Ҳар хӯн ки аз даруни зи дил мубтало чакад

Ҷӯшад зи сӯзи сина ва аз чашм мо чакад

Гардад чу оҳи соъиқаи ангези мо баланд

Зон абри фитнаи тафриқаи бод бало чакад

Аз шишҳои чарх ба даври ту бе вафо

Дар ҷоми ошиқони ҳамаи заҳр ҷафо чакад

Оташи зи гул гулоб чакад ин чаҳ нозкист

Каз гармии нигаҳи зи ту об ҳаё чакад

Ман бо ту гарми ишқу дили хўнчкони кабоб

То бе ту зини кабоб чаҳ хуноба ҳо чакад

Бошад ба қатли халқи ишорат чу заҳри қаҳр

Аз гӯшаҳои абрӯии он бевафо чакад

Эъҷози ҳасани байн ки масеҳои дами маро

Аз лаъли оташини ҳамаи об бақо чакад

Дар арзи дарди рехтан обрӯ хатост

Гирами зи абрдсти табибон даво чакад

Магушоӣ лаб ба арзи таманно чу муҳташам

Оби ҳаёт агар зи каф ағниё чакад