Ин китоби Калилау Димна фароҳам оварда уламоу броҳмаҳ ҳиндаст дар анвоъи мавоъизу абвоби ҳукму амсол , ва ҳамеша ҳукамоӣ ҳар синф аз аҳл олам мекӯшиданд ва ба дақоиқи ҳиялати гирди он май гаштанд ки маҷмӯии созанди муштамил бар мнозми ҳолу молу масолеҳи маошу маъод , то онгоҳ ки эшонро ин иттифоқи хуб рӯй намӯд , ва бар ин ҷумлаи вазъӣ даст дод , ки сухани балиғ ба атқон бисёр аз забон бҳоему мурғону вуҳуш ҷамъ карданд , ва чанд фоидаи эшонро дар он ҳосил омад : аввали онкӣ дар сухани маҷол тасарруф ёфтанд то дар ҳар боб ки ифтитоҳ карда ояд ба ниҳояти ишбоъи брсониднд , дигари онкии панду ҳикмату лаҳву ҳазл ва ба ҳам пайваст то ҳукамо барои астФодт , онро мтолът кунанд . Ва нодонон барои афсона хонанд ,у эҳдоси мутааллимон ба занни илм ва мавъизат нигаранду ҳифзи он бар эшон сабки хезад , ва чун дар ҳад куҳулат расанд ва дар он маҳфӯз тааммулӣ кунанд ; саҳифаи дилро пари фавойиди бенанд , ва ногоҳ бар захоири нафису ганҷҳои шоягонӣ Музаффар шаванд . Ва мисоли ин ҳамчунонаст ки мардӣ дар ҳоли булӯғ бар сар ганҷӣ уфтад ки падар барои ӯ ниҳода бошад фараҳии бадв роҳ ёбад ва дар боқии умр аз касб фориғ ояд .