба ту фармуд алоҷ

Сохт пеш аз ҳамаи моро ба алоҷати муҳтоҷ

Он ки мифтоҳ дар ганҷ шифо дорад ба ту

Хонаи сиҳҳат ман кард ба ҳикмати тороҷ

Ҳикмати ин буд ки мисли ту масеҳои нафасӣ

Диҳадам сиҳҳати ҷовид ба эъҷози алоҷ

Бар серум нест табибӣ ки бо шФоқ ояд

Баҳри ташхиси мараз бар сари тасҳеҳи мизоҷ

Чаҳ мизоҷӣ ки фитад ларза бар аъзои табиб

Гар наад даст ба набзами зи паии истимзоҷ

Бо дилами уқдаи дард аз гиреҳи абрӯии бахт

намекунад он чаҳ кунад санги фалохан ба зҷоҷ

Заврақи тоқати аҳбоб ба гирдоб уфтад

Гар шавад ним нафаси қулзуми дардами маввоҷ

намекунад ҳар нафаси ин дард ба сад гӯнаи наҳиф

Тоири рӯҳи маро аз қафаси тани ихроҷ

Ман ба ин зинда ки аз пери хирад май шинавам

Ки эй дили ғмздаҳи ?ути тези ?иламро омоҷ

Нусхаи лутф ҳакимӣаст алоҷат ки кунанд

Аз шифохона ӯ шоҳу гадои астълоҷ

Ғарраи носиаҳи малику милали қосими бик

Ки Суҳайли нсқши дайни вдўли рости Сироҷ

Сарфарозӣ ки ба даст нисф карда баланд

Фарқи шоҳии зи сари салтанат аз тоҷи ривоҷ

Муслеҳӣ каз асари маслиҳаташ шояд агар

Хусрав ҳинд сетанд зи шаҳи рӯми хароҷ

Сарварии кӯ ба баланди ахтарӣ ӯ ки буд

Подшаҳро дар тақвияташи зинати тоҷ

Кӯи ҳарифӣ ба ҳарифи афканӣ ӯ ки баранд

Аз таназзул ба дараш боҷи ситонони ҳам боҷ

Чатри дороӣии азуи гашти мураттаб на зи ғайр

Атласи чарх маҳоласт ки созад нассоҷ

Чаҳ сроҷисти фурӯзандаи рухи ҳиммат ӯ

Ки рух фақр надид он ки азу кард асроҷ

эй туро пояи ҳикмати зи фазилат бар арш

Ҳамчуи пои набӣ аз фазли худо бар миъроҷ

Карда бе мнҳҷи асбобу ъломоти баён

Аз ашорот ба қонӯни шифои сад минҳоҷ

Халқ дар тўФ дарат мурғи бақо сайд кунанд

Дар ҳарам гарчи муҷаввиз набӯд сайд аз ҳоҷ

Фавҷи фавҷи маликати гирд сродқ гирданд

Чун ба гирди ҳарам аз нодарраи мурғони аФўоҷ

Ҳамагон дар дили шаҳ ҷой насозанд ба ном

Ки ба исм фақат аз ҳоҷ набошад ҳуҷҷоҷ

Қавси кин зиҳ кунад ар ҳосиди ҷоҳи ту зи саҳм

Тир кӣ коргар ояд зи камони ҳаллоҷ

намешавад хасми ту муҳтоҷ ба нонеи охир

Қурс зар бошад агар хайма ӯро кўмоҷ

Рӯзи иқболи туро рабт надодаст ба шаб

Он ки шабро бикунади робита дар истихроҷ

Сатҳ на гунбад миност баҳами пайваста

ё баровардаи муҳӣти ҷабарутати амвоҷ

Табъ дар пӯст намегунҷад азин завқ ки ту

намекунӣ мағзи маъонии зи сухани истимзоҷ

Ба хилоф дигар аъён ки аҷаб бошад агар

Ҷилди оҳӯии хутан фарқ кунанд аз тимоҷ

На ма аз моҳчаҳ донанд ва на меҳр аз муҳра

На дар аз дард шиносанд ва на дарҷ аз дроҷ

Машк ёбанд зи мшкўту сабоҳ аз мисбоҳ

Млҳ фаҳманд зи млоҳу Сироҷ аз Сироҷ

эй чу хуршед ба ишроқ мисли чанд буд

Рӯзи арбоби сухани тираи мисоли шаби доҷ

Он ки табъаш ба мисли мӯии шикофад дар шеър

Шеър бофӣ кунад аз воситаи мояҳтоҷ

Зари маврӯси ман сӯхтаи кавкаб дар ҳинд

Беш аз фалси смки банда ба фалсии муҳтоҷ

Шӯр бахтӣаст марои воситаи талхии ком

Ки тбр зад чу шавад рӯзӣ ман гардад зоҷ

Заъфи толеъ сабаб хуфт миқдор ман аст

Ки шавад сандалу авдами зи табоҳии ҳамаи соҷ

Ҳамаи соҳиби суханони муҳташам аз файзи сафар

Ки расонанда ба омол буд таии Фҷоҷ

Муҳташами муфлис аз амморагии нафаси лаҷуҷ

Ки ба сад ҳуҷҷат ва бурҳон накунад тарки лҷоҷ

Мондаи по дар гули Кошони мутарассиди шабу рӯз

Ки зи ғайбаш ба сар аз сарвар ҳинд ояд тоҷ

Бар худ аз қайди бароварда ва дар сайри ҷаҳон

Чун касе каш буд аз иллати перии аФлоҷ

эй зи идроку ҷўонбхт ӣу доноӣии ту

Гашта пайдои ҳамаи абкори суханро азўоҷ

Суханӣ дорам ва дорам тамаъи он ки бар он

Гузарӣ чун ба саодат нафитад дар адроҷ

Мутааҳҳил шудан ман чаҳ қиёсӣаст ақим

Ки аз он ъқм буд дар ттқ ғайб натоҷ

Ғайр беҳосилӣу булҳавасӣ ҳеҷ набӯд

Издивоҷи ман девонау тартиби дўоҷ

Қрҳолъини ман он ахтари бурҷи ахаве

Ҳам наомад ки Сироҷам шавад аз ваии вҳоҷ

Нашавад мнзҷи ин модҳ каз ҳикмати ту

Муҳтамил нест зи ҷлоби сабурии анзоҷ

Кавкаби лутфи тугар дрўтди толеъи ман

Ояд иқбол мусоид шавадам зон ҳилоҷ

Гарчи шуд дохили ин назми қўоФии хунак

Буд ночор чу дар оши марӣзи асФоноҷ

Табъ дар мадҳи ту зиҳ карда камоне ки аз он

Кас ба бозуӣ фасоҳат накушуд як қлоҷ

Шеъри бофони сухан гарчи ба ин ранги кашанд

Лек дар ҷанби мзъФр чаҳ намояди ттмоҷ

Он чаҳ дарди як хаёлами пазад аз завқи чшд

Накунад аз мазаи радгар ҳама бошад аўмоҷ

Шӯр чун гашти зи итноби сухани хатми аввалӣ

Ки агар низ малеҳаст чу млҳсти аҷоҷ

То қазо бо қадар аз анҷуми соқт ҳар шаб

Чанд аз лаъиби барин таҳтаи ҳамаи муҳраи оҷ

Форади арса ту бошӣ ва ба иқболи барӣ

Нарад давлат ки ҳариф ар ҳама бошад лилоҷ