Марои ҳирси нигаҳи ҳрдм ба рағбат май баради ҷоӣӣ
Ки ҳаст офати гумор аз ғамза бар ман чашми шҳлоӣӣ
Зиёди ҳуру фикри хулд агар ғофил зем шояд
Ки май байнами аҷаби рўӣӣ ва мебошам аҷаби ҷоӣӣ
Яке аз ошиқони чашми мардум парвариш ме шуд
Агар май буд наргисро чу мардуми чашми биноӣӣ
Чу мумкин нест бӯдан бебало бисёр мамнӯнам
Ки афкандаст ишқам дар балои сарви болоӣӣ
Надонам чун кунам дар суҳбат ӯ ҳифзи дайни худ
Ки чашмаш мекунад тороҷи имонам ба аимоӣӣ