Ҷдоӣии ту ҳалоками зи иштиёқ ту кард

Ту бо ман он чаҳ накардӣ ғами фироқ ту кард

Ба марг талх шавад коми носеҳӣ ки чунин

Шароби суҳбати мо талх дар мазоқ ту кард

зи умр бар нахурд он ки қасди хирмани мо

Ба тези сохтани оташи нифоқ ту кард

Аҷал ки бе мададии қатли ин ва он кардӣ

Чу вақти кор ман омад ба иттифоқ ту кард

Фиғон ки ҳар ки ба номаҳрамӣ мисл гардид

Фалак ба рағми маниши муҳаррами всоқ ту кард

Шабона ҳар ки ба базмӣ фитод ва рафт фурӯ

Сабоҳи сар ба дар аз ғурфаи равоқ ту кард

зи худ ҳлоктрӣ диду синаи чоктрӣ

Ба ҳар ки муҳташами изҳори иштиёқ ту кард