Он ки шуд то ҳашари лозими сабр дар ҳиҷрон ӯ

Марг бар ман кард осони дард бедармон ӯ

Ман ки бе ӯ зинда то як рӯз дигар нестам

Чун набошам то абад дар дӯзахи ҳурмон ӯ

Дорам андари пеш аз даврии раҳи мушкил ки ҳаст

Дар адами маъво гирифтани манзили осон ӯ

Ман гиребони чокам аз икрўзаҳи ҳиҷрони вой агар

То абад кӯтаҳ бимонад дастам аз домон ӯ

Равшан аз сӯз видоъам шуд ки мемонад ба дил

То қиёмати орзӯии қомати фаттон ӯ

Коши барадии ҳамраҳи хешам ки грдонидмӣ

Дар балоҳои сафари худро балогардон ӯ

Ҷони бзўри сабр май барад аз фироқаши муҳташам

Ёди халқу хуии он ма шуд балои ҷон ӯ