зи хок ҳар сари хорӣ ки мешавад пайдо
Бишоратаст ба тавҳиди воҳиди якто
зи сабза ҳар рақами тоза бар ҳавошии ҷӯй
Иборатаст зи ибдоъи мубдиъи ашё
Ба дасти шоҳиди бустони заҳри гули оинаи ист
Дар ӯ намӯда рухи сунъи бӯстони оро
Ҳазор шохи зи як об ва гул намӯда нимув
Ки каси надидаи якеро ба дайгарии моно
Ҳазор барги заҳри шохи руста каз ҳар як
Аломатӣ дигараст аз муғоирати пайдо
Яке агар на баҳри як ташаххусӣ дода
Ки шох ва барг наяндоз чаҳ рӯ ба як симо
Тасаввури ҳукамои он ки мекунанд падед
Қувоӣ наУмия дар чӯб хшг нашаву намо
Таваҳҳуми дгарони ин ки мезанад шаҳи гул
Ба тарафи боғчаи хари гуҳи зи лутфи обу ҳаво
Гирифтам ин ки чунинаст агарчӣ нест чунин
Каз иқтидор ки зин сон қавӣаст дасти қуво
Дигар зи обу ҳавои ҳам шукуфтаи гулшану гул
Ки тарбияти даҳ об ва ҳавост эй сФҳо
Чаҳ шоху барг ва чаҳ нуру самар чаҳ хор ва чаҳ гул
Якояканд хбрдаҳи зи фард бе ҳамто
Даруни маҳди замини сад ҳазор Тифли набот
Ба ҷунбишанд ба ҷунбишдиҳанда роҳи намо
зи Тифли Марям бе ҷуфти ҳайрати афзотар
Муназзаҳи омада аз ИМАот ва аз обо
Дар осмону замини кирдигорро матлаб
Ки бениёз набошад ниёзманд ба ҷо
Ба ақли хоҳиши канааши чунон буд ки кунанд
Ба нури машъалаи меҳри ҷустуҷӯии сҳо
Мадори умед ба кас каз худо хабар диҳадат
Чаҳ олам ва чаҳ муаллим чаҳ муфтӣу мулло
Ба вартае ки шӯии ноумед аз ҳамаи кас
Бибин ба кист умедат бдонкаҳ ӯст худо
Худои малику малики сайри бахши фалаку фалак
Ҳафизи сФл ва улувва подшоҳи арзу само
Мусаввири сувар бемисол дар арҳом
Бенон карда қалами каши қалами мураккаби со
Ҷаҳандаи қатрае андари мшимаҳи созанда
Чмндаҳи сарви самани чеҳра ва сеӣ боло
Дигар зи ғайрати он ҳасан каз завол барӣаст
Чу чанги нахли ҷинонрокунанда пушти дўто
Касе ки дар зулмот раҳм кунад тасвир
Ки дар басират ӯ шак кунад ба ҷузи аъмо
Зиҳии ҳакими ълимӣ ки дар тилисми набшат
Ҳазор боби вуқуф аз қувои хумсаи куҷо
Диҳад ба босираи нурӣ ки бинад аз паии меҳр
Ҳилоли як шабаҳро чошт бар фалаки маҷро
Диҳад ба сомъаҳ дар кӣ ки фарқ ёбад агар
Барояд аз қадами ошноу ғайри садо
Диҳад ба шомаи огоҳӣ ки гум нашавад
Насими ғунчау гул бе тафовутии зи сабо
Диҳад ба зоиқаи лиззати шиносӣ ки кунад
зи ҳам ду миваи як шохро ба таъми ҷудо
Диҳад ба ломисаи ҳиссӣ ки дар таҳарруки набз
Кунад миёни саҳеҳу сқими тафриқа ҳо
Ҳазор рамз ба ҷунбидани забон дар ком
Фиристад аз дил гуё ба хотири шунаво
Ҳазор рози зи соӣидни қалам ба варақ
Ба дидаҳо супурд то ба дил кунад анҳо
Ҳазор қалъаи дониш ба даст фаҳм диҳад
Кигар тиҳӣ кунад аз кангараши каманди раҷо
Ҳазор ганҷи зи маънӣ ба пой фикр кашад
Ки хусравони ҷаҳонро бар он набошад по
Тилисми дидаи чунон баста каз гушӯдан он
Шавад ҳубоби ҳақирии муҳӣти арзу само
Ба ним чашм задани пайки тези гоми назар
Убӯр мекунад аз ҳафт ғурфаи воло
Ба ин санад ки з бурҳон қотеъанд барин
Акобри уламоу аҷалаи ҳукамо
Ки то хутут шуъоъӣ намерасад зи басар
Ба мубсирот ниҳонанд дар ҳиҷоби хафо
Пас аз нигаҳ ба савобати зуҳӯри он аҷром
зи ҳафт парда ба курсии нишонди ин даъво
Кадоми ҷузви з аҷзоӣ одамӣаст ки нест
Далели ҳикмат ӯ ъзи шонаи алоъло
зи ҷунбиши муташобиҳи забон ба қудрат кист
Замони румон ба ибороти мухталиф гуё
Ба шуғлу шеъру муаммои бенон фикрат ро
Ки мекунад ҳамаи дами уқдаи банду уқдаи гшо
Ки сохтааст даҳан кист он муайяни ду даст
Ки ҳар як аз ҳунарӣ ҳоҷатӣ кунанд раво
зи қӯти асабонӣ барои таии туруқ
Ткоўрони қадамро ки мекунад ақўо
Чаҳ рост дошта ёрб ба хеши лангар ӯ
Алӣ алхусус дар эҷоди чархи мстъло
Хаёли баста ки ин тоқи худ гирифта улувва
Қадирӣ аз яд улё накарда ин аъло
Қарор дода ки ин гӯй бе қарори зи хеш
Вуҷӯд дорад ва дорад зи мавҷади истиғно
Лҷоҷи варзӣ ва ин кори ҳасан ба ин ғоят
Асари аҷаб ки кунад дар дили асири ъмо
Назар ба хонаи занбӯрии афкан эй мункир
Бибин баннои чунон мумкинаст бе банно
Пас ин равоқ муқарнас бибину қойили шӯ
Бноӣӣ ки ниҳодааст ин баланди банно
Ба ҳашари мурдаи аҷзо ба бод бар шуда ро
Ба як ишора ӯ мунтақил шавад аъзо
зи сад ҳазор ҳаким ӣнқадар наме ояд
Ки гар кунанд пари пашша Эй ниҳанд ба ҷо
з офаридани деву парӣу инсу малик
зи халқ кардани ваҳши замину тайри ҳаво
Ба пӯши чашм ба мӯрӣ назар фикан ки буд
Ба дидаи хиради аҳқри зи аксари ашё
Ки чун ирода ҷунбиш кунад наме гардад
Сукӯнпазир ба саҳари Абӯалии сино
Вагар зи ҷунбиши худ боз монад ва уфтад
Ба иҳтимом сулаймон намешавад барпо
Кадоми шеваи зи ҳасани сифот ӯ гӯям
Ки шевае дигарам дар наёвард ба сано
Кадоми шоҳи ғанӣ каз ниёз наниҳода
Назар ба моидаи ризқ ӯ фақири осо
Гуҳии ҷбобраҳи даҳрро расад ки зананд
Сродқи азимат бар лаби муҳӣти Гана
Ки рӯзӣ аз лаб ноне зӣанд мустағнӣ
Ду рӯз бар дам обӣ зананд истиғно
Азин ҷамоати муҳтоҷ каз тасаллути ман
Ҳамеша бар дар ризқанд чун гуруҳи гадо
Чаҳ турфа буд ки баъзе ба даъвии самадӣ
Намӯдаанд басиро зи аҳли ҷаҳли иғво
Чунин касон ба худовандии Арас зо бошанд
Батон ба ин самт ботиланд низ сазо
Ҳазор нафаси зи бими ҳалоки худ фиръавн
Ба ханҷари ситаму теғ кин фиканд аз по
Яке нагуфт ки маъбудӣу ҳароси аҷал
Ба кеш кист дуруст ва ба мазҳаб ки раво
Худоу бими зи махлуқи худ мъозоллаҳ
Харон сазост ки бо ин кунанд истеҳзо
Хдоӣии он самадиро расад ки гирду ҷаҳон
Баҳам хӯрд наҳаросад бақоӣ ӯ зи фано
Чаро ба зумра шаддодён нагуфт касе
Ки эй зи нодқаҳи маъбуди носазои шумо
Агар зи тахти зарандуд худ наме ҷунбад
з фазла мекунад онро ба як ду рӯзи андо
Надорад он ки ду рӯзи ихтиёри пайкари хеш
Чаҳ сон буд гуҳу бегаи Ҳафизи ҳайкали мо
Сухан кашид ботаноб ва дар насиҳати нафас
Нагашт булбули боғи балоғи нағмаи саро
Магари қасидаи дигар ба силки назми кашам
Ки гӯши ҳуши пар аз дар шавад дар он асно