Ту чун рафтӣ ба султони хаёлати малик дил додам

Ғараз аз чашм агар рафтӣ нахоҳӣ рафт аз ёдам

Ту он сайёд беқайдӣ ки бо қайдам раҳо кардӣ

Ман он сайдам ки ҳарҷо май рӯм дар доми сайёдам

Агар рӯзӣ ғуборӣ ояду гирд сарат гардад

Бидон каз сарсари ҳиҷри ту даврон дода барбодам

Вагар бар гирди сарвати мурғи рӯҳӣ пар занад майдон

Ки афкандаст аз пои ҳасрати он сарви озодам

Чу бозоӣӣ ба қасди пурсишӣ бар турбатам бигузар

Ки онҷо навҳа дорад бар сари тани ҷони ношодм

Ба фарёдами ман бемору дил дар нолааст аммо

Чунон зорам ки ҳаст оҳистатар аз нолаи фарёдам

Наҳй чанд эй фалаки бори фироқи он парӣ бар ман

з оҳан нестам ҷон дорам охири одамии зодам

Макун бар васли ин ширини лабон бар такя эй ҳамдам

Ки ман дируз хусрав будаму имрӯзи Фарҳодам

Ниҳодами муҳташами бунёди сабр аммо чаҳ донистам

Ки то ӯ хоҳад омад сабр хоҳад кунад бунёдам