Хуши он забон ки шавад чун забони лавҳу қалам

Ба мадҳу манқибати шоҳи зулфиқори илм

Хӯни он бенон ки чу дар хома оварад ҷунбиш

Нахуст сабт кунад мадҳат эмом амам

Хуши он баён ки буд ҳамчуи лаъл дар дили санг

Дар маноқиби шоҳи Наҷаф дар он мдғм

Дамии зи нахли хаёлат самар диҳад ширин

Ки ҷуз ба мадҳи шаҳи нахли брнёрии дам

Ба хоки рафтаи фурӯи назми обдори ту ба

Агар аз он нашавад боғи манқибати хуррам

Дарин ҷаҳон ба ситоиш машав надим касе

Ки дар ҷаҳон дигар ҳаминат надим надам

Фасона тай кун ва дар мадҳат карӣмӣ кӯш

Ки дар карами саг ӯ ор дорад аз ҳотам

Ба мадҳи коми диҳии ақди нутқи банд казу

Шӯй ба манъии бикрии замони замони мулҳам

Ба маҷлиси карам аз соқӣ талаб кун ҷом

Ки то абад накунӣ арзи эҳтиёҷ ба ҷам

Бароти хеш ба меҳрдиҳанда Эй бирасон

Ки дар рукӯъ ба хоҳанда медиҳад хотам

Ҳаёт ҷӯ задам зиндае ки ме ояд

зи Тифли мактаб ӯ кори исои Марям

Ба сояи асадии рӯ ки гурги мардуми хор

зи бим ӯ натавонад шудани ғанӣами ғнм

Бабр ба маҳкамаи қозии шикояти чарх

Ки дар миёнаи бозу кабӯтараст ҳукм

Ба сидқи шӯи саги он остон ки муҳтараманд

Сегон шери худои ҳамчуи оҳӯони ҳарам

Ба донкаҳ дар кутуби осмонӣ омада аст

Абулҳасани ҳамаи ҷо бар абўолбшри ақдм

Муҳими хеш буд халқро аҳами мҳом

Марои саноӣ эмомамам муҳими аҳам

Расед матлаъи дигари зи сиккаи хонаи фикр

Ки май дӯд чу зари сиккаи дор дар олам