Зоби ду дида гул кунам хок дар сарой ӯ

То нашавад зи оҳи ман маҳви нишони пой ӯ

Рӯй ба хокпоӣ ӯ шаб ба хаёли меҳанам

Дасти рисӣ дигар маро нест ба хокпоӣ ӯ

Гашт ба тлхоким лек хушам ки дар ҷаҳон

Кас накашид ҳамчуи ман орзӯии ҷафоӣ ӯ

Он ки зи пой то ба сар гашта балои ҷони ман

Давр мабод ӣа нафас аз сари ман балоӣ ӯ

Нақши сами саманд ӯ ҳар ки нишон диҳад бмн

Гар ҳамаи хоки раҳи бӯи чашм манаст ҷой ӯ

Гарчи зи фақри дмбдми гашти зиёди мҳтш

Муҳташамам лақаб нашуд то нашудам гадоӣ ӯ