Чун шоҳи нутқи даст ба теғ забон кунад

Фатҳи сухан ба мадҳи шаҳ Комрон кунад

Чун хусрави сухани з қалам баркашад илм

Аввали ситоиши шаҳи гетӣ ситон кунад

Чун Форс хаёл занад бонг бар фарс

Вирди забони санои хдиў замон кунад

Бар малики шеъри тохт чаҳ оради шаҳи шуъӯр

Нақдаши нисор бар малики нукта дон кунад

Чун шаҳсавори табъи ҷаҳонади саманди фикр

Нашри ҷаҳони сетонеи шоҳ ҷаҳон кунад

Тғрои фатҳи номаи андешаро хирад

Номии зи номи хусрав соҳибқирон кунад

Тавқи афкани рқоби салотини низоми шоҳ

Ки айёми бндгиш ба аз бандагон кунад

Донодлӣ ки тарбияташи санги реза ро

Дар батни рӯзгори бадар туамон кунад

Фармондиҳӣ ки тамшияташи ҷисми мурда ро

Бар мураккаби гулин ба сабо ҳамАннан кунад

Адлаш мдққӣаст ки занҷири эътироз

Дар гардани адолат Нӯшервон кунад

Райш муҳаққиқӣаст ки ояндаи рӯзгор

Дар ктми ғайб ҳарчӣ намояд аён кунад

Гар съўаҳ эй ба гӯша бомаш кунад мақом

Чархиши лақаб эй сипеҳр ошён кунад

Вари заррае ба наъл самандаш шавад қарин

Аз саркашӣ ба нири аъзам қирон кунад

Бошад назар ба неъмат ӯ қӯти лоямут

Гар халқро ба назул бақо миҳмон кунад

Он қиблааст дар гуҳи гардуни назири шаҳ

Каши остони муқобила бо каҳкашон кунад

Нагузошт чун фалак ки сари ман баробарӣ

Бо осмон ба саҷдаи он остон кунад

Кардам равони бдргҳш аз назми як гуҳар

Корояши хзоини ҳафт осмон кунад

Гуфтам магар ба қимати он шоҳи тоҷи бахш

Фарқи марои баландтар аз Фрқдон кунад

Ҳам тобдодаҳи панҷаи гирои хонён

Нақди бародарам ба сӯии ман равон кунад

Ҳам нақдӣ аз хазонаи эҳсон ба ҷоиза

Афзӯн бар он зи даст ҷавоҳир фишон кунад

Ногуҳи пас аз ду соли фиристодаи фақир

Коёми рӯзяши аҷал ногаҳон кунад

Оварда нақди нақди бародар вале чаҳ нақд

Нақдӣ ки дахли кӣсаи зи харҷаш зиён кунад

Ман мард кам бизоъат ва ӯ Тифли пурҳавас

Бо ин ду вазъи марди маишат чисон кунад

Чашмам ба ӯст боз вале рӯзи муфлисӣ

Аз чашми ман ба гиряи ҷаҳонро ниҳон кунад

Пуштам ба ӯст рост вале вақт бе зарӣ

Қади ман аз кашокаши хоҳиш камон кунад

Поем равон азуаст вале чун бе талаб

Гирад марои миёни равиш аз ман карон кунад

Ором бахшам ӯст вале чун брғми зар

Дасти орадам ба ҷайби диламро тпон кунад

Идбори байн ки бедарме чун ман аз Ироқ

Назмии равон ба ҷониб Ҳиндӯстон кунад

Кандар чаҳор рукни фасеҳӣ ки башнавад

Васфи фасоҳаташ ба ду сад достон кунад

Вони назми мадҳи нуктаи шиносӣ буд ки ӯ

Аз баҳри нуктаи дони кафу дили баҳр ва кон кунад

Вази рои чораи соз ба андаки таваҷҷӯҳӣ

Қодир буд ки дар бадани мурда ҷон кунад

Мумкин буд ки ним ишорати зи ҳоҷибаш

Ҳоҷати рўоӣии ман бехонимон кунад

Ваон гуҳ кунад тағофул ва ояд расӯли ман

Навъе ки аз ҷафои мқорз фиғон кунад

Хоҳад кирояи ду сираи як сар аз фақир

Вази бори қарзи пушти фақирам гарон кунад

Ҳошо ки ҷинси шеър ба бозори ҷўдшоаҳ

Орад касе ба нияти суд ва зиён кунад

Гуё надидаи хусрави аҳди он қасида ро

То кори ман ба ӯҳдаи як кордон кунад

ё дида ва нахоҳад зи ишғоли салтанат

То худ расад ба дардаму дармон он кунад

ё хонда ва накарда таҳаммули расӯли ман

То шаҳ ба вақти худ карам бекарон кунад

ё карда ӯ таҳаммулу дигар ба ёди шоҳ

Навардаи кас ки ба асла ӯро равон кунад

ё шаҳ биёад доштау зи кини мсобрӣ

Нагузошта ки чораи ин нотавон кунад

ё дузди бардаи ҷоизаи ман ва гарна чун

Шоҳии чунин риояти модҳ чунон кунад

Олами мутӣъи догарои чархи чокро

эй конқёдои амри ту гардун ба ҷон кунад

Тири қадари гуҳӣ ки наад дар камони қазо

Ҳарҷо ишораи ту буд ӯ нишон кунад

Захмӣ агар зи чарх мқўс хӯрд касе

ӯро хиради зи лутфи ту марҳам расон кунад

Теғи қазои дамӣ ки кашад ба ҳар каси қадар

Афшонии остин ки бар ӯ тарк ҷон кунад

Пас муҳташам ки дорад азуи сад ҳазор захм

Қатъи тамаъи зи марҳами лутфат чисон кунад

Дастии з рӯй марҳаматаш гар наҳй ба дил

Ғамро ба дил ба хўшдлӣ ҷовдон кунад

То боғбони сунъи дарин сабзи марғзор

Тартиби кору бори баҳор ва хазон кунад

Лутфи ту дасти шайх ва сбӣ гирад аз карам

Хон ту созгории пер ва ҷавон кунад

То давр бар фарозу шеби басити хок

Ҳамвора сояи густарӣ хусравон кунад

Зилли туро зи фарти баландии ҳазор сол

Бар фарқи офтоби фалак соябон кунад