То нақши нотавонии ман чарх зад бар об
Шуд чун ҳубоби хонаи ҷамъиятами хароб
Аз кови кови тешаи пайкари хароши дард
Бунёди ман расонади сипеҳри нигун ба об
Ҷисмами зи тоби дарди саросема киштӣ аст
Лангари гусали зи ҷунбиши дарёии изтироб
зи инсон ки гург дар ғнм уфтад ғанӣами вор
Дар лашкари ҳавоси ман афкандаи инқилоб
Даҳрам ба ҳоли марги ншондост дар ҳаёт
Даврами шароб шеб чашондааст дар шабоб
Пайванди тан наме гусалади ҷон ки то раҳам
Бо он ки чарх медиҳадаш сад ҳазор тоб
Мурғӣаст бахти сӯхтаи ман ки омада
Ҳам пешаи самандари ваҳми кисвати ъроб
Афсурдаам чунон ки агар оҳи сарди ман
Бар дӯзах афканд гузаронад аздши зтоб
Аммо хушам ки ахгари хаси пӯши дили зи ғайб
намеояд аз хуҷастаи насимӣ ба илтиҳоб
Буии биҳишт май шинавам аз риёзи лутф
Гўӣӣ халос мешавам аз дӯзахи азоб
Аз даргаӣ ки ҳаст сагаши оҳӯии ҳарам
Дар гарданам ба як кашиши афкандаи сад таноб
Лекин чу нест пои тараддуд чаҳ сон шавам
Баҳри шарафи зи саҷдаи он сада баҳра ёб
Як зарраам тавон чу нмондост чун кунам
Хўршидўори носиаҳи соӣӣ бар он ҷаноб
Бархез эй сабо ки азин пас наме шавад
Шавқи сабки Аннани мутаҳаммили гарони зкоб
Аз ман дуо ва аз ту шудани ҳомилаши чунон
Короамро видоъ кунад азмат аз шитоб
Аз ман сано ва аз ту расондани давони давон
Ҷоӣӣ ки қатра баҳр шавад зарраи офтоб
Яъне ҷаноби олии билқиси рӯзгор
Яъне ҳарими ҳурмати наввоби мустатоб
Шҳзодаҳи замону замини шамсаи ҷаҳон
Заҳрои Зуҳраи ҳоҷибаи Марями эҳтиҷоб
Шоҳи парӣу инси парии хон кигар бадӣ
Билқиси подшоҳӣ азу кардӣ иктисоб
Хиролнсоءи аҳд ки даврони ҷуз ӯ надод
Ъзи мушорикати аҳадиро ба ин хитоб
Маъсӯмаи замон ки набот замона анд
Аз аҳтсои исмат ӯ исмати эҳтисоб
Ҳўдҷи кашони шахси ифофаш наме кашанд
Бар дидаи малики зи вараъи домани сёб
Гардӣда доими алҳркт аз ибодаташ
Дасти Фариштагони зи рақам кардани савоб
Май синҷидаш ба зуҳду таҳорати хиради мудом
Бо тоҳироти ҳуҷраи Заҳроу Бутуроб
Аз баҳри подшоҳии нисвон қазо накард
Фардии зи коинот ба ин хӯбии интихоб
Меҳри фалаки канизаки хуршед ном ӯст
Кандар пас се парда нишастаст аз ҳиҷоб
Вази шарм кас накарда нигаҳ дар Рахши дуруст
Аз бас ки дорад аз назари мардуми иҷтиноб
Дар хоб низ то натавонад назар фиканд
Номаҳрамӣ бар он маи хуршеди эҳтиҷоб
Набӯд аҷаб агар кунад аз дидаи зукур
Меъмори корхонаи эҳсоси манъи хоб
Худ ҳам ба акси сӯрати худгар назар кунад
Тарсам ки исматаш кунад эъроз дар итоб
Фармон диҳад ки акси пазирӣ ба аҳд ӯ
Беруни баради қазои ҳам аз ойинаи ҳам зи об
Он Марями замон ки ба иффати сарой ӯ
Буи касе набарда насимӣ ба ҳеҷ боб
Аз исматаши бадеъи мадон каз камоли шарм
Дорад ҷамоли худ зи малик низ дар ниқоб
Гар хокрўбаҳи ҳарам ӯ ки ме баранд
Аз баҳри кӯҳли дидаи млоик ба сад шитоб
Дар доман саҳоб фитад заррае аз он
То домани абади дамад аз хоки мшгноб
Бар боми қаср агар шаби маҳтоби по наад
Гардун ба чашм моҳ кашад майл аз шаҳоб
Май буд меҳр агар чу канизони дигараш
Ҳаргиз намефиканд зи рухи бурқаъи саҳоб
Дар ҷанби фари мъҷри аднии каниз ӯ
Оради шикваи афсари қайсар ки дар ҳисоб
Ҳаст аз ғурури сунъаи тониси съўаҳ ро
Дар аҳд ӯ назар ба ҳақорати сӯии уқоб
Гар бугзарад бар оби насими ҳимояташ
Гдсти сабоад дигар надард пардаи ҳубоб
Ноҳиди ҳамчуи авд бар оташ фиканда чанг
Тқўиш соз карда чу қонӯни эҳтисоб
Чун гашта шахси шавкат ӯ моили ркўб
Гардуни рикоби дорӣ ӯ карда иртикоб
Срлшгрони аскар ӯ соҳиби алрؤс
Гардани кашони лашгар ӯ молики алрқоб
Ҳрдм кунад зафари зи паии зеби давлаташ
Дасти арӯси малик ба хӯни адуи хизоб
Аз боди ҳамлаи сипаҳ ӯ сипоҳи хасм
Бар ҳам хӯрд чунон ки зи сарсари сафи збоб
Чун халқ дар мақоми сабки рӯҳии орадаш
Дар зери пой ӯ набӯд мӯр дар азоб
Аммо наад ба ҳайбат агар пой бар замин
Беруни баради мҳобт ӯ ҷунбиш аз дўоб
Бар даргааши гадои камӣни мамлакати мадор
Дар хизматаши ғуломи камӣни салтанати мб
эй саҷда дарат ҳамаро мақсаду маром
Ваии хоки даргаати ҳамаро марҷаъу мб
эй қудрати ту чашмаи гушоянда аз рухом
Ваии ҳикмати ту ташнаи навозанда аз сароб
Рои ту дар умӯри калид дар салоҳ
Фикри ту дар мҳоми далели раҳи савоб
Муҳтоҷи як ҳадиси туам дар муҳими хеш
эй ҳар ҳадис аз ту баробар ба сад китоб
Сӣ сол шуд ки табъи ман аз гавҳари сухан
Гардӣда гӯшвораи каши гӯши шайху шабоб
Аз маънӣ лбоб каломаст назми ман
Тҳиду наъту манқибатами лаби он лбоб
Чун синаи садафи садафи синаҳо тамом
Дар аҳди ман гарон шуда аз гавҳари музоб
Сартосари ҷаҳони з дар назми ман пар аст
Алои хазонаи дили наввоби комёб
Ман дар замони ин малики муштарии ғулом
Бо ин ҳама дар рчўи муҳӣтам дар изтироб
Як дар ба байъи табъи ҳумоюн ӯ расон
Товораам зи фоқаи ман хонимони хароб
Бар ҷони ман тараҳҳумӣ эй абри марҳамат
Каз тоби офтоб ҳаводис шудам кабоб
Аз коиноти рӯ ба ту оварда муҳташам
эй қиблаи муроди азу рӯй бар мтоб
Кандар ситоиши ту зи дарҳои махзанӣ
Додааст диққат назараш дод интихоб
Вақт дуо расед дъоӣӣ ки аз мҷиб
Бар авҷи ломакон ба смъно шавад муҷоб
То дар дуои тазаррӯъи волҳоҳи соилон
Дар ҷунбиш оварад ба иҷобати лаби ҷавоб
Баҳри ту дуо ки кунад дар дилии гузар
Аз дил гузар накарда ба лаби боди мустаҷоб